A Beautiful Mess

CHAPTER 3

CHAPTER 3

Belle's Point of View

Tumayo na ako at nag-inat. Ang sakit-sakit talaga ng katawan. I want a goddamn body massage.

Bakit ba kasi ang halimaw sa kama ni Uno eh. Tsk!

Sinuot ko ang nakita kong polo na hinubad ni Uno kagabi na nakalapag sa carpeted floor. Then I tied my hair up in a messy bun at pagkatapos ay lumabas na ako ng kwarto.

Pagkalabas ko ng kwarto ay agad na kumunot ang noo ko. May naaamoy kasi akong mabango galing sa kusina. Para bang may nagluluto?

Humahalimuyak ang amoy ng tinapay na pinalamanan ng butter at ang mabangong aroma ng kape.

Shocks! Nakakagutom naman ang amoy na iyon.

Pero nakakapagtaka lang dahil ang alam ko'y mag-isa na lang ako ngayon dito sa loob ng condo ni Uno. So, sino ang nagluluto sa kusina?

Nanglaki ang mga mata ko when realization hits me. Hindi kaya may naka-pasok na magnanakaw at nagutom ito kaya nag-luto muna bago magnakaw? Oh my gosh!

Natutop ko ang aking bibig at dahan-dahang nag-lakad papuntang kusina. Diyos ko! Paano naka-pasok ang magnanakaw dito sa condo ni Uno? Hindi ba isinara ni Uno ang pinto n'ong umalis siya? Or hindi ba mahigpit ang security sa place na 'to?

Gosh!

Pero in fairness sa magnanakaw na 'to ah! Nagawa pang mag-luto muna bago magnakaw. Tsk. Iba na talaga ang panahon ngayon.

Malapit na ako sa kusina at ang lakas ng kabog ng dibdib ko sa kaba. Ipinagdadasal ko na sana hindi ako makita ng magnanakaw na 'to at wala sana siyang gawing masama sa akin.

Like duh! I love my life! I'm not ready to die!

Nang marating ko ang bungad ng kusina ay dahan-dahan akong sumandal sa pader at dumungaw upang silipin ang kung sino man ang talipandas na nangahas pasukin ang condo ni Uno.

Ngunit ganoon na lamang ang pangungunot ng noo ko nang makita ko ang taong nasa kusina. Naka-talikod ang lalaki sa akin at naka-suot ng apron habang abala sa pagluluto.

Ang sosyal naman ng magnanakaw na ito. Naka-apron pa talaga. Magnanakaw ba talaga 'to? Feel at home huh.

Pero bakit tila pamilyar sa akin ang likuran ng lalaking ito? Hindi kaya....

Agad kong naipilig ang aking ulo ng maalala ko si Uno. Para kasing likod ito ni Uno eh. Ganito kasi ang likod ni Uno.

Uno has a very beautiful, well-defined, and muscular back. The same with this unknown person.

Pero imposible kasing si Uno ito eh. Ang alam ko may photoshoot si Uno ngayon kaya sobrang labo na ang lalaking feel at home na nagluluto ngayon sa kusina ay si Uno.

"Uno?" Sa sobrang pagtataka ko ay walang pagdadalawang-isip at agad 'kong naisambit ang pangalan ni Uno. Kinakabahan pa ako dahil baka mamaya pag-lingon nito ay magkamali ako ng hinala.

Ngunit ganoon na lang ang pagkawala ng pangamba ko nang tumambad sa akin ang gwapong mukha ni Uno. He stares at me for a second then flashes his sweetest smile.

Bigla akong natutulala. Hindi dahil sa hindi ako makapaniwala na andito ngayon sa harapan ko si Uno na akala ko'y iniwan ako mag-isa dahil sa photoshoot nito. Kung hindi dahil bigla akong nakaramdam ng kakaiba sa aking dibdib.

The way he flashed his smile at me. Hindi ko maipaliwanag pero nag-dulot ito ng kakaibang pakiramdam sa akin.

Damn! Who would have thought that this handsome man in front of me who's a monster in bed has an angelic smile?

Ilang babae na kaya ang binaliw ni Uno sa mga ngiti niya?

"Good morning, beautiful!" Naka-ngiting bati sa akin ni Uno. Naipilig ko naman ang aking ulo at oras na matauhan ako ay agad 'kong sinugod ang huli at mahinang binatukan.

"Ouch! What was that for?!" Reklamo nito sa akin habang naka-pikit ang isang mata nitong hinihimas ang parteng tinamaan ko.

"Kinakabahan ako! Akala ko may magnanakaw na naka-pasok dito sa loob at naisipang mag-luto!" Asik ko sa kaniya at sinamaan siya ng tingin.

Napahinto naman si Uno at saglit akong tinitigan. Iyong titig na hindi na maka-paniwala. Then he burst into laughter.

Nangunot naman ang noo ko. May nakakatawa ba sa sinabi ko?

"What the hell, Belle Catastrophe?" Natatawang pahayag niya sa akin. Umarko naman ang kilay ko. "Sinong magnanakaw ang makaka-isip n'on? I mean, you're a thief and your purpose is to steal things, not to cook in someone's house. You might get caught by the owner if you do that you know?" Uno explained in between his laugh.

Tawang-tawa talaga siya sa sinabi ko. Halos mamatay na sa kakatawa ang isang 'to eh.

"Duh! Malay mo 'yong magnanakaw biglang nagutom. Eh wala namang tao kaya nag-luto na siya." Mataray na sagot ko sa kaniya. Mas lalo namang lumakas ang pag-tawa ni Uno. May pahawak-hawak na ito sa tiyan niya ngayon.

Ano bang nakakatawa? Do I look like I'm joking here? Duh!

"My goodness, Belle Catastrophe!" He said, laughing his motherfucking ass out. "If you're the thief and you suddenly get hungry, mas gugustuhin mo na lang kumuha agad ng pagkain sa fridge kaysa mag-luto pa. Mahuhuli ka kung ganoon. Damn." Anito at muling tumawa.

Napa-nguso na lang ako. This man is really making fun of my foolishness.

Naka-ngusong tinitigan ko lang si Uno habang hinihintay ko siyang matapos sa kaniyang pag-tawa.

Masaya siya eh, ayoko siyang pigilan. Bahala siyang kabagin sa kakatawa niya.

Nang unti-unting maka-recover si Uno ay agad siyang tumitig sa akin. Hinawakan niya ang pisngi ko at hinawi niya ang iilang strands ng buhok na naka-tabing sa mukha ko. He's still smiling and I can see the amusement in his eyes.

"You're so naive, Belle." He whispered then he looks at me straight in the eye. "And that's what I like about you." He said, smiling, and planted a soft kiss on my forehead.

For a second, nakaramdam na naman ako ng kakaiba sa kilos na ginawa ni Uno.

He's always like this. He loves to tease me. Make fun of me. But he never fails to be this sweet every time he's done. Hindi lang sa tuwing inaasar ako nagiging malambing si Uno. But every time we are together, out of the blue, bigla siyang nagiging ganito kalambing, which he never did to anyone, or at least I never saw him do these sweet things to anyone.

Except to Tatiana, his cousin. Nag-iisang pinsan nilang babae iyon kaya naman prinsesa ang turing nilang magpi-pinsan sa best friend ko.

But other than anyone, no.

Am I an exception too?

Nah. I don't think I am. Maybe, Uno was being sweet to me because we have this different kind of relationship than some people have. Ayokong mag-isip pa ng iba beyond that.

Bakit? Hindi ko din alam sa sarili ko. Basta, I don't want to expect anything from Uno. I'm fine with our current set-up and him being sweet to me is just a part of that.

No more. No less.

"Tss. Jerk." I hissed. Pinakawalan naman ako ni Uno at mapaglaro itong nag-kibit balikat habang may mapaglarong ngiti sa mga labi nito. Napailing na lang ako.

Lumayo na ako sa kaniya at umupo sa bar stool. Nararamdaman ko na ang pagwawala ng mga alaga ko sa tiyan dahil sa gutom. Honestly, kanina pa ako nagugutom.

Nagutom talaga ako sa amoy ng niluluto ni Uno. I really like butter-toasted bread partnered by hot coffee.

"You already hungry?" Tanong ni Uno sa akin habang inaayos na niya ang mga naluto niyang tinapay. Tumango naman ako. "Yeah. Paki-bilis." Maarte 'kong sagot. Of course, nagbi-biro lang ako.

Lumingon naman sa akin si Uno at natawa na lamang ng makita niyang gutom na talaga ako.

"Yes, ma'am." Natatawang sagot niya sa akin sabay kindat. Napa-ismid na lang ako habang naiiling. Kailangan talaga may pag-kindat?

Alam niyo minsan talaga naiisip ko parang may split personality itong si Uno eh. May mga araw kasi na ganiyan siya kakukit, tapos may araw na sobrang siryoso siya like you wouldn't dare throw a punch of joke at him. Then there were days na he's acting like a baby. Iyong nagpapalambing ba kumbaga. And then there were days na talaga naman. Mapapa-dasal ka na lang dahil ang lakas niya mang-akit. Basta I can't explain well the last part.

Pero siguro, those were the real him. The real him na bukod tanging sa akin lang niya ipinapakita. And I think those are the things I like about Uno. He's not afraid to show his true self to me. And that's good because I know he trusts me and he feels comfortable being with me.

Napa-titig na lang ako kay Uno habang nagtitimpla ito ng kape para sa akin. Ang swerte ng babaeng nakalaan para sa kaniya. And I hope that if that girl comes into his life someday, she will treat him well. Make him happy and make him feel love. Because that was what Uno deserves.

Alam ko magtatanong kayo, paano kung ako ang babaeng 'yon? Nah. I can't be that girl. I'm a carefree, happy-go-lucky woman. Having a stable relationship with a guy is not my thing nor even my style. Don't get me wrong. I'm not a pick-me kind of girl. But, I cannot see myself in a relationship with someone. I just like this kind of relationship I'm having right now with Uno.

No commitment, no rules, and no feelings. Just plain bedmates. We can have s*x whenever we want to without hurting each other's feelings, then go with our separate lives after. Basic. Simple.

Ang hirap na kasi kapag may feelings nang involved eh. I don't want to hurt anyone, especially Uno, that's why I'm okay with this set-up.

That's why I cannot be that girl destined for Uno. I'm still a mess myself.

"Here's your breakfast ma'am." Saad ni Uno pagka-baba nito ng plato na may lamang butter-toasted bread at tasa ng kape sa harapan ko. God! Mas lalo akong nagutom ng maamoy ko sa malapitan ang mabangong halimuyak ng butter at kape.

"Thanks," I said as I took a bite of my butter toast. Unang kagat pa lang, ang linamnam na. I can feel the buttery taste swirling inside my mouth.

God! This is so good!

"How was it?" Rinig kong tanong ni Uno sa akin. I looked at him and gave him a thumbs up. "The best butter toast I've ever tasted!" I said, giggling.

Uno chuckles. "Then how about Tita Nisha's butter-toast?" He asked, teasing me. Alam kasi niyang mahilig si Mommy gumawa ng butter-toast every morning kaya sobrang nakahiligan ko ito.

"On the second thought, mom's butter-toast is still number one." Then I gave him a playful smile. Huh! Akala niya ah. Of course, the best pa rin ang kinalakihan ko pero masarap din naman itong kay Uno.

Natawa na lamang si Uno sa sinabi ko at napa-iling. Nag-simula na din siyang kumain nang may maalala ako.

"By the way, Uno." Saad ko habang inayos ko ang upo. Tinignan naman niya ako habang sumisimsim siya sa kaniyang kape.

"Hmm?" Nilunok ko muna ang tinapay sa bibig ko bago mag-salita. "Why are you still here nga pala? Aren't you having a photo shoot today?" I asked, confused.

Kanina ko pa talaga pinagtataka kung anong ginagawa ng lalaking ito dito samantalang sa pagkaka-alam ko ay may photoshoot ito.

Ibinaba naman ni Uno ang kaniyang tasa.

"Oh yes, about that, my manager called me a while ago to tell me that the photo shoot was rescheduled." He answered after taking a bite from his butter toast.

Napa-tango naman ako. "I see. Bakit daw?" Taka kong tanong. Nag-kibit balikat naman si Uno. "I don't know. Basta tinawagan lang ako ni Ate Andrea just to tell me that it was postponed and to be rescheduled. Maybe this week din agad. Who knows." He said, shrugging his shoulders.

Tumango na lang ako. Kahit naman ma-rescheduled ang photoshoot na iyon ni Uno ay madami pa rin naman itong naka-line-up na photoshoot sa ibang agencies.

If I know super tight ang schedule nitong lalaking ito. Hindi ko lang alam kung saan pa niya naisisingit ang pakikipag-laro sa akin. You know.

"So, what is your schedule for today?" I asked. Tumingin naman siya sa akin at ngumisi. "Why, babe? Gusto mo bang i-update na kita palagi sa mga schedules ko like what other boyfriends do to their girlfriends?" He said, teasing me again.

I rolled my eyeballs heavenwards.

Girlfriend my ass!

"In your dreams Uno Trevor. I'm just asking out of curiosity. Baka naman kasi pwede ka na pumayag maging model ko." Mataray na sagot ko. I'm still pursuing him to be my model.

My latest collection kasi akong ilalabas this year and I want Uno to be my model. Pero itong talipandas na ito ay pumayag. Mahal daw ang talent fee niya. Like duh! I can double his fee, or make it triple instead.

Mapaglarong tumawa naman si Uno. "Go and ask Ate Andrea about that." He said. Oh tignan niyo na! Lagi na lang ganiyan ang sinasagot niya sa tuwing tatanungin ko siya. As if Ate Andrea was the one who decides. If I know, if I'm going to ask ate Andrea about this she would just ask Uno about this too.

Ganoon naman si Ate Andrea. If Uno wants to do the photoshoot, Ate Andrea will do the confirmation, if Uno doesn't want, Ate Andrea can do nothing about that.

"If Ate Andrea is the one who decides everything, edi sana matagal ko nang tinanong si Ate Andrea about this." I said as a matter of fact. Tumawa naman si Uno.

See? Alam niya kasing siya pa din ang magde-desisyon if he wanted to push through the photoshoot.

This asshole.

"Whatever. Laugh all you want jerk but I will not stop until I get your sweet yes." Mapaghamon kong saad kay Uno at tinitihan ko siya na may determinasyon sa aking mga mata.

Ngumisi naman sa akin si Uno. "Are you courting me, Belle Catastrophe?" He said, playfully.

I arched my eyebrow.

"Yes, I am. But I'm courting you to be my model. Huwag kang feelingero!" I hissed at tumawa naman muli si Uno.

Napa-irap na lang ako. He's making fun out of me again. In fairness ah. Good mood ata ang loko. Mukhang happy pa siya na hindi natuloy ang photoshoot niya. Tsk.

"Then make me, Belle Catastrophe." Mapaghamon din na saad ni Uno sa akin. Tinitigan ko naman siya. "I will don't worry, asshole," I said. We stared at each other for a moment then both smiled afterward.

Para kaming mga baliw ngayong umaga pero kung ganito lang din naman palagi ang umaga ko sa tuwing gigising ako, why not be crazy everyday?

As long as it is Uno whom I'm with, I don't mind being crazy with him.

...

Days passed by like a blizzard and I was too busy to notice it.

Sobrang busy ko this past few days dahil sa ila-launch naming collection this end of the year. I'm finalizing the details kasi and this one is not that easy like our other collections.

This collection that I'm going to release is very special to me kaya naman ang gusto ko ding maging model sa koleksiyon kong ito ay taong malapit din sa akin. Unfortunately, this jerk wouldn't agree to be my model.

"Tati!" I waved my hand as soon as I saw Tatiana walking inside the coffee shop I'm in.

Tumingin naman si Tatiana sa direction ko and she immediately smiled when she saw me. She headed toward our table and I immediately gave her a peck.

"I'm so sorry I couldn't get in touch with you these past few days, Tati." I apologized. Naupo na kami ni Tatiana at tumawag na din ako ng waiter para um-order.

"It's okay. I understand that you're busy with your upcoming collection and me as well is also busy. Ang daming events sa Cafélatte ngayon." She said at kita ko nga din sa mga mata niya ang matinding pagod.

"Take a rest, bff. I know we are a business women. We're always busy but you know, we have to take care of ourselves pa din. Huwag tayo magpaka-Hagardo Versoza noh. We need pamper-day-off and of course, a night life. We deserve that." Maarte kong pahayag kay Tatiana habang ang mga mata ko ay abala sa pag-tingin sa menu book.

Ano bang masarap kainin? Hmm.

And here's my dirty mind, answering me, si Uno.

God!

"I know, Belle Catastrophe. Para kang si Ciel." She said out of consciousness. Agad naman akong napa-angat ng tingin sa kaniya nang marinig kong banggitin niya ang pangalan ng kakambal.

Wait. Ciel? Did I hear her saying my twin brother's name?

And did I hear it right? Did she just compare me with my twin brother?

Mukhang wala sa sarili na nasabi ni Tatiana ang mga katagang iyon dahil katulad ko ay abala din ito sa pag-tingin sa menu book.

"What?" Takang tanong ni Tatiana sa akin nang mapansin niyang naka-titig ako sa kaniya. Kumunot naman ang noo ko. "Did you just compare with my twin brother?" I asked, suspiciously.

Mukhang natauhan naman si Tatiana sa tanong ko sa kaniya dahil kita ko ang biglaang pagpa-panic nito.

"H-huh? H-hindi ah." Tanggi nito. I know she's lying! Hindi mapakali ang mga mata niya and she's also blushing.

Pinaningkitan ko naman siya ng mga mata.

"Tatiana Amber." Bigkas ko sa buong pangalan niya. "I know you're lying! So, anong mayroon sa inyo ng kakambal ko?" I asked, investigating her.

Nanglaki naman ang mga mata ni Tatiana sa biglaang tanong ko sa kaniya.

"N-nothing! Ano ka ba!" Tanggi niya. Halatang-halata sa mga kilos ng best friend ko na nagsi-sinungaling siya. I can tell that because her actions says other wise.

Naalala ko. Pina-sundo ko nga pala siya kay Ciel no'ng gabing biglaan akong sinundo ni Uno sa bar. Doon din natulog si Tatiana ng gabing iyon sa bahay namin and who knows what happened between them.

I've been too busy to pry on them anyway. At sa mga naka-lipas na araw, alam kong may something sa kambal ko at best friend ko.

Like ilang beses ko na kaya nahuhuli na naka-ngiti si Ciel habang kausap si Tatiana sa phone. Like akala ni Ciel hindi ko siya nakikita at naririnig. I've heard many times that he called Tatiana's name while talking on the phone.

And everyday, may dala siyang box ng cake or muffins from Cafélatte which is pagmamay-ari ng best friend ko.

Tsk! My instincts were telling me that something was happening between these two.

"How 'bout you? What's going on between you and Kuya Uno?" I froze when I heard Tatiana ask me.

Tinignan ko si Tatiana at eto naman ngayon ang naka-ngisi sa akin.

We really are best friends.

"Nothing," I answered confidently after I composed myself.

Ayokong sabihin ang tungkol sa relasyon namin ni Uno dahil hindi naman pangkaraniwan ang relasyon namin.

Relasyon na pang-kama lang.

"Really?" Tatiana asked me suspiciously. Napa-ngiti na lang ako.

Wala naman talaga eh.

Wala nga ba?