-ร้านสัก JINLA-
เวลา 13.30 น.
-JINLA TALK-
“โย่ว!” ฉันเปิดประตูร้านเข้ามา พร้อมเรียกทักคนในร้าน
“โผล่หัวได้แล้วเหรอครับ คุณหนูจีน” ไอ้ป๊อกเอ่ยเป็นคนแรก
“ผัวปล่อยกลับแล้วไง” ไอ้ปิงคนที่สอง
“คุ้มค่ากับการปั้นหน้าเหนื่อยไหมครับ” ไอ้เปรยคนที่สาม
“หายไปหลายวันต้องเลี้ยงเหล้า” ไอ้ปองคนที่สี่
“นั่นน่ะ ขนมจีนร้านแม่ แม่ฝากมาให้เห็นบอกว่ามึงโทรไปอ้อน” ไอ้ปลื้มคนสุดท้าย ไอ้นี่ดีหน่อยมีของกินมาให้
“พวกมึงไม่เคยแซวกันเหรอ หรือคิดถึงกูมากจนเก็บกด เห็นหน้าปุ๊บต้องแซวปั๊บ” ฉันวางกระเป๋าแล้วเดินไปดูขนมจีนที่ไอ้ปลื้มบอก
“เก้าอี้จะเข้ามาวันนี้ตอนเย็นนะ” น้าจาบอกกับเพื่อนของฉัน วันนี้น้าจามาส่ง พร้อมกับมาดูความพร้อมของร้าน ว่าไปถึงไหนแล้ว
จากที่ฉันไม่อยู่หลายวันก็เรียบร้อยไปประมาณ 60%
“หืม น้ำยาปู” ฉันรีบเดินไปหาถ้วยมาแกะขนมจีนน้ำยาปูใส่
แม่ของไอ้ปลื้มทำน้ำยาปูอร่อยมาก แล้วเส้นขนมจีนของแม่ไอ้ปลื
