It's been a week of living with him at masasabi ko lang na hindi na rin masama.
I have my own room and he has his own, although shared bathroom kami but that's fine with me. Para nga akong nakakuha ng instant na kasambahay dahil sa kanya. He cooks for our meal together, kahit hindi na kami nagkakasabay ng breakfast dahil maaga ang class schedule niya pero kapag dinner, required ako na saluhan siya.
Wala pang nakakaalam sa paglipat niya sa unit ko maliban syempre sa Mama niya na nagpapadala ng bayad sa dorm. It is actually much better kasi dito kapag wala ako, nakakagawa siya ng kanta.
Ginagawa rin naman niya yung own school works niya lalo na kapag busy ako. Ang tanging hindi lang nakakapagpanatag sa kanya ay ang idea na kung paano ako manamit sa bahay.
Katulad ngayon, I'm wearing a bl
