❀⊱Agatha's POV⊰❀
Para akong natutulala habang naglalakad ako pauwi. Hindi na ako sinundo ng aking mga kaibigan dahil maaga naman ang uwi ko at hindi naman masyadong delikado kumpara sa pag-uwi ko ng madaling araw.
Habang naglalakad ako ay naglalaro sa isipan ko ang mga nangyari kanina. Gusto kong matawa na lang sa sarili ko pero alam ko na walang masama sa ginawa ko. Buti nga hindi ko siya tinalikuran. Buti nga hindi ko ginawa sa kanya ang ginawa niyang pagtalikod sa akin at hinayaan ko siyang magpaliwanag. Pero huwag na muna niyang asahan na kaya kong magpatawad ng ganuon lang kabilis. Hindi naman ito nangyari lang kahapon na pwedeng pag-usapan agad. It has been almost three years. Tapos ngayon sasabihin niya sa akin na mahal niya ako? Kung totoong mahal niya ako, bakit ngayon lang? An
