และตั้งแต่วันนั้น เหมือนทุกอย่างจะดูแย่ลงสำหรับความสัมพันธ์ของทั้งสองคน ทั้งพอลรภีและปั้นหยาต่างก็ไม่ติดต่อหรือมาพบเจอกันเพราะต่างก็อยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง
“หยา แกเป็นอะไรรึเปล่า? ทำไมช่วงนี้แกดูซึมแปลกๆ ชวนไปเที่ยวก็ไม่ไป หรือว่ามีปัญหา?” เพื่อนของปั้นหยาถามขึ้นเมื่อหลายวันมานี้ปั้นหยาดูเงียบผิดปกติ
“ก็แค่...มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย” ปั้นหยาตอบออกมา
“นี่! ฉันขอคุยกับเธอหน่อย” พิมพ์รวีเดินเข้ามาหาปั้นหยาแล้วบอกขึ้น ทำเอาพวกเพื่อนๆของเธอรีบลุกกรูเข้ามาเพราะเห็นท่าทางไม่เป็นมิตรที่คู่อริแสดงออกมา
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันจัดการได้” ปั้นหยาลุกขึ้นแล้วเดินเลี่ยงไปทางหลังตึกเรียนที่ดูปลอดคนโดยมีพิมพ์รวีเดินตามมา
“มีอะไร?”
“เธอมีปัญหาอะไรกับพี่ชายฉันรึเปล่า?”
และนี่คือเรื่องที่พิมพ์รวีอยากรู้ เพราะเมื่อหลายวันก่อนบิดาเรียกให้พี่ชายของเธอกลับบ้านและเกิดทะเลาะกันเสียงดังจนพากันตกใจเพราะสองพ่อลูกแ
