เสือ
อาทิตย์นี้มีกิจกรรมรับน้องทั้งอาทิตย์และวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายผมมาสมทบกับคนอื่นๆหลังจากที่กิจกรรมเริ่มไปเป็นชั่วโมงแล้วและที่เห็นผมมาสายได้เป็นเพราะจริงๆผมไม่มีส่วนรับผิดชอบในกิจกรรมรับน้องคราวนี้แต่ที่ผมมาเป็นเพราะผมมีเหตุผลส่วนตัวและเหตุผลนั้นก็คือ
“เป็นไงเหนื่อยมั้ย”
“ไม่เหนื่อยค่ะสนุกดี”
“เมื่อกี้ข้าวเต้นเก่งมากเลยนะ จริงสิรู้สึกข้าวจะชอบเต้นตั้งแต่อยู่ที่โรงเรียนแล้วใช่มั้ย”
“ใช่ค่ะ ข้าวชอบเต้นตั้งแต่เด็กๆแล้ว”
“แบบนี้พี่คงได้เห็นข้าวเต้นบ่อยๆแล้วสิ”
“ถ้าพี่นนท์จะเสียเวลาไปดูนะคะ”
“ต่อให้พี่ติดเรียนพี่ก็จะโดดไปดูข้าวให้ได้”
“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ”
“จริงสิกลางวันให้พี่เลี้ยงข้าวข้าวอีกสักมื้อนะ”
ผมยืนอยู่ไม่ห่างมากเลยได้ยินที่ไอ้นนท์กับยัยข้าวเน่าคุยกันชัดทุกคำแล้วผมก็เห็นด้วยว่ายัยนั่นระริกระรี้แค่ไหนเวลาที่เจอหน้าผู้ชายคนอื่น
“เป็นอะไรไปวะทำหน้ายังกะคนขรี้ไม่ออก
