ลวนลาม
943 Words
ถึงเวลาทานข้าวปริ๊นซ์จึงพาแป้งหอมเดินมาหาเพื่อนๆที่นั่งรออยู่จากนั้นก็เดินมาร้านข้าวที่อยู่ใกล้ๆ โชคดีที่มีร้านอาหารตามสั่ง ร้านลูกชิ้นทอดแป้งหอมยังพอกินได้ไม่ต้องกินข้าวคำน้ำคำเหมือนเมื่อวาน
"แป้งหอมเราซื้อน้ำส้มมาฝาก" แทนรีบเปิดขวดแล้วส่งแป้งหอม
"ขอบใจนะ"
"แล้วมื้อเย็นมึงจะกินอะไรกูได้ข่าวว่ามีแกงส้มผักรวม"
"ผักอีกแล้วเหรอ!"
"ก็สั่งกับข้าวไปสิ ตอนเย็นจะได้ไม่ต้องกินกับข้าวที่เขาแจก" ปริ๊นซ์เอ่ยปากแสดงความคิดเห็นทำให้แป้งหอมรีบลุกขึ้นไปหาคุณป้า
"คุณป้าขา หนูจะสั่งกับข้าวได้ไหมคะ"
"ได้สิหนูจะเอาอะไรเดี๋ยวป้าทำให้"
"มีเนื้อวากิวไหมคะ?"
ฟู่!
"ไอ้ออฟมึงเป็นเชี่ยไรเนี่ย" แทนรีบด่าเพื่อนที่ปล่อยทั้งน้ำทั้งข้าวออกมาเต็มหน้าของตน
"อะไรกิวๆนะลูก ป้ามีเนื้อสด เนื้อเปื่อย หมูสับ หมูหมัก ไอ้กิวๆป้าไม่มีหรอกลูก"
"เอ่อ...งั้นหนูเอาผัดกะเพราหมูสับก็ได้ค่ะ"
"ได้ลูกรอแป๊บนึงนะ"
แป้งหอมเดินหน้างอกลับมาที่โต๊ะทุกคนพากันยิ้มให้กับความน่ารักของเธอ มีเพียงปริ๊นซ์ที่หัวเราะในลำคอทำให้แป้งหอมย่นจมูกใส่ด้วยความหมั่นไส้
ช่วงบ่ายจะเป็นกิจกรรมทาสีให้กับโรงเรียนในชุมชนแป้งหอมเดินถือแปรงทาสีพลิกไปพลิกมาแล้วมองเพื่อนๆที่นั่งทากันอยู่ด้านนอกจากนั้นเธอก็จุ่มสีในมือแล้ววาดลวดลาย
"แป้งหอมเธอทำอะไรน่ะ!" ปริ๊นซ์หันมาถามด้วยความตกใจ
"ก็ทาสีไงปริ๊นดูสิสวยไหมล่ะ" ฉันตอบอย่างภาคภูมิใจแต่พอหันไปก็เห็นเพื่อนๆกว่า10คนกำลังจ้องหน้าฉันอยู่ สวยใช่ไหมล่ะ^^
"มานี่เลย!" ผมลากเธอมาที่กลุ่มจากนั้นก็หยิบแปลงอันใหม่ให้เธอ "ไม่รู้เรื่องอะไรเลยหรือไงตรงนั้นเขาทาสีฟ้าเธอเอาสีแดงไปทาทับของคนอื่นได้ไง หัดดูบ้างสิว่าเค้าทำอะไรกัน"
"ศิลปะมันไม่มีถูกผิดหรอกปริ๊นซ์"
"แต่มันจะถูกตีนนะสิ มาทาตรงนี้มา"
ปริ๊นซ์ส่ายหัวเบาๆเมื่อแป้งหอมสะบัดตูดเดินออกไปจากนั้นเธอก็กลับเข้ามาพร้อมกับแม่สีและถาดผสม เวลาผ่านไปปริ๊นซ์หันไปก็เห็นเธอกำลังวาดรูปตัวการ์ตูนอย่างสวยงาม ทำให้รุ่นพี่มาขอถ่ายรูปไว้ลงในเพจคณะ
"สวยจังเลยแป้งหอม" เสียงพี่เฟิร์สที่ยืนอยู่เอ่ยปากชม
"ขอบคุณค่ะ"
"เหนื่อยไหมครับเดี๋ยวพี่ไปเอาน้ำมาให้"
"ก็ดีค่ะ" ฉันหันไปยิ้มให้พี่เฟิร์สจากนั้นก็หันกลับมาทาสีต่อ
ด้านปริ๊นซ์ตอนนี้กำลังถือขวดน้ำเข้ามาแต่ก็ต้องหยุดแล้วยื่นขวดน้ำให้ออฟก่อนจะกลับไปทาสีของตัวเอง
"ขอบใจนะเพื่อนอุตส่าห์เอาน้ำมาให้กู ทั้งๆที่มึงเดินไปกับกูเนี่ยนะ -_- "
"กูจะเอาน้ำไปให้แป้งหอมสักหน่อยพี่เฟิร์สเสือกตัดหน้า แม่ง!" แทนลงมานั่งบ่นข้างๆปริ๊นซ์ แต่ปริ๊นซ์ไม่ได้ตอบอะไรมีเพียงสายตาที่ส่งไปเท่านั้น
หลังจากเสร็จภารกิจวันนี้ทุกคนก็เตรียมตัวกลับมาที่พักและแยกย้ายกันไปอาบน้ำ แต่แป้งหอมกลับโดนรุ่นพี่ดึงไปนั่งด้วยชมพู่เลยมานั่งอยู่กับกลุ่มของปริ๊นซ์ พอไม่มีแป้งหอมบรรยากาศก็ดูเงียบเหงาไปเลย
"เฮ้อ" แทนเอาแต่ถอนหายใจสายตาก็มองดูแป้งหอมที่นั่งหัวเราะอยู่กับรุ่นพี่
"ไปกินข้าวกันเถอะ" ปริ๊นซ์ตัดบทชวนทุกคนมานั่งกินข้าว แต่ก็ไม่ลืมที่จะหยิบขนมติดมาด้วย
"มึงเอาขนมมาทำไมตั้งหลายอัน" ออฟถามด้วยความสงสัย
"เผื่อดึกๆหิว"
"แดกเยอะนะมึงอ่ะ" แทนแซวเพื่อนแต่สายตาก็ยังมองแป้งหอมอยู่ตลอดเวลา
19.00น.
ตอนนี้แป้งหอมยังไม่กลับมาถุงกับข้าวที่เธอซื้อมาก็ยังอยู่ในห้อง ปริ๊นซ์จึงเดินไปหาชมพู่ที่ห้องพัก แต่ชมพู่ก็ไม่เห็นจึงชวนแทนกับออฟออกมาตามหา
"พวกไอ้กันมันบอกว่าเห็นแป้งหอมออกไปกับรุ่นพี่น่าจะไปกินข้าวว่ะ" ออฟวิ่งกลับมาบอกปริ๊นซ์จึงถอนหายใจ ไปไหนไม่ยอมบอกกันเลย
"เอองั้นกลับไปพักเถอะคงไม่มีอะไรแล้วล่ะ"
"อีแป้งมันก็แบบนี้แหละสนิทกับคนง่ายไม่มีอะไรหรอก" ชมพู่บอกกับทุกคนจนทุกคนเริ่มสบายใจขึ้น
ปริ๊นซ์กลับมานอนเล่นเกมอยู่ในห้องพักไม่นานก็มีเสียงดังเหมือนอะไรหล่นอยู่หน้าห้องทำให้ปริ๊นซ์ต้องรีบออกมาดู ก่อนจะเห็นแป้งหอมนอนอยู่
"แป้งหอม!"
"ปริ๊นซ์....."
"ทำไมเมาแบบนี้!" ผมอุ้มเธอเข้ามาในห้องก่อนจะถามเรื่องราวแต่ดูเหมือนเธอจะคุยไม่รู้เรื่อง "นอนไปเลยเช้าค่อยคุยกัน"
"ปริ๊นซ์แป้งถูกลวนลามฮึก!"
"พูดใหม่ดิ๊เป็นอะไร ใครทำอะไร!"
น้ำเสียงและสีหน้าของปริ๊นซ์เปลี่ยนไปทันทีแต่แป้งหอมดันหลับสนิทจึงทำให้ปริ๊นซ์เดินออกมา ออฟที่ออกมาเข้าห้องน้ำเห็นเพื่อนมีอาการแปลกๆจึงรีบไปตามแทนแล้ววิ่งตามมา
"นมอย่างใหญ่ ซ่อนรูปฉิบหาย"
- Writer
