Uncle Sam—SPG

CHAPTER 5—NAKAKALASING NA ALINDOG

REBECCA'S POV

"TUMAWAG lang naman ako para kumustahin ka diyan, 'ling. Malakas ang ulan dito ngayon. Pero hindi ko sinasadyang makaistorbo sa ginagawa mo."

Napahinto ako sa pagpasok sa sala nang marinig ko si Uncle Sam na kausap sa cellphone si Auntie Suzette. Napakalungkot na naman ng boses niya. Malamang, napagalitan na naman siya ng tiyahin ko.

"Sige na, ibababa ko na ito. Huwag ka nang magalit. Mag-ingat ka diyan at huwag kalimutang kumain, ha? I love you, 'ling."

Parang may kumurot sa puso ko nang marinig ko ang huling sinabi ni Uncle. Hindi ko alam dahil hindi naman ganito ang nararamdaman ko noon sa tuwing naririnig ko siya na nag-a-I love you kay Auntie Suzette. Siguro dahil sobrang naaawa na ako sa kaniya.

Kung akin ka lang, hindi mo mararanasang malungkot, Uncle. Hindi mo mararanasang matanggihan. Buong-buo kong ibibigay sa'yo ang aking puso't kaluluwa.

Kinurot ko ang aking sarili. Lumalala na yata ako.

"Rebecca, tapos ka na palang magbihis." Nakangiti na humarap sa akin si Uncle Sam nang maramdaman niya ang presensiya ko.

Ang guwapo niya kahit T-shirt lang ang suot. Mukhang sinuklay lang niya ng mga daliri ang basang buhok niya kaya medyo magulo pa rin. At dahil cotton ang jogging pants na suot niya kaya bakat na bakat ang pagkal*l*k* niya.

Napakagat-labi ako.

Gaano kaya kahaba at kalaki iyon? Narinig ko kay Auntie Flora dati na inaaway niya ang asawa niya dahil 'jutay' daw. Habang hindi ko naman narinig na inaaway ni Auntie Suzette si Uncle Sam. Ibig bang sabihin...

"Mukhang matutulog ka na, hija," puna ng aking tiyuhin sa manipis na pantulog na suot ko.

Napakamot ako sa ulo. "Wala na ho akong ibang masusuot, Uncle. Nabasa lahat ng damit ko. Tumutulo pala ang bubong sa bandang damitan ko."

"Gano'n ba? Pasensiya ka na, Rebecca. Hindi ko napansin na luma na nga pala ang mga yero sa kuwarto mo. Hindi bale, aayusin ko na lang bukas. Sa guest room ka na lang muna matulog ngayong gabi."

Nginitian ko siya. "Salamat na lang ho, Uncle. Pero maayos pa naman ang bubong banda sa higaan ko. Baka ho magalit si Auntie Suzette kapag nalamang ginamit ko ang guest room."

"Pasensiyahan mo na ang tiyahin mong 'yon, ha?" Nahihiya na umiling si Uncle Sam. "Palagi ko nga siyang sinasabihan sa ugali niyang 'yon. Lalo na ang pakikitungo niya sa'yo. Pero siya pa ang galit. Kaya minsan, hinahayaan ko na lang. Pero huwag kang mag-alala, hija. Hangga't kaya ko, ipagtatanggol kita sa kaniya. Ayaw ko rin namang makasakit siya."

Kinilig na lang ako.

"Salamat ho, Uncle. Pero sanay na rin ako. Gano'n din naman ang turing sa'kin ng ibang kamag-anak namin," malungkot na saad ko. "'Buti nga ho kayo at mabait kayo sa'kin. Kayo lang ang nagmalasakit sa'kin nang ganito."

Lumapit sa akin ang tiyuhin ko at hinawakan ako sa balikat. Ramdam ko ang totoong simpatiya niya. "Huwag ka kasi pumayag na apihin ka nila, Rebecca. Hindi masama ang maging mabait. Pero kailangan mo ring lumaban paminsan-minsan."

"Wala naman kasi akong ibang mapupuntahan, Uncle. Natatakot na ho akong maghanap ng ibang trabaho." Hindi ko napigilan na ikuwento sa kaniya ang masasamang karanasan na naranasan ko noon. "Kaya hindi pa ho ako nagnonobyo dahil sa takot ko sa mga lalaking mapagsamantala at wala namang magtatanggol sa akin."

Nagulat ako nang bigla na lamang akong yakapin ni Uncle Sam. Para akong nanigas nang dumikit na naman sa matipunong katawan niya ang mayayamang dibdib ko. Para akong lalagnatin na hindi ko maipaliwanag. Napakatigas at napakainit ng katawan ng tiyuhin ko. Ang sarap-sarap magpakulong sa mga bisig niya!

Sa kabilang banda, parang gustong matunaw ng puso ko. Ngayon ko lang naranasan ang yakapin nang ganito. Iyong pakiramdam na may kakampi ka at may mga kamay ang handang magprotekta sa'yo.

Naramdaman ko na lang na lumuluha na pala ako.

"Rebecca, bakit ka umiiyak?" Nagtataka na dumistansiya sa akin si Uncle Sam. Sinapo niya ang aking mukha habang bakas ang matinding pag-aalala sa kaniyang guwapong mukha. "Huwag kang mag-aalala, ha? Ngayon na nandito ka na sa poder namin, sisiguraduhin ko na wala ng lalaki o kahit sino ang mananamantala sa'yo. Dahil kung hindi, ako ang makakalaban nila."

Hindi ko napigilan ang bugso ng aking damdamin. Kumapit ako sa balikat ni Uncle Sam at tumingkayad. Walang ano-ano na hinalikan ko siya sa pisngi. Wala naman iyong ibang kahulugan at gusto ko lang talagang magpasalamat sa kaniya.

"Maraming salamat, Uncle. Hulog ho kayo ng langit sa akin."

Natahimik si Uncle Sam.

Saka lang ako kinabahan. Akala ko magagalit siya.

"S-sige na, magpahinga ka na. Malapit nang mag-umaga," malumanay niyang sabi. "Kahit tanghali ka nang gumising. Linggo naman bukas. Hindi tayo magtitinda."

Tumango lang ako. "Sige po, Uncle. Good night po."

REBECCA'S POV

HINDI ako makatulog dahil sa sobrang lakas ng ulan. Parang mawawarak ang yero sa bubungan nitong kuwarto ko. Nagsimula na ring tumulo ang ibang parte na katapat nitong higaan ko.

Mayamaya pa ay sunod-sunod na katok sa pinto ang aking narinig.

Kumunot ang aking noo nang bumungad si Uncle Sam pagbukas ko. "Bakit po, Uncle?"

"Lumipat ka na sa loob. Sinabi sa balita na may low pressure area daw pala kaya palakas nang palakas ang ulan. Baka mabagsakan ka ng mga yero kapag tumodo pa ang hangin."

Sabay kaming napatingin sa mga yero na kumakalampag. Kinabahan din ako sa seguridad ko kaya sumama na ako sa tiyuhin ko. Bitbig ko ang kumot at unan ko.

"Dito na lang ho ako matutulog sa sala, Uncle. Malaki naman ho itong sofa. At saka, nahihirapan na rin ho akong matulog. Manonood muna ako ng TV habang nagpapaantok."

"Sabagay, ako nga rin. Kanina pa ako nakahiga pero hindi ako dalawin ng antok. Gusto ko sanang uminom, pampatulog lang. Pero wala ang Auntie Suzette mo. Wala akong kainuman at kakuwentuhan."

"Ako na lang ho," mabilis na sagot ko. "Umiinom din naman ho ako ng Red Horse paminsan-minsan. Pantanggal pagod at pampatulog din ho."

Kumislap ang mga mata ni Uncle. "Sigurado ka, hija?"

Nginitian ko siya. "Opo, Uncle. Hanggang isang bote nga lang ako. Hindi ko na ho alam ang pinaggagawa ko kapag lasing na, eh."

"Huwag kang mag-alala, Rebecca. Hindi naman ako palainom. Hanggang dalawang bote lang din ang kaya kong ubusin. Lasing na ako kapag tatlo na."

Pumunta sa kusina ang tiyuhin ko para kumuha ng stock na Red Horse sa refrigerator. Ako naman, inayos ko ang lamesita na paglalagyan namin. Pagbalik ni Uncle Sam, may dala na siyang limang bote ng Red Horse na five hundred ML. May kasama iyong mga chichirya na pulutan daw namin.

"Akala ko po, malalasing na kayo sa tatlong bote?" puna ko nang ilapag niya sa lamesita ang mga iyon. Tinulungan ko pa siya.

"Okay lang siguro na malasing ako ngayong gabi. Hindi mo naman ako pababayaan, 'di ba?"

"Siyempre naman po! Uncle ko kayo, eh!" sakay ko sa biro niya at saka kami nagkatawanan.

UNCLE SAM'S POV

TAHIMIK lang kami ni Rebecca habang nanonood ng movie at umiinom ng Red Horse. Parang walang gustong magsalita o lumingon man.

Gusto ko mang kausapin siya pero hindi ko alam kung paano at saan magsisimula. Nade-destruct ako habang magkatabi kami at nakikita ko ang makikinis niyang hita.

Nakaramdam na naman ako ng kakaibang pananabik dahil solo namin ang isa't isa sa mga sandaling ito. Idagdag pa ang epekto ng alak sa katawan ko.

"Totoo ba na hindi ka pa nagkaka-nobyo, Rebecca?" sa wakas ay tanong ko. Medyo utal na ang boses ko.

Nilingon niya ako. Namumungay na rin ang mga mata niya. Naghati kasi kami sa pang-limang bote. "Totoo po, Uncle. May mga naging manliligaw ako noon pero bukod sa takot ako, hindi ko rin sila gusto."

Lihim kong ikinatuwa ang narinig. "Bakit naman? Ano ba ang gusto mo sa isang lalaki?"

"Iyong mas matanda po sana sa'kin para hindi mahirap pakisamahan. Ayaw ko kasi sa lalaking isip-bata."

Napangisi ako. "Tamang-tama pala ako para sa'yo. Hindi ako isip-bata pero kaya ko nang bumuo ng bata," bulong ko. Nagiging makulit na talaga ako kapag lasing na.

Kaya nga iniiwasan kong uminom nang marami at makipag-inuman sa iba, lalo na sa mga babae.

Dahil siguro lasing na rin kaya tumawa lang si Rebecca. "Nagiging joker ho pala kayo kapag lasing na, Uncle. Akala n'yo siguro ako si Auntie Suzette, 'no?"

Tumungga pa ako ng alak kaya lalong nabawasan ang katinuan ko. Bumulong ako sa likod ng tainga ng aking pamangkin. "Gusto mo ba akong maging asawa, hija?"

Humagikhik siya. "Bakit n'yo naman ho natanong, Uncle?"

"Kasi kanina mo pa pinipilit sa'kin na si Suzette ang tingin ko sa'yo kahit hindi naman." Nang-aakit na tinitigan ko si pamangkin. "Ano? Gusto mo ba talaga?"

Hindi ko alam kung bakit kinabahan ako nang kumapit sa batok ko si Rebecca. Alam ko na pareho na kaming lasing. At dapat kanina pa ako sumibat. Hindi ako mapagsamantalang tao, lalo na sa mga babae at kasing bata niya. Tapos pamangkin ko pa.

Pero ano ang magagawa ko kung hindi ko kayang layuan si Rebecca? Para siyang alak na habang tumatagal, lalong sumasarap.

"Ang tanong, kaya mo bang gumawa nang bawal, Uncle?" tanong din sa akin ng pamangkin ko.

Hindi ko alam na may itinatago rin pala siyang kapilyahan. O baka nga totoo ang sinabi niya kanina na hindi na niya alam ang pinaggagawa niya kapag lasing na. Tulad ko rin.

Ang alam ko lang ngayon, habang nakakapit siya sa batok ko at nagtititigan kami, gusto kong kuyumusin ng halik ang mga labi niya at itulak siya pahiga sa sofa. Gusto kong pumatong sa ibabaw niya at angkinin siya hanggang sa mawala ang kalasingan niya.

"Anong klaseng 'bawal' ba ang gusto mong gawin ko?" Nginisihan ko siya habang unti-unting inilalapit ko ang aking mukha sa mukha niya. Tang-in*! Ang bango ng hininga ng batang ito. "Iyon bang masarap?"

Natigilan siya.

Narinig ko ang malakas na pagtibok ng puso niya. Naramdaman ko rin ang mainit na hininga niya nang magsalita siya. "Ano po ba ang bawal na masarap, Uncle?" inosenteng tanong niya.

Napalunok ako ng laway habang nanlalaki ang mga matang napatitig ako sa kaniya. "Gusto mo ba talagang malaman, Rebecca?"

Hindi ko napigilan na pisilin ang hita niya. Sh*t! Ang lambot ng balat niya. Tinigasan na naman ang angkol n'yo. Lasing na talaga ako.

Lasing na lasing sa alindog ng pamangkin ko.

Nakakagigil naman kasi ang pagkakinis ng balat niya. Mas bagay na bagay sa kaniya ang manipis na pantulog na pinaglumaan ni Suzette. Malulusog kasi ang s*so niya. Parang tamang -tama sa mga palad ko.

Kung alam lang ni Rebecca na ako pa ang bumili ng suot niya ngayon.

Mukhang mabibilhan ko siya ng isang dosenang nighties bukas.

"Oo, Uncle," mahinang sagot niya. Isinubsob niya sa leeg ko ang mukha niya.