ยิ่งชายหนุ่มได้มองหญิงสาวนานเท่าไหร่ ใกล้เท่าใด ความรู้สึก ‘คิดถึง’ ยิ่งท่วมท้นล้นหัวใจ
หลังจากที่ตามหามานาน รอคอยตั้งแต่ชาติที่แล้วจวบจนชาตินี้ พลิกแผ่นดินตามหาทั้งทิวาและราตรี
ในที่สุดก็ได้เจอ...
จ้าวซือหง
ทางเดินระหว่างห้องพักชั้นสามในโรงเตี๊ยม
หลัวลี่ลี่จับมือพาเฉินเจียหมิงเดินมาอย่างร้อนรน วาจากระเง้ากระงอดโกรธกรุ่น
“ข้าพยายามคุยกับพี่เว่ยซินแล้ว แต่นางไม่ฟังข้า นอกจากไม่ฟังไม่คิดเจรจายังไล่ข้าออกมาอย่างหยาบคาย จากนั้นนางก็หันไปคุยกับบุรุษผู้หนึ่ง ข้าลอบติดตามจึงแอบเห็นนางเปิดห้องเข้าไปกับบุรุษผู้นั้นเจ้าค่ะ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทั่วร่างของเฉินเจียหมิงเสมือนถูกความร้อนรุ่มรุมเร้า เคียดแค้นจนแสบเคืองร้อนผ่าวไปทั้งตัว
“นางต้องการเอาคืนข้าด้วยวิธีต่ำช้ากระนั้นหรือ?”
หลัวลี่ลี่ยกมือปาดน้ำตาที่เอ่อคลอด้วยกิริยางดงาม
“ข้าไม่คิดว่าพี่เว่ยซินทำไปเพราะประชดประชันหรือเอาคืนหรอกเ
