6

1613 Words
I was cage in this darkness. Hindi ako makaalis ni hindi ko makita ang lugar na kinalalagyan ko. Para akong tulala napaupo ako at napayakap sa sarili kong mga binti dahil sa takot at pangamba. Pangamba dahil 'di ko alam kung anong panganib ang naghihintay sa'kin sa lugar na ito. Takot dahil alam kong walang magliligtas sa'kin kahit anong sigaw it all just echoed. At walang ni boses ang sasagot at sasabihan ako na huwag mag-alala magiging okay lang ang lahat. Tears flow from my eyes as the miserable feeling grip my heart. "T-Tulungan n'yo ako." I mumble as I look at the dark surrounding and I am desperate for someone to grab to comfort me pero wala I am all alone kaya napayuko ako at napasinghap sa pagitan ng aking pag-iyak. "M-mom help me m-mom." Napaangat ang ulo ko sa mahinang boses na aking naririnig it is like calling me. Hindi ko alam kung bakit pero lalong umagos ang mga luha ko tumayo at tumakbo ako. "S-Sino ka?" I questioned at pilit inaanigan ang nagmamay-ari ng boses na yon pero wala akong maaninag kundi dilim. "M-mom ...paalam.." Pabaling-baling ang aking mga mata sa paligid dahil ramdam kong nasa malapit na ako ngunit napahiyaw ako nang may humawak sa braso ko at pilit akong hinihila palayo sa boses. "No! No!" Sigaw ko ngunit walang nangyari dahil pinipilit pa rin ako hilahin nito. Hanggang sa— Napasinghap ako at napabalikwas ng bangon mula sa kinahihigaan kong kama. Butil-butil ang pawis na dumadaloy mula sa aking noo. Araw-araw 'yon ang aking napapanaginipan a nightmare hunted me for years at parati kong tinatanong sa sarili ko kung kailan ba ako titigalan ng bangungot? Gising o tulog ay hindi ako nito tinatantanan. Ginagambala ako nito lagi wari bang sinasabing wala na akong takas na makukulong na ako rito I am desperate to be free but I can't. Napakuyom ako ng mga kamay at napasuklay ng aking buhok. Kailan ba? Kailan ako makakatakas. Ganito na lang ba lagi? Iiyak na lang ba ako lagi? Bakit imbes na maging matapang ako ay mas lalo akong naging mahina? I bit my lips and stare at the oblivion ngunit gaya sa panaginip ay kusang naalis ang atensiyon ko sa tinititigan ko dahil sa narinig ko ang malakas na pagbukas ng pinto ng kwarto ko and it reveals the man that became a nightmare in my life when I am awake. Isang bangungot sa buhay ko ngayon sa kasalukuyan. Nanginig ako dahil sa nakikita kong galit sa mga mata nito. He gritted his teeth at naglakad papalapit sa akin saka ako sinampal ng malakas na kinabaling ng mukha ko kasabay rin nito ay nalasahan ko ang dugo na dumaloy mula sa aking labi na bunga ng malakas na pwersang pinakawalan nito nang sampalin ako wala akong nagawa kundi ang mapahawak na lamang sa aking nasaktan na pisnge dahil sanay na ako sa ganito na lagi akong sinasaktan nito with his cruel ways. "How dare you b***h! Sinuway mo na naman ako!" Nanggagalaiting sigaw nito saka hinila nito ang buhok ko at iniangat ang ulo ko para maiharap sakaniya. I almost cringe at the smell of cigarette on his breath at mukhang napansin din nito iyon kaya mas nilakasan nito ang paghila sa buhok ko na halos gusto nitong tanggalin ang mga buhok ko mula sa aking anit. Napapaigik ako and didn't try to voice out how it pains me dahil mas masasaktan lang ako kapag dumaing ako kaya mas mabuti pang maging pipi ako sa sakit. Pero mukhang nagkamali na naman ako kung iniisip kong hindi lalala ang parusa ko kung 'di ako magsasalita dahil mas gusto nitong dumaing at magsisisigaw ako sa sakit because it's satisfy him when he see me crying for mercy. "Sabihin mo ano ba ang inutos ko sa'yo?" Umiling ako sa sinasabi nito dahil natatakot ako sa kung ano na naman ang maiisip nitong gawin. "Hindi mo sasabihin? Gusto mo bang mas malala ang makuha mong parusa?" Umagos na ang mga luha ko ayoko na maranasan muli ang mga ginawa nitong parusa. Ngumisi ito saka mas hinigpitan ang paghila sa aking buhok na kinasanhi ng pagtingala ko. "Sabihin mo ano ba ang dapat mong gawin kagabi?! Anong utos ko ang sinuway mo?!" Napangiwi ako sa pakiramdam na nag-iinit na ang anit ko. "I-I'm sorry please." Nagmamakaawang sabi ko na kinatawa lang nito at hinawakan nito ang aking panga ng mahigpit na alam kong may maiiwang marka mamaya. "Hmm nakakatawa ka Aphrodite alam mo ba 'yon? Nagmamakaawa kang ganiyan sa'kin pero parati mo 'kong sinusuway sinabi ko naman sa'yo na kay Mr. Chao ka lalapit dahil siya ang nagbabayad ng malaki pero anong ginawa mo inuna mo ang mga bwesit na bagong mukha na dayo sa bar!" Impit akong napahiyaw nang sampalin ako muli nito na muntik kong ikabuwal napahagugol ako at tumakbo sa pinakasulok sa paanan ng kama at napayakap sa aking sarili then he cruelly smirk and walk to my way. "You know what? You are becoming a little slut. Imbes na sa matanda na mapaera ka pumunta ay sa batang mukha mo ginustong maglandi. Ginagalit mo 'ko talaga Aphrodite. Ito ba ang gusto mo ang saktan kita?" Napaatras ako sa bawat hakbang nito at nanginginig dahil sa takot. Hindi ko naman intensyon na maglandi. All I thought ay kapag lumapit ako sa taong laman ng aking nakaraan ay makikilala niya ako at maililigtas pero mali ako dahil umasa ako sa wala. Ang nakakatawa pa ay 'yung kung sino pa ang nanakit sa'kin ay siya rin ang nag-isip na isa akong mababang uri ng babae. Napasakit gusto kong sumigaw na please tulungan mo 'ko ako ito ang kaibigan mo Rohws pero hindi ko magawa 'di ako makapagsalita sa dami ng mga matang nakapaligid sa bar mga tauhan na kayang saktan ang kung sino man. 'Di ko ito ginusto hindi ko ginusto na maging kasangkapan ng iba upang magkapera kahit gusto kong makawala ay 'di ko magawa sapagkat kailangan ko siyang sundin dahil siya na ang nagmamay-ari sa'kin. Namulatan ko ang lugar na ito, namulat ako sa kaalaman ang dami kong dapat bayaran kay Rico dahil siya ang kumupkop sa'kin. "Makinig ka sa'kin Aphrodite. Ako ang nagmamay-ari sa'yo. Hindi kita binuhay at binihisan para lang suwayin ako lagi. Tandaan mo hindi ka pagpapantasyahan ng mga kalalakihan kung hindi dahil sa'kin. Basura kita ng pinulot kaya magpasalamat ka at nagawa pa kitang ayusin at pakinabangan." Mung pwede nga sana namatay na lang ako ng tuluyan sana 'di na ako nabuhay kung ganito lang din. 'Yung hindi ko rin naman mayakap o makita ang mga taong malapit sa puso ko. I felt alone and a puppet na kinokontrol lamang ng iba. Hinila nito ang buhok ko at sinampal ako muli. Nanlalabo ang mga mata ko at pawang ang mahinang tawa nito ang naririnig ko. "Gusto mo bang ibenta na lang kita Aphrodite? Ang daming gustong magbayad ng malaki para makama ka sa isang gabi at isang sang-ayon lang mula sa'kin ay matatanggal na 'yang kati mo. Gusto mo ba?" Umiling ako sa napahikbi. "P-Please huwag R-Rico maawa ka please ayoko gagawin ko na ang lahat." Umismid ito at pinaraanan ng daliri ang aking mukha, pinunasan din nito ang aking luha. "Ganiyan maging mabait ka sa'kin dahil hindi mo naman ata gustong magalit ako sa yo? Kaya kung nangangati ka sabihin mo sa'kin ng mapakinabangan ka ng mga tauhan ko ang tagal na nilang nagnanasa sa'yo and they would want to taste you first before I'll let you be part of the market." Napahawak ako sa mga kamay ni Rico na puno ng takot. Ayoko nakita ko na minsan kung paano pagsawaan ng mga tauhan nito ang isang babae at ayaw kong malagay sa ganoong posisyon. "M-maawa ka sa'kin please." Iling ako ng iling at ngumiti ito, isang ngiti ng demonyo saka binitiwan ang pagkasabunot sa aking buhok saka hinaplos ang aking ulo. "Shhhhh tama na My little slut. Hindi ko naman 'yon gagawin kung maging mabait ka lang sundin mo lang ako. Pabaliwin mo lalo ang mga kostumer natin gaya ng lagi mong gingawa. Alam mo bang si Mr. Chao ay tatlong taon kanang pinagnanasaan at ang lalaki ng binabayad niya. Gustong-gusto ka niyang maikama ngunit 'di ako sumasang-ayon. Kulang pa kasi, kulang pa ang binabayad niya kaya ikaw gandahan mo ang performance mo. Make him crazy f**k I am enjoying this game. He's really curious kung anong itsura ng iyong mukha. Gustong-gusto ka niyang makilala pero I am smart not to do it. Alam mo ba kung bakit? Dahil man are becoming crazy to taste a forbidden fruit at ikaw 'yon Aphrodite isa kang misteryosong prutas na gusto na nilang tikman at lawayan." Nandiri ako sa mga naririnig ko. Sa ilang taon 'di pa rin ako masanay-sanay sa mga tingin na binibigay ng mga lalaki sa akin. Every performance ay pinipilit kong huwag masuka o magtago. Pinipilit kong huwag umiyak dahil alam ko kung anong naghihintay sa'kin kapag ginawa ko 'yon. "Hindi ka na birhen Aphrodite alam natin 'yon kaya huwag kang umastang 'di mo magugustuhan na malawayan. Quit crying isa kang diyosa sa paningin nila na ni minsan 'di mo naranasan noon 'di ba? Who would thought na ang matabang napulot ko ay magiging ganito. A very beautiful and gorgeous little b***h kaya accept it this is your fate to be my personal belongings na walang gagawin kundi sundin ako. Naiintindihan mo ba?" Napahikbi ako at napayuko ngunit hinila rin nito muli ang aking panga. "Answer me! b***h!" "O-Oo pag-aari mo ako."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD