CHAPTER 9—PAGBABAGO

1572 Words
REBECCA'S POV "ANO pa ang tinutunga-tunganga mo diyan? Kunin mo dito ang mga gamit ko!" sigaw sa akin ni Auntie Suzette nang makababa siya ng kotse at nakita niya ako na tila napako sa kinatatayuan. Sandaling nagkatinginan kami ni Uncle Sam bago ako nagyuko ng ulo at lumapit kay Auntie Suzette. "N-nasaan po ang mga gamit n'yo, Auntie?" kabadong tanong ko. Nag-aalala ako na baka nakita niya ang paghawak ng asawa niya sa braso ko kanina. At ang mas malala, baka makilala niya itong jacket ni Uncle Sam na suot ko. Tiningnan ako nang masama ni Auntie Suzette. "Saan pa? Eh, 'di nasa compartment. Alangan namang nasa Batangas pa, 'di ba? Tanga-tang* mo talaga!" Akmang hihilahihin ng tiyahin ko ang aking buhok nang lumapit sa amin si Uncle Sam at inawat siya. "Suzette, tama na 'yan! Sinasaktan mo naman ang bata, eh." "At ikaw?" galit din na baling ni Auntie sa asawa niya. "What are you still doing here? Akala ko ba aalis ka? Hindi mo kaya, 'no?" Tila nagmamalaki pa na tinaasan niya ng noo si Uncle Sam. "Magsama kayong dalawa! Mga walang silbi!" dagdag pa ni Auntie, sabay alis. Bigla akong naguluhan sa mga sinabi ng tiyahin ko. Ano raw? Aalis si Uncle Sam? At saan naman siya pupunta? Napatingin ako sa tiyuhin ko. Ang dilim ng mukha niya. Napansin ko rin ang pagkuyom ng mga kamay niya. Siguro dahil ipinahiya na naman siya ni Auntie. Hindi ko tuloy napigilang makonsensiya at maawa na naman may Uncle Sam dahil parang hindi siya asawa kung pagsalitaan ng tiyahin ko. "Pasensiya na ho kayo kung pati kayo nadamay," nahihiyang wika ko. "Sa susunod po, huwag n'yo na lang akong ipagtanggol sa kaniya para hindi kayo mag-away." Huminga siya nang malalim nang lingunin niya ako. "Hindi na tama ang ginagawa niya sa'yo, Rebecca. Bakit hindi ka na lang umalis dito? At sumama ka sa'kin?" "H-ho? At saan naman tayo pupunta, Uncle? Iiwanan n'yo ho si Auntie?" Tila gulong-gulo na napailing na lang si Uncle. "Pasensiya ka na, Rebecca. Kalimutan mo na lang iyong sinabi ko." Lumambot ang kaniyang anyo at hinawakan niya ako sa balikat habang nakatitig sa akin. "Basta palagi mong tandaan na hindi ko hahayaang saktan ka ng tiyahin mo. Hindi kita iiwan." Iyon lang at siya na ang kumuha ng mga gamit ni Auntie Suzette sa compartment. "Sige na, magpahinga ka na. Ihahatid ko na lang sa kuwarto mo ang mga ipinamili natin. Bukas ko na rin aayusin ang bubong niyon." Hindi na ako nakasagot dahil tumalikod na siya. Napatitig na lang ako sa malapad niyang likod. Naguguluhan man, dali-dali na rin akong pumasok sa silid ko upang magbihis, bago pa man mapansin ni Auntie Suzette itong suot ko. REBECCA'S POV ILANG BUWAN na rin ang lumipas simula nang una kaming lumabas ni Uncle Sam. Ilang beses pa iyong nasundan sa tuwing umaalis si Auntie Suzette at ilang araw bago bumalik. Napansin ko rin na parang lalo pang nawalan ng amor sa asawa niya ang tiyahin ko. Halos hindi na sila nagpapansinan kahit magkasabay namang kumakain. Ilang beses ko na ring nakita si Uncle Sam na sa ibang silid natutulog. Inosente lang ako pero hindi ako tang* para hindi maintindihan na nagkakalabuan na ang mag-asawa. At lalo lamang akong naaawa para kay Uncle Sam. Dahil alam ko na siya ang nasasaktan. Mahal na mahal niya si Auntie Suzette. Habang ang auntie ko naman, walang pake sa kaniya. At habang patuloy akong naaawa sa kaniya, palalim nang palalim naman ang lihim na paghanga ko sa kaniya. Pati ang aking pagnanasa sa katawan niya ay hindi ko na rin mapigilan. Ang totoo niyan, sinubukan kong iwasan si Uncle Sam. Dahil gusto kong patayin itong nararamdaman ko at baka maging dahilan pa para lalong magka-problema ang pagsasama nila ni Auntie Suzette. Isang buwan din yata akong hindi pumasok sa tindahan. Palagi akong nagdadahilan na masama ang aking pakiramdam. Hindi ko rin siya gaanong kinakausap sa mga panahong iyon. Umiiwas ako sa tuwing nilalapitan niya ako. Pero nang magkasakit ako nang tunay at siya ang nag-alaga sa akin, lalo lamang sumiklab ang damdamin ko para sa kaniya. Walang gabi na hindi siya ang laman ng isip ko bago ako matulog. Nang dahil sa pagnanasa ko kay Uncle Sam kaya natutunan ko na ang maging malaswa kahit sa aking sariling katawan. Pakiramdam ko nga, ang layo ko na sa dating ako. Hindi na ako ang Rebecca na inosente at parang walang kamuwang-muwang. Nagbago na rin ang mga palabas na pinapanood ko. Kung dati, puro mga nakakakilig at nakakaiyak lang ang gusto ko. Pero ngayon, simula nang natutunan kong paligayahin nang mag-isa ang sarili ko, natututo na akong manood ng malalaswang palabas. Minsan, sinasadya ko lang bisitahin ang mga porn site na nakikita ko sa social media. At habang pinapanood ko ang mga nakakalib*g na video doon, walang ibang laman ang aking imahinasyon kundi si Uncle Sam lamang. Alam kong nakakahiya. At siguradong pandirihan ako ng mga makakaalam kung sakali. Alam ko rin na kasalanan ito at isang imoral na gawain. Lalo na at isa akong babae. Ngunit simula nang makilala ko si Uncle Sam, na-realize ko na tao lamang ako. May damdamin at pangangailangan din. Hindi ako robot o alipin lamang ng aking mga kamag-anak na sunod-sunuran sa lahat ng gusto nila. At walang ibang makakapuno sa mga pangangailangan kong iyon kundi si Uncle Sam. Siya lamang. Wala nang iba. Sa loob ng isang taon na pananatili ko sa poder nilang mag-asawa, natuto na ring mag-rebelde ang kalooban ko kay Auntie Suzette sa tuwing itinuturing niya akong basahan. Minsan nga, dumating na ako sa Punto na paano kaya kung akitin ko ang kaniyang asawa para kahit papaano, makaganti naman ako sa kaniya? UNCLE SAM'S POV NAPAHINTO ako sa pagpasok sa kusina nang makita ko si Rebecca na nagluluto. Bagong ligo siya. Basang-basa pa ang mahaba niyang buhok. Suot niya ang isa sa mga damit na ibinili ko sa kaniya noon. Isang spaghetti strap na dress na above-the-knee. Alam ko na hapit iyon at lalabas ang magandang kurba ng katawan ng aking pamangkin kaya iyon ang pinili ko. Parang wala sa sarili na ipinilig ko ang aking ulo habang unti-unting bumababa ang aking mga mata sa maumbok na pang-upo niya. Gumana na naman ang aking malikot na imahinasyon dahil sa mahahaba at makikinis na legs niya na lalong lumitaw dahil sa suot niya. Ano kaya kung angkinin ko siya habang nakaharap siya sa lababo? Siguradong mapapasigaw siya kapag ipinasok ko sa masikip niyang lang*San itong kahabaan ko na tig*s na tig*s na ngayon. Ilang buwan na akong bakante. At hindi ko alam kung kaya ko pang magtiis ng ilang buwan o kahit araw pa. Kami lang dito ngayon at kaaalis lang ni Suzette para sa ilang araw na naman niyang work trip. Simula nang ma-promote ang asawa ko, lalo siyang naging abala. Sh*t! Umigting ang aking panga nang biglang tum*wad si Rebecca nang mahulog ang kutsarang hinuhugasan niya. Napatitig ang aking mga mata sa puw*tan niya. Lalo akong nanggigil, tinigasan. Kung hindi ko lang alam na hindi alam ni Rebecca na kanina pa ako nandito at pinagnanasaan siya, iisipin ko na inaakit ako ng aking pamangkin. Pati ang pagpulot niya sa kutsara ay napaka-sensuwal. Dahan-dahan pa ang pagpusod niya sa kaniyang buhok na tila sagabal sa kaniyang ginagawa. Pati ang paggalaw ng mga daliri niya ay tunay na nakakaakit. Parang hindi naman gano'n ang Rebecca na nakakasama ko sa loob ng isang taon. Pero aminado ako na nagustuhan ko ang mga pagbabagong napapansin ko sa aking pamangkin. Palagi na siyang nag-aayos at nagpapabango kahit dito lang sa bahay. Minsan nga, naka-lipstick pa siya. Kung hindi ko lang talaga siya kilala at alam ko na hindi niya ako papatulan kapag sinabi ko sa kaniya itong pagnanasa ko, iisipin ko na nagpapaganda si Rebecca para sa akin. Nagkamot pa siya sa balikat niya, dahilan para lumaylay ang isang strap niyon kaya lalo akong mag-init na parang gusto ko nang tumakbo sa banyo. Pero namalayan ko na lang ang aking sarili na nakatayo at nakasandal sa pinto ng refrigerator, malapit kay Rebecca. "U-uncle!" Nagulat siya nang makita niya ako. "Nandiyan ho pala kayo." "Kailangan mo ba ng tulong, hija?" tanong ko kahit kita ko naman na patapos na siya. Gusto ko lang na may makasama siya nang matagal. "Salamat na lang po. Pero patapos na rin ako, eh," sagot naman niya at sumulyap pa sa mga labi ko. Pero agad din naman siyang nagbawi ng tingin at ibinalik ang atensiyon sa paghuhugas. "Hindi mo pa nahuhugasan ang mga kaldero. Ako na ang gagawa," giit ko at lumapit sa kaniya. Kinuha ko ang kaldero pero inagaw niya sa kamay ko. "Uncle, ako na nga po. Baka madumihan pa ho kayo." Halatang itinataboy ako ni Rebecca. Lahat ng kinukuha ko ay inaagaw niya. "Ako na nito at baka masugatan ka pa," kuha ko sa kutsilyo pero bigla niyang inagaw kaya nahiwa siya. "Aray!" malakas na sigaw ni Rebecca at nakita ko na lumabas ang dugo. Wala nang isip-isip na kinuha ko ang nasugatan na daliri ng aking pamangkin at isinubo ko. Nanlaki ang kaniyang mga mata nang sipsipin ko ito. Ako man ay nagulat. Hindi dahil sa ginawa ko kundi sa apoy na lalong sumiklab sa sistema ko habang sinisipsip ko ang kaniyang daliri. Awtomatikong bumaba ang aking mga mata sa cleavage niya. Ano kaya ang pakiramdam kung ang dalawang maliit na 'korona' sa dibdib niya ang sinisipsip ko ngayon?
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD