-JINLA TALK-
‘ยินดีที่ได้พบนะ’ คือเสียงเอ่ยทักเมื่อประตูห้องปิดลง ภายในห้องเหลือฉันและคุณคนนั้นซึ่งเป็นใครไม่รู้เพียงสองคน
เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ นั่งไขว่ห้างมองมาที่ฉัน เขาใส่ชุดนักศึกษามหาวิทยาลัย ใบหน้านิ่งเรียบ แววตาแสดงถึงความเกลียดชังฉัน
เกลียดฉันเรื่องอะไร?
ฉันใส่ชุดนักเรียนมัธยมต้น ม.3 ฉันผมยาว ขาว สวย น่ารัก เพียบพร้อม ใคร ๆ ก็บอกฉันแบบนั้น
ฉันที่ถูกผลักมาให้ล้มกองที่พื้นได้แต่เงยหน้ามองเขาคนนั้น เขาบนเก้าอี้ กับฉันที่ล้มพับอยู่ที่พื้น ช่างเหมือนคนรอรับโทษทัณฑ์หลังจากที่ได้ก่อความผิดซะเหลือเกิน
แต่ฉันไม่ได้ทำผิด ทำไมฉันมาอยู่ในสภาพนี้ได้
‘คุณเป็นใครคะ แล้วทำไม?’ ฉันที่ทั้งกลัว ทั้งใสซื่อ ไม่ได้ถูกสอนให้รับรู้เรื่องราวเลวร้ายอะไรทั้งนั้น
ฉันถูกสอนมาว่า โลกนี้สวยสดใส ทุกคนล้วนเป็นมิตร คำว่าโลกสวยจึงกองอยู่ที่ฉันทั้งหมด
‘เป็น เป็นใครดีล่ะ เข้ามานี่สิ ลุกขึ้น แล้วเดินเข้ามาห
