Serenay’dan
Can yakan bazı anlar vardır. Bu anların sonunun ne olacağını bilmeden sağa sola savrulursun. Biz de öyle bir anın içindeydik. En yakın arkadaşımın savruluşunu izlemek de çok koyuyordu. Bir insanın kaderi hiç mi gülmezdi?
Ailesinden çekmişti sonra yetmemiş satılmıştı. Mirza’nın eline kadar düşmüştü. Onun da diğerlerinden pek farkı yoktu. Elfin’e zarar verdiğine emindim. Elfin’in gözlerinde her zaman acının emareleri vardı ama artık onlar daha belirgindi.
Elfin gözden kaybolurken ben ve Ömer Asaf arabada kalmıştık. Onun telefonu da yoktu. “Ona bir şey olmaz, değil mi?” diye sordum, telaşla. Kafasını kaldırıp bana baktı.
“Olmaz, merak etme. Abimi tanıyorsam uçarak bile olsa gelir.” dediğinde umarım gibisinden ona baktım. O, arabayı çalıştırmaya çalışırken alnından akan terl
