“Evet, seni dinliyoruz.” dedi Özgür uzun süren sessizlikten sonra.
Adil, köşeye sıkışmışçasına bir sağa bir sola bakınırken artık anlatmaktan başka seçeneği kalmadığını anlamış oldu. Dosyalara kısa bir göz attıktan sonra Adil gözlerini Özgür’e kaldırdı.
“Hiçbir zaman amacım Sare’yi öldürmek olmamıştı. Ama son zamanlarda beni çok kızdırmıştı. Birinin ona dur demesi gerekiyordu.” dedi gamsız bir şekilde.
“Sende onu durdurdun.” diyerek tek kaşını kaldırdı Özgür.
Adil doğru olduğunu söylercesine başını salladı.
“İnsan kendi kızını öylece durdurur mu?” diye sordu sakin bir ses tonuyla Ada.
Özgür, Ada’dan beklenilmeyen çıkışı duyunca gözlerini ona çevirdi. Bakışları buğulanmış bir şekilde Adil’e bakıyordu. Yüzü ona karşı soğukkanlı ve gaddardı. Ama içi bambaşkaydı. Bunu sadece Özgür
