ม่านมุกแปลกใจที่คนเป็นสามีแบ่งไข่เจียวไว้อีกจาน ราวกับว่าแบ่งให้ใครบางคน หญิงสาวยิ้มบาง ๆ เธอรู้ดีว่าเขาไม่ได้แบ่งให้เธอ แต่เขาแบ่งไว้ให้ลูก
...นานพอสมควรกว่าสองพ่อลูกจะมาถึง ม่านมุกขยับตัวได้ไม่ถนัดเท่าไรนัก เธอถอนหายใจเบา ๆ กับความรุนแรงทางเพศที่สามีชอบ หญิงสาวรู้สึกว่าเขามีรสนิยมชอบความซาดิสม์ หรือไม่ก็อาจจะเป็นเพราะเขาเกลียดเธอมากเลยอยากทำให้เจ็บปวด
“คุณแม่!!” พอหนูน้อยเข้ามาในบ้านก็ร้องหามารดาทันทีทันใด ม่านมุกค่อย ๆ ย่อตัวลงสวมกอดลูกน้อย กดปลายจมูกลงที่แก้มนุ่มนิ่มของคนเป็นลูก
“เป็นไงคะ วันนี้”
“สนุก หนู ๆ ได้วาดรูปด้วย” ปุยเมฆเอ่ยเสียงแจ้ว ๆ ท่าทีของลูกไม่ได้อยู่ในสายตาแค่ม่านมุกแค่นั้น แต่อยู่ในสายตาของเมฆคินทร์ด้วย เขามองตาไม่กะพริบ มีคำถามหลายอย่างที่อยู่ในหัว แต่พอเจอความน่ารักของลูก เขาก็ไม่อยากคิดว่าลูก...อาจจะไม่ใช่ลูกของเขา
“เอ่อ ไข่เจียวที่แบ่งไว้ ให้ยัยหนูเหรอคะ”
