ซ่างเป่าเหลียนไม่ได้ตอบคำถามใดๆ ของตงเยี่ยหรง และเหตุการณ์ต่อจากนั้น เขาไม่ได้ล่วงเกินนางอีก เพียงแค่เอ่ยว่า
“หากหมอเหลียนพร้อมเมื่อใด ข้าจะเป็นบิดาให้ลูกเต่าน้อยในท้องให้เจ้าเอง”
หญิงสาวร้องไห้ไม่ได้ หัวเราะไม่ออกเลยทีเดียว คนอย่างตงเยี่ยหรง มักมีเรื่องให้นางต้องปวดหัวได้เสมอ
กระทั่งอยู่ในช่วงทำอาหารเย็น ซ่างเป่าเหลียนก็พยายามเลี่ยงไม่อยู่ใกล้ๆ ตงเยี่ยหรง และฝ่ายเขาเล่นบทเป็นนายพรายชื่ออาเทียนอยู่เช่นนั้น กระทั่งอาหารเรียบร้อย ซึ่งเขาก็เพิ่งขึ้นมาจากลำธาร อาบน้ำเนื้อตัวหอม เสื้อผ้ายังสวมใส่ไม่เรียบร้อย ก็ย่องเข้ามาหานาง ด้วยอดใจไม่ไหวอยากกอดรัด เย้าหยอกพอให้หายคิดถึง อีกทั้งได้กลิ่นไข่ผัดมะเขือ แล้วยังมีแป้งทอดคลุกน้ำตาลและงา
ทว่าก้าวไม่ทันได้เข้าใกล้หญิงสาว เขาก็เห็นบางสิ่งที่ผิดสังเกต
กู่!
และสัตว์พิษชนิดนี้ เลี้ยงโดยสกุลฟ่าน เจ้าของมันจะเป็นใครได้หากไม่ใช่รั่วจิ้ง น้องสาวของ
