บำเรอพิศวาสจอมมาร

5

ไรอันรู้อยู่แล้วว่าต้องเจอเจ้านายพูดแบบนี้ ตลอดสี่ปีมาแล้วแอรอนเปลี่ยนเป็นคนละคน เขาอารมณ์แปรปรวนอยู่บ่อยครั้ง ใครเข้าหน้าไม่ค่อยติด อารมณ์ที่เคยเย็นควบคุมแรงโทสะของตัวเองได้ดี บัดนี้ไม่ใช่อีก แล้วยามที่แอรอนโกรธหรือโมโห ไม่ได้ดั่งใจ แอรอนจะกลายร่างเป็นปิศาจร้ายทันที แม้แต่พายุทอนาร์โดที่ว่าร้ายแรงยังเทียบเท่าไม่ได้ และอีกอย่างหนึ่งที่เปลี่ยนคือผู้หญิงที่เปลี่ยนไม่ซ้ำหน้า สาวสังคมชั้นสูง ยังไม่รวมกับดารา นักร้องและนางแบบที่เข้ามาติดพันด้วย ทว่าแอรอนไม่เคยมอบหัวใจให้ใครอีกเลย ตั้งแต่วันนั้น วันที่ณัฐกานต์สาวชาวไทยเดินออกไปจากชีวิต

“นี่คือรายชื่อของหน่วยอารักขา ที่จะมาคุ้มกันคุณแอรอนครับ”

แต่ถึงกระนั้นไรอันก็ต้องทำตามหน้าที่ต่อไป เขาวางแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะที่อยู่ตรงหน้าเจ้านายอารมณ์แปรปรวน ในแฟ้มนั้นมีรายชื่อของหน่วยอารักขาทั้งหมดสิบสองคน แอรอนปรายตามองดูแฟ้มเอกสารตรงหน้า ไม่สนใจจะหยิบแฟ้มนั้นขึ้นมาเปิดอ่าน ก่อนจะเบือนสายตาไปมองทิวทัศน์เบื้องล่างต่อไป

“คุณแอรอนจะไม่เปิดดูหน่อยหรือครับ?”

ไรอันถาม เขาอยากให้แอรอนเปิดแฟ้มดูสักนิด เพราะถ้าลงไปจากเครื่องบิน เจอหนึ่งในทีมอารักขา จะได้ไม่หัวใจวายหรือช็อก เมื่อรู้ว่าหนึ่งในทีมอารักขาคือใคร

“ไม่...ออกไปได้แล้ว” เขาตอบและสั่งเสียงเฉียบ ทำให้ไรอันจำต้องล่าถอยออกไปแต่โดยดี ในใจอยากตะโกนบอกออกไปเลยว่าณัฐกานต์เป็นหนึ่งในทีมอารักขานั้น แต่เขาทำไม่ได้ เวลาจะเอ่ยออกไปเหมือนมีหินก้อนใหญ่มาถ่วงในปาก ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้

อีกสิบนาทีต่อมาเครื่องบินส่วนตัวของแอรอนก็แล่นลงจอดบนไฮเวย์ของสนามบินสุวรรณภูมิ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ก้าวลงมาจากเครื่องบินด้วยท่าทางสง่างามดูมีอำนาจ โดยมีรถลีมูซีนคันหรูที่ทางรัฐบาลไทยจัดเตรียมไว้ให้จอดรออยู่ รวมทั้งมีหน่วยอารักขาของประเทศเจ้าบ้านกระจายอยู่โดยรอบ

แล้วยังมีคณะรัฐมนตรีเดินทางมารับแอรอน ในฐานะแขกของรัฐบาล การเดินทางมาเมืองไทยของแอรอนในครั้งนี้ เขามาแทนบิดาในฐานะทูตสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ อีกทั้งยังมาพูดคุยหารือเรื่องการค้าส่งออก นำเข้าผลิตภัณฑ์ของสองประเทศ

อัสนีหัวหน้าหน่วยในงานสำคัญนี้ ยืนอยู่ข้างประตูรถ มองแอรอนที่กำลังก้าวเดินมาใกล้ด้วยสายตื่นตะลึง ในรูปภาพช่างต่างกับตัวจริงมากเหลือเกิน ร่างกายของแอรอนบึกบึนและดูแข็งแรง ดวงตาของอีกฝ่ายแลดูมีพลังอำนาจอย่างล้นเหลือ แข็งกร้าว ไม่ยอมคน ใบหน้าของแอรอนเรียบเฉยหากแต่หล่อเหลาบาดใจ เป็นชายหนุ่มที่มีเสน่ห์และน่าหลงใหลยิ่งนัก อัสนีไม่แปลกใจเลยที่หญิงสาวที่ตนหลงรักมาหลายปี มีใจรักมั่นต่อชายหนุ่มคนนี้

แอรอนหัวใจเต้นรัว เมื่อเห็นหญิงสาวหน้าตารูปร่างคุ้นตายืนอยู่ข้างรถ เธอสวมชุดสูทสีดำแบบกางเกง ดูทะมัดทะแมงสมกับหน้าที่ เคียงข้างชายหนุ่มคนหนึ่งที่เขาเข้าใจว่าน่าจะอยู่ในทีมอารักขาเดียวกัน

แต่ละก้าวของเขาที่ย่ำเท้าเดิน แอรอนรู้สึกว่ากำลังเดินบนกองเพลิง มันร้อนรุ่มสุมทรวง ภาพของสตรีคุ้นตาคนนั้นเด่นชัดขึ้นเรื่อยๆ อยู่ๆ แอรอนก็หยุดเดินก่อนจะถึงรถยนต์คันดังกล่าวไม่กี่ก้าว ดวงตาสีฟ้าคล้ายมีความร้อนจากเปลวไฟจ้องมองณัฐกานต์ตาไม่กระพริบ หัวใจแข็งกระด้างเต้นไม่เป็นจังหวะ เหมือนเวลาบนโลกนี้หยุดหมุน

เขาไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เจอณัฐกานต์ที่นี่ เวลานี้ วินาทีนี้ ภาพเก่าๆ เมื่อวันวานถูกย้อนกลับเข้ามาในสมอง กระตุ้นความรักที่เขาใช้ความพยายามอย่างหนักจะตัดใจจากเธอ ดูเหมือนว่าวินาทีนี้มันแลดูไม่ได้ผล ความรักที่เขามอบให้ณัฐกานต์ยังตราตรึงในหัวใจดวงนี้เรื่อยมา แต่มันก็แฝงไว้ด้วยความแค้นอย่างร้ายกาจ

เวลานี้ณัฐกานต์คือผู้หญิงที่เขาปรารถนาชิดใกล้มากที่สุด ในขณะเดียวกันเธอก็เป็นสตรีที่เขาอยากไกลห่างมากที่สุดเช่นกัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยสว่างไสวเมื่อเห็นดวงหน้าของเธอ กลับมืดสนิทมีเพียงแสงไฟสีแดงฉานในอกที่แทบจะทะลุล้นออกมาภายนอก

หัวใจดวงน้อยของณัฐกานต์เต้นรัว ตื่นเต้นเป็นที่สุดกับการพบเจอแอรอน ชายหนุ่มที่เธอไม่เคยลืมเลือนไปจากจิตใจ ทุกภาพ ทุกเหตุการณ์ของความสุข ยังคงตรึงในห้วงจิตใจ

ดวงตาคู่สวยของณัฐกานต์หลบสายตาแข็งกร้าวและแค้นเคืองด้วยหัวใจที่สั่นไหว เธอรู้ว่าสายตาคู่นี้ไม่เป็นมิตรเหมือนครั้งก่อน ดวงตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก เสียงอันไพเราะยามพูดคุย อ้อมกอดอบอุ่น จูบเร่าร้อนและอ่อนหวานในคราเดียวกัน เธอจะไม่ได้สัมผัสกับสิ่งที่กล่าวไปอีกแล้ว สิ่งที่ ณัฐกานต์สัมผัสได้คือ รังสีแห่งความโกรธแค้นและชิงชัง

แอรอนก้าวเดินต่อไป เขาเดินผ่านร่างของณัฐกานต์ราวกับคนไม่รู้จัก ยามที่เขาก้าวเดินผ่านร่างเธอไปนั้น หัวใจของเขาแทบหยุดเต้น กลิ่นหอมบางๆ แสนคุ้นเคยโชยเข้ามาในโพรงจมูก กลิ่นหอม เย้ายวนยังตราตรึงอยู่ในความรู้สึกของเขา ทำให้เขาหวนนึกถึงวันวาน วันเวลาแห่งความสุขระหว่างเขาและเธอ ในคืนนั้นเป็นคืนที่วิเศษที่สุดในชีวิต เป็นค่ำคืนที่เขาไม่มีวันลืม เหมือนกับเธอที่แอรอนไม่มีวันลืมเช่นกัน

ณัฐกานต์คือผู้หญิงที่เขย่าหัวใจของเขาด้วยความรักและความแค้น ถึงเวลาแล้วที่เขาต้องทำให้เธอได้รับรู้ว่า การที่ทำให้เขาเจ็บ เธอต้องเจ็บยิ่งกว่า ความรักและความแค้นสุมอยู่ในทรวงมาตลอดสี่ปี สี่ปีที่เขาไม่เคยนอนหลับสนิทเลยสักคืน…กำลังถูกสะสาง