รังเกียจ

1269 Words

คิมหันต์รั้งเอวคอดของร่างบางให้ชิดตัวเขามากขึ้น แขนหนาโอบรัดเอวของคนตัวเล็กแน่นไม่ยอมปล่อยราวจงอางหวงไข่ "ไอ้คิมหวงของมันจะตาย มึงอยากโดนมันไล่เตะเหรอวะไอ้ดิม" ขันเงินยกแก้วขึ้นดื่มเขารู้ดีว่าคิมหันต์มันคลั่งขนาดไหนถ้ามีคนไปยุ่งกับน้องสาวมัน "เออๆ กูแค่แซวเล่นไหมวะแม่งหวงไรนักหนา" วาดิมบอกปัด นี่เพื่อนเขายิ่งกว่าหมาบ้าหวงกระดูกเสียอีก อีกอย่างหมาบ้าอย่างมันไม่มีใครอยากมีเรื่องด้วยนักหรอก "น้องกูมีคนเดียว ไม่หวงได้ไง" คิมหันต์เอ่ยเสียงเรียบนัยน์ตาแฝงความเย็นยะเยือก "มึงมีไอ้เหมันต์อีกคนอย่าลืม" ขันเงินกระตุกยิ้มนี่เพื่อนของเขาจะไม่เอ่ยถึงน้องชายอีกคนเลยหรือไง "มันไม่สำคัญเท่าวีนัส" คิมหันต์ตอบเสียงเรียบก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่มด้วยท่าทีเย็นชาจนทำให้เพื่อนทั้งสามถึงกับถอนหายใจ "ไอ้สัส กูละเห็นใจไอ้เหมันต์ชะมัดที่มีพี่อย่างมึง" วาดิมส่ายหน้าอย่างเอือมระอา "ดื่มแต่น้ำผลได้ดีกว่าไหม" คิมหันต์

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD