INTRO
567 Words
กลางดึก
บ้านพีต้าร์
พั่บ!!พั่บ!!พั่บ!!!
“ซี๊ดดดด~ อ่าส์!!!มันดีมากเลย อื้ม!!!!”
“ถ้ามันขนาดนั้นก็ครางดัง ๆ เลย อ่าส์ รัดนิ้วดีนะ” ฉันบอกกับผู้หญิงที่ร่างกายเปลือยเปล่าตรงหน้าขณะที่กำลังกระแทกนิ้วเข้าไปในร่องนั้น
“อ๊า!!!ซี๊ดดด!!!ถ้าดังกะเกินไปคนในบ้านจะได้ยินเอานะ” นั่นแหละสิที่ฉันต้องการล่ะ หึ
“อ่าส์!!ช่างสิตอนนี้นารีสำคัญสุด..” ฉันบอกก่อนดูดนมของเธอ
จ๊วบบบ!!! ฉันทั้งดูดทั้งเม้นจนเกิดรอยแดงเต็มไปหมด ผู้หญิงตรงหน้าเป็นใครก็ไม่รู้แต่เจอหน้าร้านเหล้าเลยลากกลับมาด้วยเห็นว่าสวยดี
“อ๊าาา ทำไมลิ้นดีอย่างนี้คะซี๊ดดดด สะใส่เข้ามาเลย” ก็อยากใส่อยู่แหละแต่ไม่มีไอ้นั้นแค่นั้นเอง -_-
“จะใส่ให้ถ้าร้องครางดังกว่านี้...”
“อ๊าาาา ซี๊ดดดดดด เสียวมากกกกต้าร์ ๆ ใส่เข้ามาในร่องของนารีเลยค่ะ อ่าส์!!!!!”
ปัง! ปัง! ปัง!!!
“ไอ้ลูกทรพี!!!” หมับ!! เพี๊ยะ!!! เตี่ยพังประตูเข้ามาก่อนจะกระชากไหล่ของฉันอย่างแรงและตบเข้าที่หน้าของฉันที่โดยไม่สนว่าฉันจะเป็นลูกสาวของเขาหรือเปล่า หึ
“กรี๊ดดดดด!!!” นารีผู้หญิงที่ร่างกายเปลือยอยู่บนเตียงก็กรีดร้องก่อนจะเอาผ้าห่มคุ้มตัวเอาไว้
“ออกไปจากบ้านกู!!!ไป!!!!” ฉันมองเขาไล่นารีออกไปเธอเก็บเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอก่อนจะรีบวิ่งออกไปแต่ก็ไม่วายหันมาส่งสายตาให้ฉันอีก
“มองห่าอะไรออกไป!!!” แต่ก็ไม่พ้นสายตาของเตี่ย
“เข้ามาทำไม?” ฉันถาม
“มึงมันลูกเลว!!อั๊วไม่เคยสั่งสอนลื้อให้เป็นแบบนี้!!!!” เพี๊ยะ!! เขาฝ่ามือลงอีกครั้ง
“ก็แน่สิ...เพราะเตี่ยไม่เคยสั่งสอนอั๊ว!!ไม่เคยสั่นสอนอะไรเลย!!” เพราะเขาเอาเวลาทั้งหมดไปให้น้องชายของฉันไง เหอะ!!
“อย่ามาเถียงอั๊ว!!เกิดมาอั๊วไม่เคยให้ใครเลวเท่าลื้อมาก่อนไม่โดนตีคงไม่สำนึกสินะ!!”
หมับ!!
พลั๊ว!!พลั๊ว!! เขามองหาของในห้องของฉันเพื่อเอามาตีฉันก่อนจะพบไม้หน้าสามที่ฉันเอาไว้มีเรื่องกับพวกต่างสถาบันและจัดการฟาดที่ฉันไม่มียั้ง
“เฮีย!!เฮีย!!พอแล้วนั่นลูกนะ!!” แม่ของฉันเข้ามาห้าม
“ปล่อยอั๊ว!!อั๊วจะสั่งสอนไอ้ลูกไม่รักดี!!ทำอะไรไม่เคยได้ดังใจ!!ตั้งแต่เกิด!!!เกิดมาเพื่ออะไรฮะ?!”
กึก!! ฉันถึงกับชะงักไปกับคำถามของเตี่ย
เกิดมาเพื่ออะไรเหรอ?
“นั่นสิ...อั๊วเกิดมาเพื่ออะไรเหรอ?”
“อั๊วไม่ได้ขอร้องมาเกิดสักหน่อย!!!เตี่ยนั่นแหละที่ทำให้ลูกเลว ๆ นี่เกิดมาอ่ะ!!!!” ฉันเถียง
“อาพีตาร์!!!ลื้ออยากไปนอนเป็นหมาข้างถนนใช่ไหมฮะ?!!ถึงได้กล้าเถียงขนาดนี้”
“เฮียละลูกไม่ได้ตั้งใจหรอก...พะพีตาร์ขอโทษเตี่ยสิลูก” แม่ที่ทำเหมือนรักฉันแต่ไม่เคยช่วยอะไรได้เลยสักอย่าง
“ไม่...ก็ไม่ได้ขอเกิดมาจริง ๆ นิ”
“ลื้อ...ลื้อมันนอกคอก!!!ไม่สกุล!!ไม่เหมือนอาตี้น้องของลื้อ!!อาตี้ไม่เคยทำให้อั๊วต้องเสียใจส่วนลื้อ!!!มีแต่สร้างปัญหาลูกทรพี!!!!” เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!!!
“เตี่ยเอง...ก็เอาแต่สร้างความเสียใจให้อั๊วเหมือนกันแหละ!!”
- Writer
