...ม่านมุกยังคงสะอื้นไห้อยู่อย่างนั้น แม้นว่าเมฆคินทร์จะเดินหนีไปแล้ว ชายหนุ่มเข้าพบแพทย์ประจำเคสของลูกสาว
“คนไข้ติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ครับ ตอนนี้หมอให้ยาลดไข้ แล้วก็รักษาตามอาการครับ”
“ไม่มียาฆ่าเชื้อเหรอครับ”
“เชื้อไวรัสไม่มียาฆ่าเชื้อนะครับ ยาปฏิชีวนะจะใช้ไม่ได้ผล แต่ร่างกายจะสร้างภูมิคุ้มกันต่อต้านได้ครับ เพียงแต่ว่าอาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย”
“งั้นลูกผมก็ต้องทรมานแบบนี้สิครับ” เขาใจร้อน ไม่อยากให้ลูกสาวเจ็บป่วย แค่เห็นใบหน้าเมื่อครู่ก็ใจร้าวแล้ว
“หมอจะทำให้เต็มที่ครับ” แพทย์หนุ่มตอบเพื่อให้ญาติคนไข้สบายใจ เขาเห็นแววตาเศร้าหมองของอีกฝ่ายทำให้คนที่มองอยู่นั้นรับรู้ถึงความเป็นห่วง ความกังวล “คุณพ่อไม่ต้องห่วงนะครับ ตอนนี้อาการของคนไข้ค่อย ๆ ดีขึ้นเรื่อย ๆ ครับ”
แพทย์หนุ่มเอ่ยอีกครั้งเพื่อสร้างความมั่นใจให้กับญาติคนไข้ ซึ่งเมฆคินทร์ก็มีสีหน้าคลายความกังวลลงอย่างเห็นได้ชัด
“ขอบ
