Episode 5 เราสนิทกันเหรอ?
เอาไงเอากัน..เอาว่ะ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ตัวเอง เราก็เดินหาพี่ธันให้ทั่ว...ตาก็ดันไปเห็น มีผู้หญิงยืนคุยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับพี่ธันแต่ไม่ใช่พี่แพงหรอกนะสงสัยคงเป็นน้องรหัสมั้ง.. ใจกล้าๆๆ หน่อยสิอายย ไม่รู้ทำไม พออยู่ใกล้ๆ ใจมันสั่นอะ..
เรา : เอ่ออ..
ธัน : น้องส้มไปก่อนนะทำตามที่พี่บอกนะ
ส้ม : ค่ะ
เรา : เอ่ออ ขออนุญาตคุยได้ไหมคะ
รู้สึกประหม่าแหละ พี่ธัญเงียบมองหน้าเราแบบนิ่งๆ
เรา : คะ.. คือว่า หนู.. เอ้ยย อายจะมาขอ ขอ
ธัน : ขออะไร
น้ำเสียงห้วนอีกแล้ว
เรา : คือ.. เบอร์พี่แพงนะคะ
หลับตาแล้วสูดลมหายใจเปล่งเสียงพูดออกไป
เฮ้ออออ!!! ใจกล้าๆ หน่อยย เงียบบ ทำไมเงียบบ เมื่อเราลืมตาพี่ธันเขาเดินไปแล้วว แงๆ
เรารีบวิ่งตามไป ดักหน้าอ้าแขนด้วย พี่ธันหยุดชะงักมองแรงมาที่เรา เหมือนเกลียดกันมานานเนอะ
เรา : นะคะ พรีสสส พี่ธันคะ อายจำเป็นจริงๆ
ธัน : มันเรื่องของคุณ
คุณก็มา เหมือนห่างเหินใจแป๋วแหละ
เรา : แต่อายไม่มีเจตนาร้ายใดๆ นะคะ พี่รหัสอายให้มาขอ
เราก็พูดทันที เขาได้รู้ว่าเราถูกบังคับมา
ธัน : ใคร
เรา : เอ่ออ บอกไม่ได้อ่า
ธัน : บอกไม่ได้ก็หลีกไป
เรา : นะคะ ถือว่าช่วยกัน
ธัน : เราสนิทกันเหรออ
จึกกก!!! คำพูดของเขามันทิ่มแทงจิตใจกันเหลือเกิน
เรา : ถึงไม่สนิทก็เถอะ.. ช่วยไม่ได้เหรอ?
โมโหแล้วนะ
ธัน : แล้วแต่ครับ
... : ธัน!
โอ้แม่เจ้า มาแล้วคนรักของเขา
ธัน : ขอตัวก่อนนะรุ่นน้อง
เรา : ....
เฮ้อออออ!!!
นิก : อาย
เรา : อืม
เมล : แกทำไมทำหน้าอย่างนั้น
เรา : ก็พี่คิมเขาให้อายไปขอเบอร์พี่แพงมาจากพี่ธันนะสิเขาถึงรับเราเป็นน้องรหัส
นิก : เหรอ แล้วไงต่อ
เมล : ขอยัง
เรา : ขอแล้ว...แต่พี่ธันไม่ให้
เมล : สงสารแกอะ เดียวพวกเราจะช่วยอีกสองแรง
เรา : พวกแกพี่รหัสรับแล้วเหรอ
นิก/เมล : ใช่
อิจฉาเพื่อนนะ ทำไมพี่ๆของพวกนางง่ายจัง
เรา : ง่ายจัง พี่เขาให้ทำอะไรบ้าง
เมล : พี่หนิงให้เราแต่งหน้าตัวเองให้เขาดู
นิก : ส่วนฉันพี่ตี๋ให้ฉันแลกเบอร์โทรไลน์แค่นั้น
โอ้ยย ทำไมของเพื่อนมันง่ายจัง
นิก : แกก็อย่าเครียดสิเราขอพี่ธันไม่ได้ก็ขอจากคนอื่นสิ
เมล : ใช่ๆ
ฉัน : จะดีเหรอ!!
เมล : เอ่ออน่าาา
❤️___________❤️
นามปากกา ByMinne