Chapter 16 อย่าจากข้าไปไหน
เขารีบหันหลังทันที!
ให้ตายเถอะ! นี่เขาต้องอดทน! อดทน! และอดทนที่จะไม่กินผลไม้แสนหวานลูกนี้ไปอีกนานแค่ไหน โชคชะตาช่างกลั่นแกล้งให้เขาได้ครอบครองผลไม้รสหวาน แต่กลับไม่มีสิทธิ์ลิ้มชิมรสได้ดั่งใจหมาย
หากเรื่องนี้รู้ถึงหูบุรุษอื่นก็คงค่อนแคะว่าเขานั้นโง่เขลา มีของดีกับตัวแต่กลับไม่หาความสุขจากเรือนร่างงดงาม นางก็เป็นเพียงแค่ผลไม้เท่านั้น เหตุใดจึงต้องใส่ใจ
ทว่าเขากลับไม่คิดเช่นนั้น นางไม่ได้เป็นเพียงแค่ผลไม้ ไม่ได้เป็นเพียงแค่เครื่องบำเรอความใคร่ของบุรุษเพศ ทว่านางคือผู้ที่เข้ามาทำให้หัวใจของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะอดทนอดกลั้น เขาจะไม่ยอมให้ความใคร่เพียงชั่วเสี้ยวนาทีมาพรากนางไปจากเขาตลอดชีวิตเด็ดขาด
จ้าวฉงซานหันกลับมาเมื่อไม่ได้ยินเสียงเล่นน้ำของสาวน้อย ทว่าผืนน้ำกลับราบเรียบปราศจากร่างคุ้นตาจนเซียนอาวุโสถึงกับใจหายวูบ
“เห
