“เอ่อ... หนูตัวเหม็นค่ะ ยังไม่ได้อาบน้ำเลยทั้งวัน พ่อเลี้ยงปล่อยหนูก่อนนะคะ อุ๊ยยย”
ปลายจมูกโด่งฉกลงบนแก้มนวลอย่างไม่ยอมฟังคำทัดทานแม้แต่น้อย
“เหม็นไม่เยอะ ฉันพอฝืนใจทนได้”
“พะ... พ่อเลี้ยงคะ แต่หนู... ควรจะอาบน้ำก่อนนะคะ อ๊ะ... ว้ายยย”
ร่างของหล่อนถูกผลักให้ล้มลงนอนหงายบนเตียง โดยมีเขาก้าวเข้ามาประชิด
“กลิ่นตัวเธอจะตอนอาบน้ำหรือยังไม่อาบ มันก็ไม่ได้ต่างกันนักหรอก เหม็นพอๆ กันนั่นแหละ”
คำพูดของคนที่เพิ่งสลัดผ้าขนหนูออกไปจากกายโดยไร้ความอับอาย ทำให้หล่อนอดที่จะน้อยใจไม่ได้ น้ำตาของหล่อนไหลซึมออกมา แต่ไม่ช้าความร้อนแรงของเขาก็แผดเผาจนความน้อยใจของหล่อนเหือดหาย
เขาพากายเปลือยเปล่าขึ้นมาบนเตียง ทาบทับลงมาหาร่างสาวที่นอนนิ่งสั่นเทา มือใหญ่สอดรองเข้าไปใต้ศีรษะเล็ก ไล้เส้นผมหนานุ่มหยอกเย้า จากนั้นก็ประกบปากลงมาอย่างหิวกระหาย ส่งให้หล่อนล่องลอยขึ้นไปในอวกาศแสนหวาน
“อืมมม”
เขาจูบหล่อนครั
