Elfin’den
Gece gece yaşadıklarımızdan sonra Mirza her an telefonla ilgilenip o bölgeye nasıl yardım yapılabileceğine dair kendi adamlarıyla konuşuyordu. Anneannesi de sürekli dua ediyordu. Ben ise ne yapacağımı şaşırmıştım. Dedesi de üst kata çıkıp dua edeceğini söylemişti. Ben de içimden bildiğim bütün duaları okudum.
Ben ve Ömer Asaf da koltuğa oturmuş olanları televizyondan izliyorduk. Hayat çok garipti. Sıcacık yatağında yatarken birden her şey değişebiliyordu. Oradaki insanlara çok üzülmüştüm. Mirza’nın bakışları bana döndü. Benim yorgun ve solgun bakışlarıma bakarak “Elfin, sen uyu istersen.” dediğinde kafamı iki yana salladım.
“Şey, ben korkarım.” dediğimde Ömer Asaf bana sırıtarak baktı.
“Abimsiz uyuyamıyor musun? Seni gidi seni!” dediğinde göz devirdim. Ömer Asaf da bazen ş
