Chapter 10 เหม่ยฮวาแสนหวาน “แล้วนายท่านคิดว่าข้าสวยหรือไม่เจ้าคะ” แน่นอนว่าคำถามเช่นนี้ของอิสตรีต้องการคำตอบเชิงบวกเท่านั้น หากตอบออกไปเชิงลบรับรองว่าจะมีปัญหายุ่งยากใจตามมาในอนาคตอย่างแน่นอน จ้าวฉงซานจึงพยักหน้าแทนคำตอบอย่างเสียไม่ได้ แต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะไม่ต้องการให้เขาตอบเช่นนั้น นางจึงยังจ้องหน้ารอฟังคำตอบจากเจ้านายหนุ่มดังเดิม “อือ สวย...” ตอบเสร็จก็รีบผินหน้าหนีอีกเป็นคำรบสอง และแน่นอนว่ากันซี่เองก็ผินหน้ากลั้นหัวเราะเป็นครั้งที่สองเช่นกัน ส่วนคนที่ถูกชมว่าสวยนะหรือ... ก็นั่งหน้าระรื่น ยิ้มกว้างอย่างถูกอกถูกใจนะสิ อะ..แฮ่ม! จ้าวฉงซานแสร้งกระแอมทั้งที่ไม่ได้รู้สึกระคายคอเลยสักนิด แล้วจึงหันไปสั่งบ่าวรับใช้ชายด้วยน้ำเสียงห้วนคล้ายหงุดหงิดอยู่ในที “ไปตามลู่หลินมาพบข้า บอกนางให้หาเสื้อผ้าสตรีมาด้วย ต่อไปข้าจะให้ลู่หลินคอยดูแลรับใช้...” เทพอาวุโสชะงักไปหลายอึดใจ ด้วยไม่รู้จะเ