Elfin’den
Sesi, beni titretirken bu gece yaşadıklarımı kaldırabilecek hâlde değildim. O kadar çok şey yaşamıştım ki rüya olmasını istiyordum. Rüyadan uyanıp şu an kendi yatağımda olmayı öyle çok isterdim ki… Çocukluğumu geçirdiğim ve acı, tatlı günler geçirdiğim o ev artık yanıp kül olmuştu. Yoktu…
Rüya olmayacak kadar kötü şeyler yaşamıştım. Rüya değildi. Bir yandan annemi düşünüyordum, diğer yandan Mirza’nın öfkesini… İkiye bölünsem yine bu kadar acıyı kaldıramazdım. Kalbim atıyordu ama sanki acı diye haykırıyordu.
Benim kaderim bu kadar acıklıydı işte. Benim hikayem olsa adı acıların kadını falan olurdu. Öncesinde sadece babamdan dayak yerdim ve bunu dünyanın en büyük sorunu olarak algılardım ama şimdi başımda daha büyük dertler vardı. İnsanın yaşadığı dertler o an ona en büyük soru
