ยังรักกันอยู่ไหม

ตอนที่ 10 ราดหน้าอิ่มไหมคะ

Episode 10 ราดหน้าอิ่มไหมคะ

ถึงคิวเราต้องสั่งแล้วหลังจากที่คนข้างหน้าได้หมดแล้ว

เรา : เอ่ออ เอาราดหน้าค่ะ

แม่ค้า : หึ..

ปรายตามองป้ายร้านค้าตัวเอง

เรา : ห้ะ เอ่อ...เอา ก๋วยจั๊บค่ะ อิอิ

เราบ้าไปแล้ว คือมันรู้สึกเขินอะไรไม่รู้ คือแบบพี่ธันอยู่ข้างหลังเราไง ระหว่างที่ป้าแกทำให้ เราลวงเอาช็อกโกแลตออกมากิน หูยย ตื่นเต้นใจสั่นๆ ท่าจะบ้าา

เรา : เอาไหมคะ

ไม่รู้อะไรดลใจให้เราหันกลับไปหาพี่ธันแล้วยื่นช็อกโกแลตให้ แต่..แต่พี่ธันยืนยิ้มอยู่คืออะไร หุบแทบไม่ทันทำเป็นเก็กสินะ

พี่ธันหน้าราบแต่เขาฟาดเรียบสินะ

เรา : พูดด้วยก็ไม่พูด ชิ

ป้า : ได้แล้วจ้ะ

เรา : ค่ะ

ถึงคิวพี่ธันสั่ง เราก็ได้ยินอยู่เพราะเดินช้าๆ รอพี่ธันอิอิ

พี่ธัน : เอาราดหน้า เฮ้ย ก๋วยจั๊บครับ

555!!!! เหม่อลอยถึงเค้าละซิ เราก็ตรงไปนั่งเพราะเห็นพี่แพงกำลังเดินมา ก้างขวางคอชะมัด

นิก : ยิ้มหน้าบานเชียว

เรา : อะไร เปล่าสักหน่อย

เมล : หน้าแดงด้วย ทำไมมีอะไรเหรอ

นิก : ก็...พี่ธันเค้ากอดยัยอายนะ

เมล : ห้ะ จริงเหรอ!!!

นิก : อีเมลแกเสียงดังไปไหมห้ะ

เรา : บ้า ใครกอดใคร เขาแค่รับเราไว้พอดีเราเซไปหาเขา

เมล : อ่อยเหรอ

นิก : เหรอ ใช่มะ

เรา : บ้า ก็คนข้างหน้าอะมาชนเราก่อน แค่นั้นจริงนะ

นิก : จริงจังไปได้ ไม่มีใครว่าอะไรสักหน่อย อิอิ

เรา : ชิ

เลิกเรียนเจอพี่ธันพอดี

เรา : พี่ธันคะ

พี่ธันมองเรา

เรา : ราดหน้าอิ่มไหมคะ 555

พี่ธันเดินหันหน้ากลับไปทันที สงสัยเขิน555หรืออายก็ไม่รู้ เราก็ไม่อายเดินไปขวาง! เรามองสำรวจใบหน้าพี่ธัน

เรา : ทำไมพอหนูคุยด้วยพี่ถึงเงียบ!!

พี่ธัน : .....???

เรา : พี่ธันคะ พี่ธัน

เขย่าแขนพี่ธัน

พรึ่บ ตุบ!

เรา : โอ๊ยย!!

เจ็บก้นอะ

แพง : เธอมาทำอะไรธันห้ะ แต๋ะอั๋งเหรอห้ะ เดี๋ยวโดน

ง้างมือจะตบเรา

พี่ธัน : หยุดๆ แพง

แพง : ทำไมล่ะคะ ธัน

ธัน : ก็น้องเขาเรียนคณะเดียวกับธันอะ เป็นรุ่นน้อง

แพง : อ๋อ เหรอ

คุยกันสองคนไม่สนใจเราเลยที่นั่งเจ็บก้นอยู่

แพง : พี่ไม่รู้ พี่ขอโทษนะ

หันมาพูดกับเรา

เรา : ชิ...พี่ธันคะ

หวังจะให้ช่วยพยุง

พี่ธัน : พี่ขอโทษแทนแฟนพี่ด้วยนะ ไปเถอะแพง

เรา : อ้าวเฮ้ยย พะ...พี่..ใจร้ายอะ ร้าวระบม อีพี่แพงแรงยังกับแรด

555 หลอกด่านางเพราะนางเดินไปไกลแล้ว

เรา : อู้ยยย!!

... : อ้าวน้อง น้องอะไรน่า น้องอะไร น้องรหัสไอ้คิมทำไมไปนั่งอยู่ตรงนั้นอะ

เรา : พี่ พี่ช่วยหนูหน่อย

พี่คนนี้เพื่อนกลุ่มเดียวกับพี่คิมพี่ธันนี่แหละ พี่เขาเข้ามาพยุงเรา

.. : ทำไมถึงมีสภาพนี้

เรา : 555 หนูจับกบนะ แฮ่ๆ ขอบคุณที่ช่วยพยุงค่ะ ไปก่อนนะคะ

.. : เดี๋ยวก่อน น้อง อ้าววไปสะแระ

เรารีบเดินอย่างขากะเผลกมารอรถที่บ้านมารับ วันนี้กลับบ้านวันหยุดสุดสัปดาห์ เจ็บเป็นบ้าอะ เราหาที่นั่งรอ กำลังจะนั่งแต่...

เรา : อู้ยยย!!! ยืนก็ได้ เหอะ.. เดี๋ยวคิดบัญชีทีหลังก็ได้อีพี่แพง

ทุกคนคงคิดแล้วใช่ไหมทำไมน้องอายแสนหวานถึงเปลี่ยนไป

หลังจากกลับกิจกรรมวันนั้นเรากลับบ้าน แม่ได้สอนอะไรเราหลายให้ดีกับคนที่ดีกับเราและไม่ต้องทำตัวใสซื่อ ใครแรงมาเราก็แรงกลับ ไม่ต้องทำตัวแอ๊บแบ๋ว อยู่ให้เป็น คำพูดคำจาไม่ต้องเรียบร้อยจนเกินไป นี่แหละคำแม่สอน5555 และวิชาที่ป้องกันตัวแม่สอนมาเลยอะตั้งแต่เด็กเเต่เราไม่เคยได้ใช้สักทีเพราะไม่เคยเจอเหตุการณ์ร้ายๆ

จู่ๆ มีมืปริศนายืนอะไรไม่รู้มาให้เรา ก่อนรับของเราหันไปมอง

เรา : หือออ พี่ธัน

ดีใจ ตึกๆๆ เราเอามือควานหาช็อกโกแลตมากินทันที เพื่อดับความแรด เฮ้ย ความตื่นเต้นใจสั่น

พี่ธัน : จะเอาหรือไม่เอา

เรา : แฮ่ๆ ..

พี่ธัน : ก่อนจะยิ้มหันส่องกระจกบ้างนะ

เรา : พอดีไม่พกกระจกพกแต่ความมั่นใจ555

พี่ธันส่ายหน้าแบบเอือมระอา

เรา : อิอิ

พี่ธัน : เลอะ!!

เรา : ห้ะ ว่าไงนะคะ

พี่ธันยื่นกระจกให้เรา

เรา : ห้ะ ผู้ชายพกกระจกด้วย

พี่ธัน : จะเอาไม่เอา

เรา : ถ้าเป็นพี่ธันหนูเอาค่ะ

พี่ธันหมุนตัวกลับทันที

เรา : อะๆๆ เดียวคะ หนูล้อเล่น

พี่ธัน : ไร้สาระ เอาไป

พี่ธันเอาถุงอะไรไม่รู้กับกระจกยัดในมือเราทันทีเเล้วเดินออกไป

เรา : 555 อิอิ

คนผ่านไปผ่านมาเจอเราอมยิ้มบ้างหัวเราะบ้าง ยังกับเห็นตัวตลกแนะ เราหยิบกระจกพี่ธันมาส่องดู

เรา : เฮ้ยยย!!! อายยๆๆ ฟันดำมาก

เรารีบเช็ดทันที จนซุ่มซามทำถุงหล่นตกพื้นของกระจาย เราก้มเก็บ

เรา : ยาแก้ปวด ยาทาฟกช้ำ ผ้าเช็ดหน้าสีฟ้า พี่ธันดีอะต่อใจ

❤️____________❤️

นามปากกา ByMinne