บทที่ 12.1

1901 Words

Past Event Six years ago “นาย ๆ เพื่อนเราฝากนี่มาให้” “ครับ?” เกรย์ละความสนใจจากการบ้านวิชาวิทยาศาสตร์หลังได้ยินเสียงเรียก และทันทีที่เงยหน้าขึ้นก็ถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก เมื่อพบว่ามีนักเรียนหญิงคนหนึ่งกำลังยื่นกล่องช็อกโกแลตขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือเล็กน้อยมาตรงหน้าเขา “...ให้ผมเหรอ?” เกรย์จำเป็นต้องถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ นักเรียนหญิงคนนั้นจึงพยักหน้าหงึกหงักสำทับเป็นการยืนยัน “ใช่ เพื่อนเรา...ชื่อน้ำ นางอยู่ห้องสาม” เธอกำลังพูดถึงใครสักคน แน่นอนว่าเกรย์ไม่รู้จัก อันที่จริงเด็กหนุ่มก็แทบจะไม่รู้จักใครในโรงเรียนเป็นพิเศษอยู่แล้ว ก็เขา…ไม่มีกลุ่มเพื่อนเหมือนคนอื่น ๆ นี่นา จะแปลกอะไร ไม่สิ ความจริงแล้ว ‘เรื่องแปลก ๆ’ ก็มีให้เห็นนะ...เพราะพักหลังมานี้...เกรย์รู้สึกว่าฟีดแบ็กของคนรอบข้างที่มีต่อเขาเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างเห็นได้ชัด ถูกข่มเหงน้อยลง ไม่ค่อยมีใครมาล้อเลียนหรือเอารัดเอาเปรียบเขา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD