REBORN 12 แสบทั้งพี่ทั้งน้อง

1499 Words

หลายวันต่อมา “วันนี้กินอะไรดีเดี๋ยวฉันไปซื้อให้?” เสียงของเกมส์ถามเมื่อเรามาที่โรงอาหารเพื่อกินข้าวก่อนจะขึ้นไปเรียนต่อช่วงบ่าย เดี๋ยวนี้เขาตามติดฉันเป็นปลิงเลยไปรับไปส่งที่หอแถมพักกลางยังมากินข้าวด้วยอีก ข่าวตอนนี้คือฉันกลายเป็นแฟนของเขาไปซะแล้วเอาจริงเกมส์ไม่ได้หน้าตาแย่หล่อซะด้วยซ้ำถ้าได้เป็นแฟนก็คงไม่น่าอายหรอกแต่ว่านะ...ความชั่วร้ายของเขาที่เคยทำเอาไว้ทำให้ฉันมองเขาในแง่ดีไม่ลงเลยละ “ฉันอยากไปซื้อเอง” “จะเดินไปเองทำไมให้เหนื่อยฉันไปซื้อนั่นแหละดีแล้ว” พรึ่บ! เขาพูดและลุกขึ้นเพื่อจะไปซื้อข้าวให้ฉันทำไมเป็นคนพูดอะไรไม่รู้เรื่องแบบนี้นะ “เอาอะไรดี?” เขาถามฉัน “ข้าวมันไก่ก็ได้” ฉันตอบไปเพื่อตัดปัญหาไม่อย่างนั้นคงไม่ได้กินหรอกวันนี้ “โอเค งั้นรอแปบนะ” เขายิ้มนิดหน่อยก่อนจะเดินออกไป 20 นาทีต่อมา “เฮ้อออ!!” นานขนาดนี้ไปช่วยป้าเขาถอนขนไก่หรือไง?! พรึ่บ!!ฉันถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้นเพื่อไปตามหาเกมส์ที่ไปซื้อข้าวมันไก่ให้ฉันแต่ตอนนี้ยังไม่โพล่งหัวมาเลย!! หิวจะตายแล้ววววว!! “ไปไหนเนี่ย?!” ฉันเดินมาที่ร้านข้าวมันไก่ซึ่งมันมีร้านเดียวก็ไม่พบไม่เจอเกมส์เลย “ไม่รอแล้วเว้ย!” กึก! และสายตาของฉันก็หันไปเห็นกลุ่มเพื่อนของควีนและเกมส์กำลังเดินไปไหนกันสักทีหนึ่ง แบบนี้มันต้องตายยยยย ^^ ฉันไม่รอช้ารีบสับขาตามไปเสือกทันทีหวังว่าจะได้รับรู้อะไรดี ๆ จากคนพวกนั้นบ้างนะ “เมื่อไหร่เกมส์จะขอมันเป็นแฟนและทิ้งมันสักที?!” ฉันเดินมาแอบ ๆ ที่ข้างตึกเพื่อแอบฟัง “ใจเย็นได้ไหมพึ่งแกล้งบอกชอบไปจะให้ไปขอเป็นแฟนเลยหรือไงแบบนั้นมันน่าสงสัย” ว่าแล้วเชียวไอ้พวกเลวเอ๊ย!! “แล้วควีนต้องทนมองคู่หมั้นตัวเองไปไหนมาไหนกับผู้หญิงคนอื่นอะนะ?!!” “แต่ที่ไอ้เกมส์พูดมันก็มีเหตุผลนะทำการใหญ่ใจต้องนิ่งดิวะควีนถ้าเธอโวยวายแบบนี้และยัยโง่นั่นรู้ตัวก็แผนพังหมดนั่นสิ” สารัฐเพื่อนในกลุ่มของเกมส์พูดบอก ใครกันแน่ที่โง่? “แต่ว่ารัฐจะให้ควีนเห็นภาพบาดตาแบบนั้นอีกนานแค่ไหนละเราแค่ต้องการให้เกมส์แกล้งขอเป็นแฟนและก็ทิ้งเพื่อให้มันอับอายก็ไม่เห็นต้องนานเลยนิ หรือว่าพวกนายต้องการจะทำอะไรอย่างอื่น?” “นี่! อิงอิงอย่ามาทำตัวสงสัยฉันเธอมันก็แค่เบี้ยล่างควีนเท่านั้นอย่าสำคัญตัว!” เอกเพื่อนอีกคนต่อว่าอิงอิง “นี่!!นาย” “พอ!!เลิกทะเลาะกันได้แล้วไม่รู้ละเกมส์ต้องจบเรื่องนี้ได้แล้วและทิ้งมันซะ!!ไม่อย่างนั้นควีนไม่ยอมแน่!!” ควีนพูดอย่างโมโหก่อนจะเดินออกไปอีกทางโดยมีอิงอิงเดินตามติดเป็นวิญญาณเลย -.- “เฮ้อ!!น่ารำคาญฉิบหายคิดว่าตัวเองสำคัญนักเหรอวะ?!” เอกถอนหายใจและพูดอย่างไม่พอใจเมื่อโดนควีนพูดเหมือนออกคำสั่งแบบนั้น “แล้วมึงจะเอายังไงวะไอ้เกมส์เรื่องยัยปลาตีนนั่น” อ้าววววว!!ไอ้สารัฐเดี๋ยวมึงโดนคนแรกเลยปากดีนักนะมึง!! “ก็ว่าจะหลอกฟันสักหน่อยได้ข่าวว่ายังไม่เคยมีแฟนน่าจะซิงวะ” “เห้ยยยย!!แบบนี้ต้องถ่ายคลิปแล้วปะเพื่อนนน” ไอ้พวกสารเลวเอ๊ย!! “พวกมึงก็ไปถ่ายแล้วกันตอนนี้ยัยนั้นพูดอะไรก็ทำตามทั้งนั้นแหละ” หลงตัวเองมาก “เหอะ! งั้นเร็วเลยแล้วกันเพราะพวกกูรอดูอยู่ ฮ่า ๆ” “แล้วไม่กลัวควีนรู้เหรอวะ?” เอกถาม “รู้ก็รู้ไปดิกูไม่ได้จริงจังกับยัยปลานิลสักหน่อย มีอะไรแค่ครั้งสองครั้งถ้ารับไม่ได้ก็เลิกไปเถอะกูเบื่อเต็มทีแล้ววะ” เกมส์พูดถึงควีน “เออ ๆ เรื่องนั้นค่อยว่ากันตอนนี้เอาเรื่องยัยปลานิลก่อนตั้งแต่ออกมาจากโรงพยาบาลก็ทำเป็นเก่งดีนักเดี๋ยวได้รู้ว่าจมดินมันเป็นยังไง หึ” เหอะ!!คนจมดินคนแรกน่าจะเป็นมึงนะไอ้สารัฐ!! เพล้ง!!!เพล้ง!!! หลังจากที่ฟังคนพวกนั้นพูดจาสกปรกแล้วฉันก็มาระบายความโกรธของตัวเองด้วยการทุบรถไอ้สารัฐ!! เพล้งงงง!! ฉันปาหินใส่กระจกรถของมันและมองอย่างภูมิใจมันเละไม่เหลือสิ้นดี อ่อ ไม่ต้องกลัวใครจะเห็นนะเพราะคนพวกชอบมาจอดรถในที่ส่วนตัวของตัวเองและไม่มีกล้องวงจรปิดด้วยเพราะสบายยยยยยยย “ปากดีนักนะมึง!!เดี๋ยวได้รู้ใครกันแน่จะจมดิน!!” ตลาดใกล้หอ “เอา...หมูปิ้งสี่ไม้ข้าวเหนียวสองห่อค่ะป้า!” เมื่อระบายอารมณ์เสร็จแล้วฉันก็ออกมาจากมหาวิทยาลัยเลยและมาซื้อข้าวเหนียวกินแถวตลาดไม่เรียนมันแล้วอารมณ์เสีย!! “ทั้งหมด 60 บาทจ้ะ” แพงจังวะหมูก็ได้น้อยยยยยเดียว เฮ้ออ!! กทม. มันข้าวของแพงแบบนี้เองสินะ เมื่อก่อนก็อยากมาอยู่แต่พอได้มาอยู่จริงแล้วรู้เลยว่าไม่มีที่ไหนดีเท่ากับบ้านเราจริง ๆ แต่ก็ไม่ใช่ทุกครอบครัวหรอกนะ ฉันเข้าใจเรื่องนั้นดี “นี่จ๊ะ” ฉันจ่ายเงินก่อนจะเดินกลับหอ คิดถึงพ่อแม่จัง... ส่วนไอ้พี่เวรนั่นก็คิดถึงนิดหน่อย แต่ว่าไอ้เกมส์บอกว่าปลานิลไม่เคยมีแฟนเหรอ? แต่ก็อย่างว่าคบแค่ 14 วันใครจะอยากนับ พี่ชายฉันก็ไม่ได้น่าเอามาอวดว่าเป็นแฟนด้วยหรอก Rrrr “ใครวะ?” หรือว่าจะเป็นไอ้เกมส์? “อ้าว! ไม่ใช่” แต่เป็นไอ้พี่ชายฉันเองไอ้กิต -0- คิดยังไงถึงได้โทรมาหาแฟนเก่าวะ?? “ฮะฮัลโหล” แอบตื่นเต้นเหมือนกันแหะเพราะฉันก็ไม่ได้เจอหน้าพี่ชายมาสักพักแล้วตั้งแต่อยู่ร่างนี้มาไม่กล้าโทรไปและยังไม่มีเงินกลับบ้านด้วย (นิล...กะกิตเองนะจำได้ไหม?) เสียงสั่นอะไรขนาดนั้น “จำได้” พี่ตัวเองทั้งคนทำไมจะจำไม่ได้ (กิตคิดถึงน้อง...ฮึก! นิลรู้เรื่องหรือยังว่าอีกี้มันจากกิตไปแล้ว ฮืออออ) “ฮึก!” จะร้องไห้ทำไมเนี่ยไอ้พี่บ้า! (พ่อแม่ก็เครียดส่วนกิตก็ไม่รู้ว่าจะคุยกับใคร ฮึก!! นิลช่วยคุยเป็นเพื่อนได้ไหมขอโทษนะถ้ารบกวนการเรียนของนิล) “มะไม่เป็นไรหรอกฉันไม่มีเรียนแล้ว” ฉันตอบก่อนจะเดินไปหาที่นั่งเพื่อคุยโทรศัพท์ พรึ่บ! “สะเสียใจด้วยนะเรื่องกี้ขอโทษที่ไม่ได้ไปร่วมงาม” ร่างฉันตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างนะเผาไปหรือยัง? (เผาไปแล้วละ) เหมือนได้ยิน -.- (ตอนนี้พ่อแม่ก็เริ่มทำใจได้บางแต่ก็แอบร้องไห้กัน ทำไมนะ ฮืออ!!ทำไมมันต้องรีบจากไปด้วยกิตจะส่งเสียมันเรียนหนังสือ ฮือ ๆ ขอบคุณนะที่รับฟังแต่กิตไม่รู้จริง ๆ ว่าจะคุยกับใคร) “ไม่เป็นไรหรอกถ้าลำบากใจเรื่องอะไรก็โทรมาคุยได้เลย แล้วพ่อแม่เป็นยังไงบ้าง?” (ก็ดีขึ้นเริ่มออกไปทำงานเหมือนเดิมแต่ก็แอบร้องไห้เพราะคิดถึงมัน ทำไมมันเชื่อพ่อวันนั้น ฮืออ) “ก็วัยรุ่นวัยคะนองตอนนี้กี้คงคิดได้แล้วละ” (จะเอาอะไรไปคิดมันตายไปแล้ว ฮือออออ!!!กิตเห็นสภาพมันแล้วรับไม่ได้เลยเดิมก็แย่อยู่แล้วดันตายศพไม่สวยอีก) “ไอ้กิต -_-^” มันด่าฉันงะ!!!น้องตายไปแล้วยังตามมาด่าอีก! (หะ? นิลพูดอะไรเหรอ?) “ไม่มีไรหรอกทำใจเถอะป่านนี้กี้ไปสบายแล้วละ” สบายตรงไหนต้องมาต่อสู้กับพวกคนเลวทุกวัน (นั่นสิถ้ามันสบาย ฮึก!!ถ้ามันสบายคงกลับมาหากิตแล้ววว ฮือออ) นั่นผีไหม? “เอ่อ -0-” (นิลเป็นยังไงบ้างสบายดีไหม?) ถามเสียงใสเชียว “ก็เรื่อย ๆ แหละ” (มีแฟนใหม่หรือยังเหรอ?) เริ่มแปลกละไอ้พี่เวรนิ “ยังหรอกถามทำไมเหรอ?” (คือว่ากลับมาคบกัน...) “ไม่ละ แค่นี้นะถ้าไม่สบายก็ไปหาอะไรทำดูเพื่อว่าจะคิดอะไรได้มากขึ้น” ติ๊ด! ไม่อยากฟังขนลุกกก!!ยังเอาตัวเองไม่รอดจะมาขอผู้หญิงเป็นแฟน?! แล้วบอกเศร้าบอกเรื่องคุยมากกว่าละสิ!! แสบจริง ๆ พี่ชายใครวะ? พี่กูเอง -.-

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more