ตอนที่ 1 พังทลาย 2

1090 Words
สิงหราช เวโรจน์ หรือ นายสิงที่ทุกคนเรียก ลูกชายเพียงคนเดียวของพ่อเลี้ยงเสือ ปัจจุบันสิงหราชเข้ามาดูแลกิจการไร่ชาแทนบิดาทั้งหมด เป็นเจ้าของบริษัทผลิตและส่งออกชาแบบแปรรูปต่างๆ โดยบิดายังคงเป็นที่ปรึกษาให้สิงหราชอยู่ ย้อนวัยหนุ่มของบิดานั้นเคยร้ายกาจอย่างไร ตกมาถึงลูกร้ายกาจก็ยิ่งกว่า โหดกับคนงานมากกว่า ดุกว่า แถมยังเพิ่มความป่าเถื่อนเข้ามาอีก เรียกได้ว่าตอนวัยรุ่นก็นักเลงตัวเป้งดีๆ นี่เอง พอโตเป็นผู้ใหญ่เขาไม่ได้ทิ้งลาย แต่ลายเสือกลับชัดเจนยิ่งขึ้น เขาร้ายกับทุกคนที่แสวงหาผลประโยชน์ในทางที่ไม่ดีกับครอบครัว ทำตัวเหมือนศาลเตี้ยในบางโอกาสที่ควรจะทำ แต่ถึงกระนั้นสิงหราชยังมีมุมให้คนชื่นชมอยู่ไม่น้อย คือมุมที่เป็นฉากหน้า อย่างเช่น หล่อ รวย การศึกษาดี ทำงานเก่ง นิสัยโดยเนื้อแท้ก็จริงใจ หากใครมอบความจริงใจให้กับเขา เขาก็ซื่อสัตย์ด้วย โฟร์ไฟล์เพียงเท่านี้ก็ไม่อยากอะไรที่จะมีครอบครัวดีๆ สักครอบครัว ยกลูกสาวใส่พานมาให้เลือกสักคนสองคน ซึ่งความจริงมันมากกว่านั้น และสวยเพียบพร้อมทั้งสิ้น แต่เพราะผู้ใหญ่มองว่าให้เลือกคนที่มีสังคมใกล้เคียงกันไปด้วยกันได้ สิงหาราชจึงลองเลือกคบหา ศึกษาดูใจกับลูกสาวท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัด เธอคือเจิดจรัส สาวสวยที่เพิ่งเรียนจบใหม่ๆ แต่การคบใครสักคนนั้น สิงหราชเป็นคนที่ไม่ทุ่มเทมากเกินไป เพื่อป้องกันความเจ็บช้ำภายหลัง ซึ่งสมัยวัยรุ่นเขาอกหักบ่อยจนชิน และจะไม่ยอมรักใครแบบเต็มหัวใจนัก ทว่าพอคบกับเจิดจรัส หญิงสาวเป็นคนหัวสมัยใหม่ เอาอกเอาใจเก่ง อ้อนเก่ง พูดเพราะ อ่อนหวาน แต่ก็ดูปราดเปรียวในบางครั้ง ทำให้เขานึกเอ็นดู ให้ใจ และคิดว่าคนนี้คงเหมาะที่จะเป็นสะใภ้ไร่ชา อีกทั้งผู้ใหญ่ลงความเห็นว่าเหมาะสม ครอบครัวเกื้อหนุนกัน สิงหราชก็ไม่ได้ขัดข้องและคิดว่าคงไปด้วยกันได้สวยงาม กระทั่งสุดท้ายบิดาของเขาได้ไปสู่ขอเจิดจรัสอย่างเป็นทางการ เชิญผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้มีชื่อเสียงอีกทั้งแขกเหรื่อนับพันคน คิดว่าทุกอย่างคงราบรื่นจนไม่คิดว่าจะมีเหตุให้ช็อก กระทั่งเช้าวันนี้ วันที่บิดามาบอกว่า ว่าที่เจ้าสาวของเขาหอบเสื้อผ้าหนีตามผู้ชายไปแล้ว แถมยังท้องกับไอ้เจ้าหนุ่มนั่นอีก สิงหราชเพิ่งจะรู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดระคนไปด้วยความโกรธ เกลียด แค้น ชิงชัง อยากจะพังทลายทุกอย่างที่ขวางหน้า ไม่คิดว่านี่จะเป็นเพียงฉากหน้าที่เจิดจรัสตบตาเขาและผู้ใหญ่ทุกคน ไม่คิดว่าจะทำตัวร่านสำส่อนได้ขนาดนี้ หมดสิ้นกันความรู้สึกที่มีต่อเธอและครอบครัว หมดกันคนที่เขาคิดว่าใช่ คิดว่าเธอจะดีอย่างที่หวัง แต่เปล่าเลย... เขาเข้าใจว่าความรักไม่เข้าใครออกใคร แต่ไม่ควรหักหลัง เหยียบย่ำกันแบบนี้ มีคนอื่นทำไมไม่บอกกันตั้งแต่แรก มาตัดสินใจทำไมเอาตอนที่งานแต่งกำลังจะเริ่ม เขาจะยอมให้เธอไป แต่ความโกรธเกลียดจะไม่มีวันลดลง “โธ่โว๊ย! เล่นกับคนอย่างฉันเหรอ ได้” สิงหราชบอกอย่างเคียดแค้น พลางกำมือแน่น เขาพยายามที่จะข่มความโกรธเอาไว้ กลัวเหลือเกินหากผู้ใหญ่ฝ่ายนั้นมาแล้วจะไม่ไว้หน้าใคร เขายิ่งเป็นคนใจเย็นไม่เป็นเสียด้วยสิ เขาคิดระหว่างที่ยืนอยู่เพียงลำพังที่หน้าบ้าน เบื้องหน้าคือไร่ชาทั้งหมดในรัศมีตรงนี้มองเห็นรอบๆ กว่า 180 องศา ด้านหลังของเขาคือบ้านทรงโมเดิร์น อดีตเคยเป็นของบิดาและมารดา มาบัดนี้มันกลายเป็นของเขาและปรับปรุงรีโนเวทให้ดียิ่งขึ้น กว้างขึ้น ต่อเติมด้านข้างให้เป็นสองชั้น สองห้องนอน มีระเบียงที่ข้ามหากันได้ หนึ่งห้องนอนใหญ่ของตัวเองอีกห้องไว้รับรองแขก และสามารถมองเห็นวิวไร่ชาได้ทั้งหมด ส่วนพ่อแม่สร้างบ้านใหม่แบบเรือนไทยประยุกต์และย้ายไปอยู่ใกล้กับโรงงานนั่นเอง ต่อมาเวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง สิงหราชยังคงนั่งเครียดอยู่หน้าบ้านแต่ตอนนี้มีเครื่องดื่มดับกลุ้มวางอยู่บนโต๊ะ ในมือคีบบุหรี่หนึ่งมวน ไม่นับรวมกับที่ขยี้ทิ้งอีกหลายมวน ไม่มีใครเข้าใกล้เขาในเวลานี้ได้ เพราะกลัวจะโดนเหวี่ยงกลับ แม้กระทั่งพ่อแม่ ต่อมามีรถเก๋งสีดำคันหนึ่งแล่นขึ้นมาตามทางช้าๆ ซึ่งเป็นเนิน ตรงมาที่บ้าน เห็นเท่านี้สิงหราชก็รู้แล้วว่ารถใคร เขากำมือแน่น กัดฟันข่มอารมณ์โกรธพร้อมกับดวงตาดุกร้าว ก่อนจะลุกขึ้นยืนถอนหายใจแรงๆ แล้วเดินเข้าบ้านไปเลย โดยไม่รอรับใครทั้งสิ้น ทันทีที่มีเสียงจอดรถดูเหมือนบิดาของสิงหราชจะได้ยินเข้าพอดี จึงเป็นคนออกมารับกับภรรยา “พ่อเลี้ยง สวัสดีครับ” แขกผู้มาเยือนกล่าวทักทายพร้อมกับยกมือไหว้ก่อน เพราะถือว่าอายุน้อยกว่า แม้จะเป็นถึงรองผู้ว่าฯ ก็ตาม แต่น้ำเสียง สีหน้า ท่าทางไม่สู้ดีเอาเสียเลย “ท่านรองฯ คุณนาย เชิญครับ” พ่อเลี้ยงเสือรับไหว้และทักทายกลับ พร้อมกับผายมือเชิญ “เอ่อ แล้วอีกคนไม่ลงเหรอครับ” พ่อเลี้ยงเสือถามเพราะเห็นมีคนนั่งอยู่ในรถ แต่มองไม่ชัดเพราะเป็นกระจกทึบ “เอาไว้ก่อนนะครับ ให้รอในรถไปก่อน” ท่านรองฯ ภูวไนยกล่าว “เอ่อ เมื่อกี้เราเห็นคุณสิงใช่ไหมคะ” คุณนายจรัสดาวถามน้ำเสียงอึกอักเล็กน้อย “ครับ เดี๋ยวเชิญที่ห้องรับแขกดีกว่า จะได้คุยกัน” พ่อเลี้ยงเสือบอกอีกครั้ง พร้อมเปิดทางให้ทั้งคู่เข้าไป แต่ถึงกระนั้นพ่อเลี้ยงเสือยังไม่วายที่จะหันไปมองในรถด้วยความสงสัยว่าใคร หรือว่าเจิดจรัส แต่ช่างเถอะ คิดดังนั้นจึงได้รีบเดินตามไปที่ห้องรับแขก ทว่าทุกคนกลับชะงักเมื่อเห็นสิงหราชนั่งรออยู่ที่โซฟาตัวกว้าง กอดอกเอนหลังพิงพร้อมกับยกขาไขว้กัน สีหน้าเครียด แววตาดุกร้าวจนแขกผู้มาเยือนถึงกับหลบตา ไม่ยกมือไหว้อะไรทั้งสิ้น
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD