The Knife that Cuts Deep

Chapter 2

Neon pov. 

"As I was saying  gentlemen the C'A group want us to handle their expansion on Ilocos. It's a big project.  Malaking pera ang papasok sa kompaniya at kung makikita niyo we are ten times ahead from our competitors. Almost all projects our given to us why? Because I would also be accept the project held in Bulacan with my team at isasagawa namin ang isang malaki ring proyekto hindi ito basta-bastang proyekto lang dahil magiging daan rin to upang kumita tayo ng mas malaki." Tumango ang mga shareholder habang pinagmamasdan ang power point na aking pinapakita. May nagbubulungan sa mga napansin nila at meron ding nakaupo lang at walang pakealam sa mga nangyayari.

"But how about the new recruited engineer and architect? We heard you hired new people at the number of 12 paano natin sila pakikinabangan? Baka makakadagdag lang ito sa dapat nating swelduhan." Matiim ko tinitigan ang nagtanong sa totoo lang ayaw kong pumunta sa mga meeting na tulad nito. I don't want seeing this people. They are always starving for more money in short greedy bastard. But I remain my solemn and confident posture for I don't want them looking at me like I am their servant o isang taga hukay ng kayamanan nila. I am their boss so they can't boss me around.

"Look Mr. Drew kasasabi ko lang madaming dumadating na mga proyekto at kung gusto mo kumita ng malaki kailangan ay marami kang tauhan na gagawa sa mga malalaki o maliliit mang proyekto.  At huwag kang mag-alala hindi ko hinihingi ang pera mo para swelduhan ang mga tauhan ko. Kung gusto mo nga you can pull out your shares! Hindi ka kawalan." Umawang ang labi nito sa aking sinambit. I am getting bored naiinis ako sa mga taong ito. They are wasting my time. Bakit hindi na lang sila maghintay. E' 'yun naman ang ginagawa nila parati. They are just making their belly huge in just sitting on the corner like a crocodile waiting for my sacrifice. Kung titingnan lang 'di ko na sila kakailanganin dahil kaya kong patakbuhin ang kompaniyang ito dahil meron naman akong sapat na pera. Sadyang ayaw lang ng ama ko na maging hambog ako at gawin ang mga bagay-bagay ng may padalos-dalos na desisyon. He wants me to have shareholders para masuporthan ako ng mga ito pero 'di ko naman ramdam 'yon. Because all they wanted is an easy money. 

Napahilot ako sa aking sintido. 

"Meeting adjourned basta kung gusto n'yo umalis then you're free to go." Sambit ko sa kanila saka umalis na mula sa loob ng meeting room at dumiretso sa aking opisina.   Nakasunod sa akin ang aking sekretarya na si Lucia. Humahangos ito.

"Sir Na book ko na po kayo ng flight pati ang team n'yo bukas po ang alis niyo ng 7." Napahinto ako sa paglalakad.

"How about our private plane bakit hindi iyon ang gagamitin namin?" Ayoko pa naman sa lahat ang bumabyahe ng madaming tao. Gusto ko 'yung makakapagrelax ako na walang nag-iingay.

"P-pasensiya na sir. Nakausap ko po kasi ang mga tauhan natin at sabi nila ang isa daw pong private plane ay hiniram ng pinsan n'yo, 'yung number 3 nasa papa at mama n'yo po nagbakasyon kasi sila sa italy. Ang 2 naman ay inaayos pa dahil may sira at ang panghuli ang 4 at 5 ay ginagamit din ng paghahatid ng mga tauhan natin sa iba't ibang  lugar nakaasign sa kanila." Napabuntong-hininga ako wala talaga akong choice.

"K fine just let my team know about the change of plan."

"A-about that sir  Nasabi ko na po sa kanila at sa ngayon dalawa po sa kateam n'yo ang andiyan 'yung mga kaibigan n'yo po na sina Erron at Rohws, pati si sir Jeydoine ng Cordeliac Corp. Ay andiyan din po hinihintay kayo sa opisina." s**t akala ko makakapagpahinga na ako pero kung andiyan ang mga ugok tiyak mauubos lang ang alak ko. Lalo na ang dalawang mapaglarong architect na sina Erron at Rohws sobrang patay gutom sa alak. Buti sana kung normal na beer lang ang uubusin nila eh yung mga favorite wine ko pa. Bwesit!

Dagdag pang andiyan ang mahilig mang-asar na Jeydoine na 'yon putek talaga! Kailan ba ako magkakaroon ng kapayapaan kahit isang araw lang. 

"Okay you should go back to your table." I said and walk again.

Pagdating ko sa harap ng pinto ay binuksan ko na 'yon kasabay ng pagsampal sa tenga ko ang mga tawanan nila. 

"Oooopss Mr. Bossy is here!" Sigaw ni Erron at nangunot ang noo ko lalo na no'ng makita ko ang mga mata nito na parang pipikit na anumang oras at napabaling ang atensyon ko sa boteng hawak nito. My f*****g expensive wine! 

"s**t patay ka Erron sabi ko na sa'yo na huwag mo munang galawin eh'. Hala galit na sa'yo si Neon!" Tumatawang usal ni Rohws kaya sinamaan ko ito ng tingin. Isa pa ito akala mo ang linis-linis e' nakita ko naman ang tinatago nitong bote sa likod nito. Ang yayaman na nga nila dahil may sari-sarili na silang kompaniya, ngunit dahil kaibigan daw nila ako saka dahil ang gusto talaga nila ay ang maging architect kaya ayun tinitiis ko ang kakulitan nila. Nagtratrabaho sila sa'kin habang tinataguyod ang kanilang negosyo.

"The f**k! Anong ginagawa niyong tatlo rito? Can you just leave at ikaw naman Erron bayaran mo 'yang! Ininom mo." Itinaas lang nito ang bote ng wine bilang sagot habang si Jeydoine ay napailing lang at ngumisi sa'kin. This three f*****g idiots are sitting like three kings hindi na nahiya ang opisina ko pa talaga ang napiling tambayan.

"Bakit kasi ang tagal mo hindi talaga ako makapaniwala na tumagal ka ng 10 minutes! Dati nga hanggang 5 minutes ka lang sa loob ng meeting room at lumabas ka agad." Hindi ko ito pinansin at naglakad papunta ng swivel chair ko at umupo roon.

"Oo nga nagpustahan pa tayo pero pareho naman tayong talo. " dismayadong sabi ni Rohws.   Nangunot lang ang sintido ko sa mga kalokohan nila.

"Ipapaalala ko sa inyo our flight for tomorrow is at 7 am ayoko ng late sapagkat kailangan maabutan natin 'yon." Tumango sila at buti naman wala ng mga reklamo mas ma-iistress lang ako. 

"Huwag kang mag-alala your secretary had explain it to us and I must say mas okay pangkausap ang hot mong sekretarya kaysa sa iyo Grr.. Nakakatakot ka pre.  Bad mood ka na naman teka uyy Erron pahiram nga ng lighter." Bulyaw ni Rohws hawak ang sigarilyo nito napailing ako. Work is what I need to focus for now lalo na at may chansang mapapabagsak ako kapag nagtanga-tanga ako. I have many enemies hindi lang dahil madaming ?mga kompetensiya kundi dahil sa nangyari sa nakaraan. Ang mga walong tila alamat at hinahangan ngayon at noon sa business world ay galit sa'kin. Isang mali ko lang baka mapabagsak ako. Okay na rin at may mga kaibigan ako na mga maasahan din dahil kung hindi baka sa kangkungan ako pupulutin.

Jeydoine ay pamangkin ni miss Raven ang ina ng mga babaeng sinaktan ko anak kasi si Jeydoine ng kapatid nito na si tita Janelle kaya ligtas ako sa ngayon lalo pa't di pa alam ni Jeydoine na ako ang may kagagawan sa pagkawala ng dalawang kambal. Habang si Erron at Rohws naman ay ang kambal naman na anak ni tito Roque na pamangkin din ng pinakamatalinong babaeng nakilala ko si Miss Monseratt. Pero ang lubhang pinapasalamat ko ay ang dalawang kambal din na sina Blaze at Ice dahil kung hindi ko iyon mga kaibigan baka makaharap ko ang mga mgulang nito na siyang lubhang kinakatakutan ng lahat. 

Sa ngayon apat lang kaming nandito pero sakatunayan may apat pa kaming kaibigan na sa ngayon ay nasa ibang bansa. Hinahawakan ang kaniya-kaniya nilang mga negosyo.

"Nga pala pre that painting of a woman specifically a voluptuous body of a woman on your wall makes me think of something naughty. f**k pre what a perfect butt. I didn't know that your taste had change." Walang kagatol-gatol na sambit ni Erron na ngayon ay mukhang tipsy na.  Pinagmasdan ko ang tinitingnan nitong painting and it is a black and white painting with only one subject isang babaeng nakatalikod at hubad. As Her raven hair are flowing on her back showing the last memory of her.

The last memory where I saw her. The glimpse of her back while she's crying running away from me. This painting always makes me remember my sin, and the mistake I made. 

"Hmm huwag mo nang biruin si Eon as we all know he's in love with my cousin Xianne at ang katawan ni Xianne ay hindi ganiyan. Baka painting lang talaga 'yan without a meaning na binili niya." Sabat ni Jeydoine. Hindi kasi nila alam ang tungkol sa babaeng sinaktan ko dahil Si Arriane ang babaeng naging mukha ng bangungot ko.

"You're right about that but as you can see this painting is really made by something. Ramdam at kita kita mo ang sakit na nararamdaman ng nagpipinta habang gingawa ito." Sabi ni Rohws at nilapitan na ang painting.

"Look at the texture and the color.  Black means something bad and agonizing. White means peacefulness but it can also mean numbness. This painting is created like a fading memory but the black color is putting it alive. Na para bang sinasabi na kahit na ang memorya ay nalilimutan still the pain is there." Napalunok ako sa lahat sa'min Rohws is the observant katulad ko mahilig din ito sa mga paintings and we even paint together. 

"Binili mo lang ba to Eon kasi sa nakikita ko it's your style.  Sabay tayo na nagpipinta at alam ko kung paano ka gumagawa ng painting. You always base it in your emotion or sometimes in your memory." Napaiwas ako ng tingin at nagkunyaring binuklat ang isang papeles sa mesa ko. 

"So ibig sabihin hindi 'yan binili at hindi rin ikaw Rohws ang nagpinta?" Tanong ni Erron na nagtataka na and curiosity is evident in his face. 

"Hmm kasi kung bili to there should be a signature the artist Saka I paint the things that makes me happy or something interesting." Tumango-tango si Erron at tumuga ulit ng alak. 

"Hayy ano ba kayo wala 'yang ibig sabihin. Kahit ako nga 'di ko alam kung bakit ko 'yan pininta." Pananabat ko na ngunit nanatili pa ring nakadikit ang aking mga mata sa papeles na 'di ko naman maintindihan dahil sa pagkaramdam kong tila nasa hot seat ako. 

"Pero Neon it's not you 'di ka naman magpipi--"

"It's nothing okay!" Nawawalang pasensiyang sabi ko na kinatahimik nila. 

"Okay fine." Sumusukong sabi nito. 

"Pero pre kung wala lang 'yan paano naman 'yung painting mo sa bahay na mukha ni Xianne?" Natahimik ako sa sinabi ni Erron na puno ng tukso. Iba 'yung kay Xianne her painting always makes me smile. Walang araw na hindi ako napapangiti nito pero kapag naaalala ko ang iyak nito na ako ang dahilan ay nalulungkot ako. 

"Speechless ibig sabihin affected pa rin siya!" Mapanuksong itinaas-baba nito ang kilay nito sa'kin ewan ko ba nalilito na rin ako sa nararamdaman ko. She was gone for how many years at hindi ko alam kung makikita ko ba siya.   Kahit ang pinsan nito na si Jeydoine ay wala ng balita rito. Sabi nito magaling raw si Xianne magtago kaya hindi na nakakapagtaka sapagkat matalino ito but still I hope I can see her again and ask for forgiveness. 

"Oo nga why not hanapin mo siya o 'di kaya--" Umiling ako.

"I will not force the fate kung kami talaga para sa isa't isa kusa ko siyang makikita." Napahiyaw sila.

"Cheesy mo pre ikaw ba talaga 'yan sa pagkakaalam ko ay pareho kayong nagyeyelo ng pinsan mo." I almost roll my eyes oo may pinsan ako. Kaisa-isahang pinsan anak siya ng kapatid ng mama ko. He's cold and unpredictable. 'Di mo alam kung anong iniisip nito at minsan lang nakakausap. Ewan ko ba roon.  Hindi ko naman 'yon parati nakikita.  He's always away nakakulong ata sa binubuo nitong mundo ng yelo. 

"Tsk I'm not Like him." Dahil ang pinsan ko walang emosyon ako ay meron at sa ngayon lubha akong nasasaktan at nangungulila sa isang bagay na 'di ko alam.