"มึงจะแจกใบแดงหมดทั้งสนามหรือไง" ขันเงินเอ่ยขึ้นเมื่อการแข่งขันจบลงแล้ว
"เออ แจกหมดๆจะได้จบเกมส์แม่งน้องกูเหนื่อยมึงไม่เห็นเหรอ" คิมหันต์สาวท้าวเดินไปพร้อมกับขันเงิน
"แล้วทำไมมึงไม่แจกน้องมึงไปเลยวะจะได้พักให้คนอื่นแข่งไปดิ" ถึงเป็นเพื่อนกันมายานแต่เขาก็ไม่เข้าใจความคิดของเพื่อนคนนี้นัก
"ไม่ได้ เดี๋ยวน้องกูเสียใจ" คนตัวโตตอบเสียงเรียบขืนให้ใบแดงกับคนตัวเล็กมีหวังคงโกรธเขาจนไม่พูดด้วยเป็นแน่
"มึงไม่มอบถ้วยรางวัลให้ไปเลยวะ ไม่ต้องแข่งแม่งให้เหนื่อย"
"มึงไปเอามา"
"เอาเชี่ยไร"
"เอาถ้วยรางวัลไง"
ตุ๊บ!
"โอ๊ย!!!" หญิงสาวที่เดินผ่านมาล้มลงตรงหน้าของเขา เดิมทีแล้วหญิงสาวจงใจจะเดินมาล้มใส่คนตัวสูงแต่กลับถูกคิมหันต์เบี่ยงตัวออกไม่ยอมรับตัวเธอเอาไว้
"มึงล้มเอง" คนตัวโตเอ่ยเสียงเรียบเขาปรายตามองหญิงสาวที่นั่งอยู่กับพื้นด้วยสายตาเย็นชาไม่สนใจว่าคนรอบข้างจะมองเขาทั้งคู่ด้วยความสนอกสนใจมากแค่ไหน
