“ก็...” นิ้วเรียวไต่ไปตามเนื้อตัวหนุ่มเรียบตึงด้วยความปรารถนาที่โจ่มแจ้งไม่คิดปิดบัง “เซ็กซ์ร้อนๆ ยังไงล่ะคะ ณิจะปรนนิบัติ ทำให้คุณมีความสุขเหมือนเมื่อก่อนไงคะ มานี่... นอนลง...” ณิชาพยายามผลักร่างของเคลวินให้นอนลงกับเตียง แต่เขาขืนตัวเอาไว้ ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นยืน “ต้องไปโทรศัพท์น่ะ คุณพักผ่อนเถอะ” “เคนคะ... แต่ว่าณิอยาก...” “ผมขอตัวก่อนนะครับที่รัก” เขาก้มลงมาจูบหน้าผากของหล่อน ก่อนจะเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ณิชามองตามไปด้วยความหงุดหงิดไม่พอใจ แต่พอนึกถึงเรื่องที่เฌอปรางถูกเคลวินไล่ออกไปจากไร่แล้ว ความหงุดหงิดก็จางหายไป เหลือแต่ความสะใจ “ฝากด้วยก็แล้วกันนะ โอเค ขอบใจมาก” เคลวินยืนคุยโทรศัพท์มือถืออยู่ที่ระเบียงที่โถงชั้นสอง คุยจนเสร็จก็กำลังจะเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้ไม้เพื่อดื่มเหล้า แต่ป้าปราณีปรากฏตัวขึ้นเสียก่อน “ยังไม่นอนอีกหรือครับป้า” “ป้านอนไม่หลับค่ะ” น้ำเสียงของป้าปราณีเ