“เราทำอะไรอยู่วะเนี่ย!...แล้วนั่นเดินกลับเหรอ...ผัวไปไหนซะล่ะ หรือว่าเลิกกันแล้ว” พอหลังเลิกงาน พีชพลที่นั่งอยู่ในรถยนต์คันหรูก็พูดขึ้นเมื่อเห็นร่างบางพึ่งเดินออกมาจากบริษัททั้งๆที่ตอนนี้ก็ปาไปเกือบสี่ทุ่มแล้ว เขาค่อยๆขับรถตามเธอไปโดยที่แคทเธอรีนไม่ได้สนใจเพราะเอาแต่อยู่ในความคิดของตัวเอง ปี๊บ!ปี๊บ!ปี๊บ! “!!!” “น้องแคท! พี่เอง” “อ่าว! พี่ฮารีม!” “ขึ้นมาก่อนๆ พี่จอดได้ไม่นาน” และแคทเธอรีนก็รีบวิ่งขึ้นรถของฮารีมไป ทำเอาอีกคนที่ขับรถตามอยู่ด้านหลังถึงกับเผลอทุบพวงมาลัยแต่ดันไปโดนแตรจนเสียงดังลั่น “อะไร จอดแค่ไม่ถึงนาทีบีบไล่แล้วเหรอ ถนนก็ออกจะว่าง” “ออกรถเถอะค่ะ เขาคงรีบ” แคทเธอรีนบอกขึ้นก่อนที่ฮารีมจะออกรถ เขาพึ่งมาถึงอังกฤษเมื่อวานและก็พึ่งรู้ว่าแคทเธอรีนอยู่ที่ไหนจากบิดาของเธอ ที่ส่งคนคอยตามดูความเคลื่อนไหวของบุตรสาวตลอดเวลา 5 ปีที่ผ่านมา เขาขับมาเรื่อยๆจนถึงสวนสาธารณะที่ไม่ไกลจา