CHAPTER 25
Castiel’s POV
Pag pasok ko pa lang sa kwarto na yun kung saan daw mangyayari ang welcome party ay naramdaman ko na agad ang kakaibang tingin ng mga tao sa akin. Hindi ko na lang yun pinansin dahil agad ko nang nakita sa may harapan ang naka ngiting imahe ni Breigh dahilan kung bakit napawi lahat ng pag aalangan at kaba ko.
‘Buti na lang at nandito siya.’ na sambit ko na lang sa isip ko.
Pakiramdam ko kasi ay mas lalamunin ako ng kaba ko kapag wala siya sa tabi ko.
Tuluyan na nga akong lumapit sa may tabi ni Breigh.
Dahil sa pinag kakatayuan ko kaya naman lalo kong nakita nang mas malapitan ang mga reaksyon ng empleyado sa may harapan ko.
Ang iba ay nakangiti at ang iba naman ay punong-puno nang pagtataka ang mukha nila na para bang wala silang pakialam kung mapansin ko yu
