Chapter 11: Padyakin mo na!

1664 Words

Sa–Saglit lang, Wi–Winston. I–Iyang ano mo, baka tukahin niya palay ko—este ang mani ko at— ahh!” sambit ko dahil sinipsip niya ang aking p********e. “Hindi ‘yang kuhol para sipsipin mo!” protesta ko. Tumigil siya at tumingin siya sa akin ng nakaloloko. “Hindi nga kuhol, pero mukha naman dahil maitim tulad ng texas ko. At kailangan talagang sipsipin at bombahan para lumabas ang katas,” ngisi niya sa akin. “Bombahan? Akala mo naman kung kanyon ‘yang sa ‘yo. Eh, watusi lang ‘yan!” gagad ko. “Watusi? Watusi, pero ang ungol mo, abot hanggang Sulu?” asik niya. “Magtaka ka, kung umiiyak ako habang inaano mo ang kimerot ko,” segunda ko. “Kaso, sarap na sarap ka! Pero, huwag mong kalimutan ang usapan natin, Ms. Rodriguez na ikaw ang magroromansa sa akin dahil ako ang panalo,” maawtorid

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD