16
969 Words
"Kanino namang bahay ito?" nakasimangot na tanong ko rito.
"Sa Lolo ko." Tugon ni Boss Nathaniel sa akin nang mabuksan nito ang pinto. Halata namang alaga sa linis, pero wala kaming inabutan na tao roon.
"Nasaan na s'ya?" curious na tanong ko. Baka rest house ito ng Lolo n'ya, gano'n naman ang mga mayayaman eh. Baka tulad ng magulang ni Nathaniel ay sa siyudad din ito napipirmi.
"Patay na." Napahinto ako sa pagpasok.
"Gago ka ba? Paano na lang kung narito pa ang kaluluwa n'ya?"
"Tsk. Never kong naisip na papasok sa isip mo 'yan. Pasok na!" sumunod na lang ako rito na walang reklamo. Huminto ito saglit at humakbang palapit sa akin. Muli nitong sinalat ang noo ko. Nabibigla ako palagi sa ganitong kilos nito.
"Bakit parang hindi ka man lang naapektuhan? Ang taas ng lagnat mo, oh!" sinalat nito ang leeg ko.
"Oks lang 'yan, boss." Tinabig ko ang kamay nito.
"It's not..." hinawakan nito ang palad ko at hinila patungo sa ikalawang palapag ng bahay. Dumeretso kami sa isang malaking pinto.
"Kwarto ko ito, huwag kang mag-alala, hindi mahilig pumunta ang Lolo ko sa part na ito. Tamad maglakad iyon sa second floor. Kaya kung narito pa ang kaluluwa n'ya, malabong magpunta iyon dito."
"Gago!" nakasimangot na ani ko rito. Hindi inasahan ng lalaki ang lumabas na salita sa bibig ko. Ayos lang iyon, magre-resign naman na ako eh.
"Your mouth!" saway nito sa akin. Pero ngumisi lang ako saka humakbang papasok sa kwarto nito. Halatang bago lang din ang bed sheet nito.
Humiga ako roon, natigilan ako nang lumuhod ang lalaki at tanggalin ang sapatos ko.
"Hoy! Anong balak mo? Magpa-fall? Tsk, iba nga sabi ang preference ko."
Ngumisi si Nathaniel.
"Pero may nangyari na sa atin."
"Lah! One-time thing, alam mo naman siguro iyon. Wala lang iyon, lilipas din, tapos makakahanap ako ng ibang babae, gano'n."
Confident na sagot ko rito. Umiling ang lalaki na waring hindi kumbinsido. Natigilan ako nang haplusin nito ang paa ko. Patungo sa binti ko.
"Kung hindi mo gusto iyong nangyari sa atin, unang lapat pa lang ng kamay ko sa paa mo ay dapat sinipa mo na ako." Magic word, sinipa ko nga ito. Bagsak tuloy ito sa sahig habang sapo ang t'yan n'ya.
"Ouch!" reklamo nito.
"Masakit? Okay lang 'yan, lilipas din 'yan." Ngumiti pa ako saka pabagsak na muling humiga. Nakalaylay ang paa.
Nagulat ako nang bigla na lang itong tumayo sabay patong sa akin.
"Damn you!"
"Sobrang ganda ko ba para hindi lang babae ang mabaliw sa akin? Boss Nathaniel, hindi ito buffet na pwedeng unli kain. Minsan lang pwedeng tumikim, aksidente pa. Pero siguro kung babae ka, willing akong magpatikim kahit oras-oras pa." Mayabang kong ani rito. Pakiramdam ko'y nasasaling ko na ang ego ng lalaking ito.
Mukha ring walang balak magtimpi.
"Gusto mo bang magpustahan tayo?" nakangising tanong nito sa akin.
"Pustahan?" madali ko lang itong naitulak para maialis ito sa pagkakapatong sa akin.
Umupo ako habang ito ay tumayo sa harap ko.
"Pustahan tayo, gugustuhin mo rin ang nangyari at mangyayari sa atin."
Tumawa ako. Wala namang kwenta iyong pustahan na sinasabi nito.
"Saan parte ang pustahan doon?"
"Basta..." muli ako nitong itinulak at kumubabaw ito. Noong may nangyari sa amin, dahil iyon kay Perri, pero ngayon, pareho kaming nasa katinuan nito.
"Alis d'yan." Utos ko rito. Hindi ko kasi maintindihan ang nararamdaman ko ngayon, masama ang pakiramdam? Siguro nga. Pero pakiramdam ko nasa sentro nang p********e ko ang problema ngayon. Lalo't damang-dama ko ang p*********i nitong ngayon ay matigas na sa puson ko.
"Bakit? Takot ka bang ma-realize na type mo rin ako?"
"Rin? So type mo nga ako?" mayabang na ani ko rito. Napangisi, saka muli itong itinulak.
"Oo." Kusang huminto ang kamay ko sa pagtulak dahil sa narinig ko rito.
Nawala kay Boss Nathaniel ang atensyon ko nang mag-ring ang phone ko. Tumatawag si Perri kaya naman mabilis kong sinagot ang tawag. Baka mamaya hindi ko na naman ito makausap.
"Perri!"
"Gigil 'yan?" tatawa-tawang ani nito.
"You're so f*****g stupid." Inis na ani ko. Pero nanlaki ang mata ko nang makita ko ang ginagawa ni Boss Nathaniel sa botones ng suot kong short.
Saka nito ibinaba ang zipper. May malawak na ngisi sa labi ang lalaki.
Naagaw ni Perri ang atensyon ko no'n tumawa s'ya. Napahiga ako nang itulak ako ni Boss Nathaniel at mabilis na hinila ang short ko pababa. Sa labis na shock ay hindi agad ako nakapag-react.
"Pluma?" tawag ni Perri.
"Ano bang kalokohan iyong ginawa mo?" inis na ani ko rito. Tiyak na magtataka si Perri kapag lumikha ako ng ingay or kapag sinita ko si Boss Nathaniel. Hindi ako handang sabihin kay Perri iyon.
"Ito naman, expected ko nga na tatawag ka sa akin kagabi eh. Pero hindi ka tumawad. Paano ka nakatulog nang hindi mo man lang sinilip ang perlas ko." Mariin akong napapikit nang humagod ang dila ni Boss Nathaniel sa aking gitna.
"Hindi nakakatuwa iyon, Perri."
"Sorry na, babe. Bawi na lang ako sa 'yo, okay? I love you."
"I love you too." Hindi naman mababago nang nangyari sa amin ni Boss Nathaniel iyong katotohanan na si Perri pa rin ang safe zone ko. Si Perri pa rin iyong taong gusto kong kasama sa tuwing lugmok ako.
Naramdaman kong mas binilisan ni Boss Nathaniel ang pagdila nito roon nang marinig nito ang 'I love you too' ko. Napasabunot ako sa buhok nang lalaki, dapat itulak ko s'ya, iyon dapat ang dapat kong gawin. Pero hindi, ipinagduldulan ko pa s'ya at mas lalo akong bumukaka at lumiyad para rito. Habang si Perri, hindi ko na pinatagal ang usapan namin nito. In-end call ko na bago pa ito magkaroon ng idea na may ginagawa akong milagro ngayon. No! Hindi lang ako, kung 'di pati na ang lalaki sa pagitan ng mga hita ko.
- Writer
