“มีความสุขจนหน้าบานเท่าจานดาวเทียม หึหึ เมื่อคืนนอนกับคนนึง พอกลางวันก็อยู่กับอีกคน”
ยังไม่ทันได้เดินมาถึงห้อง โรสรินก็ต้องสะดุ้งตกใจเมื่อเสียงประชดประชันที่คุ้นเคยดังขึ้นก่อนจะมองไปที่เขาอย่างเหนื่อยใจ เมื่อเจอกันทีไรเขาไม่เคยพูดดีกับเธอเลยจริงๆ
“ฉันไปทำอะไรให้คุณโกรธนักหนาถึงไม่เคยพูดดีหรือทำดีกับฉันบ้างเลย บอกฉันมาสิฉันจะได้ทำตัวถูก คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่ถ้าฉันทำอะไรผิดฉันก็ขอโทษหรือว่าคุณโกรธคุณเกลียดพ่อฉันเลยมาลงที่ฉัน ถ้ามันเป็นอย่างนั้นฉันจะไปบอกให้ท่านหยุดสิ่งที่ทำกับคุณทุกอย่าง แล้วทีนี้เราก็จะได้ไม่มีอะไรติดค้างหรือโกรธแค้นกันอีก!”
“อะ...เอ่อ พูดอะไรของคุณ ผมแค่ เอ่อ แค่...”
“พอเถอะ ฉันเหนื่อยมามากแล้ว อยากพัก ฉันขอโทษสำหรับทุกอย่างที่อาจทำไม่ดีให้คุณคอยตามเกลียดตามแกล้งอยู่อย่างนี้ ขอโทษจริงๆ”
“เดี๋ยว...เดี่ยวก่อนสิ คุณ...”
เพชรพลถึงกับไปไม่เป็นกับคำพูดและท่าทางที่น้ำต
