รักใส ๆ ของนายรุ่นน้อง

ไปเที่ยวกัน

กลุ่มเพื่อนของเข็มทิศต่างก็แปลกใจที่วันนี้เขาควงหม้ายสาวอย่างมินตรามาที่ผับได้ แต่คนที่ดูจะไม่ค่อยพอใจคงจะเป็นเพื่อนสาวของเขาโดยเฉพาะไอลินและแอน

เข็มทิศนั่งลงพร้อมกับดึงมินตรานั่งข้างๆ หนุ่มโต๊ะใกล้เคียงต่างมองมาที่มินตราสาวสวยหุ่นดี ในเวลานี้เธอสะดุดตาชายหนุ่มพวกนั้นเหลือเกิน

“พวกเราไม่รู้ว่าพี่จะมาเคยชินกับการสั่งแต่เหล้าพี่ดื่มได้ไหม” ไอลินพยายามพูดกระแนะกระแหนเป็นเชิงว่ามินตราเป็นส่วนเกินของคนในกลุ่มนี้

“อะไรก็ได้พี่ดื่มได้หมด”

“ไม่ได้พรุ่งนี้เปิดร้านผมไม่ได้อยู่ช่วย..มึงช่วยสั่งน้ำส้มให้คุณมินตราด้วย” เข็มทิศพูดพร้อมกับหันไปสั่งแอนเจ้าประจำในการจัดการเครื่องดื่มของกลุ่ม เวลาไปไหนเที่ยวผับร้านอาหาร แอนจะจัดการจดรายการทั้งหมด ก่อนจะมาหารกันแต่ส่วนมากเข็มทิศจะจ่ายเองทั้งหมด เพราะบ้านของเขาค่อนข้างมีฐานะกว่าทุกคน

“เดี๋ยวกูจัดการให้” แม้ว่าจะไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไร แต่เมื่อเพื่อนสั่งแอนก็ต้องทำ

หลังจากที่ดื่มกันอยู่พักใหญ่ ไอลินก็พยายามชวนเข็มทิศไปเต้นเป็นเพื่อน แน่นอนสำหรับคนที่คิดมากเกินกว่าเพื่อนนั้นก็อยากทำทุกอย่างให้เพื่อนหันมามองตัวเองบ้าง.

“ทำไมมึงไม่ไปเต้นกับแอนล่ะไอ้เจมส์ไปเต้นเป็นเพื่อนไอลินดิ!”

“ม่ายยย...กูจาาเต้นกับมึงหรือว่ามึงรังเกียจเพื่อนคนนี้วะ!” ไอลินเริ่มพูดเสียงยานพร้อมทั้งทำท่าทางชี้นิ้วมาที่ตัวเอง เมื่อความเมามาแทนที่คนเรามักจะแสดงอีกด้านออกมาเสมอ..

“เข็มทิศไปเต้นเป็นเพื่อนมันหน่อยเถอะเพลงเดียวก็ได้เดี๋ยวกูจะพามันกลับแล้ว” เข็มทิศไม่พูดอะไรแต่มองมายังมินตราเขากลัวว่าเธอจะอึดอัดที่พามาเที่ยววันนี้ดูเธอไม่ค่อยจะสนุกสักเท่าไรนัก

“ไปเถอะเต้นสักเพลงจะได้กลับเลยมินง่วงแล้ว” เมื่อเข็มทิศไอลินไปเต้นมินตราก็นั่งเล่นโทรศัพท์รอเขา เพราะเธอไม่รู้จะคุยอะไรดีกับเพื่อนๆ ของเข็มทิศ

“พี่ถามจริงเถอะพี่ทำยังไงไอ้เข็มทิศเพื่อนหนูมันจึงหลงหัวปักหัวปำขนาดนี้” แอนถามมินตราออกมา

“เชี้ยแอน! กูได้ยินมึงนะ ถึงเพลงจะดังมึงถามพี่เขาไปแบบนั้นได้ยังไง” มอสเอ็ดเพื่อนออกไป

“อ้าว! กูแค่อยากรู้ผิดด้วยเหรอวะ” แอนพูดพร้อมกับเชิดหน้า อย่างไม่ยอมมอส

“สองคนอย่าทะเลาะกันเลย มินกับเข็มทิศไม่ได้เป็นอะไรกันหรอก เราเป็นเพื่อนบ้านกันเฉยๆ เดี๋ยวพี่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” เข็มทิศที่เต้นอยู่กับไอลิน เมื่อมองมาที่โต๊ะอีกครั้งเขาก็พบว่ามินตราหายไปแล้ว เขาไม่รอช้าปล่อยไอลินแล้วรีบเดินมาที่โต๊ะทันที

“เข็มทิศมึงปล่อยไอลินไว้แบบนั้นได้ยังไงวะ ดูดิมันจะคลานมาแล้วนั่น ไอ้เชี้ยมอส มึงรีบไปเอาไอ้ลินออกมาเลยนะแล้วไปส่งให้กูที่รถด้วย

“คุณมินตราไปไหน” เข็มทิศถามออกมาเสียงดัง

“มึงทิ้งไอ้ลินเพียงเพราะพี่เขาหายไปแค่เนี้ย” แอนพูดพร้อมกับมองเข็มทิศด้วยแววตาที่ไม่ค่อยพอใจ

“กูถามว่าคุณมินตราหายไปไหน!” คราวนี้เข็มทิศไม่พูดเปล่า แต่ตะคอกออกมาเสียงดังจนแอนตกใจเพราะไม่เคยเห็นเข็มทิศเกรี้ยวกราดขนาดนี้มาก่อน

“มึงจะตะคอกทำเชี้ยไรพี่เขาแค่ไปเข้าห้องน้ำ” เมื่อแอนพูดจบ เข็มทิศก็รีบเดินตรงไปยังห้องน้ำทันที

ทางด้านมินตรา เมื่อเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จ เธอเดินออกมาก็ต้องตกใจ เมื่อพบใครอีกคนที่เธอไม่อยากเจอ

“ไม่ยักรู้มาก่อนว่ามินชอบเที่ยวที่แบบนี้ด้วย วันนี้มินใส่ชุดนี้แล้วดูสวยมากเลยนะ” เขาพูดพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะผลักมินตราชิดกับกำแพงทางเดิน กลิ่นแอลกอฮอล์ที่เขาดื่มมาคละคลุ้งไปหมด

“ปล่อยเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว ปล่อยมินเดี๋ยวนี้นะ!”

“เดี๋ยวผัวคนนี้จะระลึกความทรงจำให้ รับรองจะจำไม่ลืมเลยทีเดียว” เจตต์พูดพร้อมกับจับข้อมือมินตราสองข้างขึงไว้กับผนังกำแพงทางเดิน ก่อนจะกดจมูกก้มลงไปไซ้ที่ซอกคอหอมกรุ่น มินตราหลับตาปี๋พร้อมกับความกลัว แม้จะเคยผ่านมือเขามาแล้วแต่เธอก็ไม่คิดที่จะกลับไปให้เขากระทำย่ำยีอีกหน

เมื่อเข็มทิศตรงเข้าไปในทางเดินที่จะไปยังห้องน้ำของผับ ภาพที่เขาเห็นตรงหน้าไม่ใกล้ไม่ไกลเหมือนมีผู้ชายกำลังพยายามลวนลามผู้หญิงอยู่ เธอคงไม่เต็มใจสมยอมเป็นแน่ เมื่อผู้หญิงคนนั้นพยายามดิ้นและผลักชายร่างสูงนั้นออก ไฟที่สลัวทำให้เขามองได้ไม่ชัดว่าเธอเป็นใคร..

ชายหนุ่มพยายามเดินเข้าไปให้เร็วขึ้น เมื่อใจรู้สึกเป็นห่วงมินตรา ที่เธอมาเข้าห้องน้ำคนเดียวนานแล้วแต่พอเขาเดินเข้าไปใกล้ ผู้ชายที่กำลังกดผู้หญิงให้ชิดกำแพงโดยที่เธอพยายามใช้แรงขัดขืนแต่ก็สู้แรงชายไม่ได้..มันทำให้อารมณ์ของเข็มทิศพุ่งและโกรธมาก เมื่อภาพตรงหน้าคือมินตราที่กำลังโดนสามีเก่าของเธอลวนลาม

ชายหนุ่มไม่รอช้าใช้แรงทั้งหมดที่มีกระชากเจตต์ออกจากมินตรา ก่อนที่หมัดของเขาจะพุ่งเข้าไปกระแทกกับใบหน้าของเจตต์รัวๆ

ผลั๊ว! ผลั๊ว! ผลั๊ว!

มินตราทรุดตัวลงนั่งไปกองกับพื้น ใจของเธอมันยังคงเต้นแรงแต่การเต้นครั้งนี้มันคือการเต้น เพราะว่ากลัวไม่ได้รู้สึกพิเศษกับเจตต์เหมือนดังแต่ก่อน

เจตต์พยายามสู้เข็มทิศ ทั้งคู่ผลัดกันชกคนละทีสองที แต่ในเวลานี้เข็มทิศได้เปรียบเจตต์มากกว่าเพราะเขากำลังขึ้นคร่อม และนั่งทับที่ตัวของเจตต์อยู่ ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แม้ว่าเจตน์จะตัวใหญ่ท้วมกว่า แต่ก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับพลังของหนุ่มน้อยอย่างเข็มทิศ เมื่อคนกำลังเข้ามามุง ทำให้มินตราได้สติรีบเดินไปคว้าแล้วดึงเข็มทิศออกจากร่างของเจตต์..

“พอแล้วเข็มทิศพอได้แล้วเรากลับกันเถอะ มินขอร้องนะ....กลับบ้านเถอะนะ” เข็มทิศลุกขึ้นอย่างว่าง่าย ก่อนจะเตะซ้ำไปอีกที ทำไห้มินตรากลัวว่าเข็มทิศจะโดนข้อหาทำร้ายร่างกาย และพยายามฆ่า เธอจึงรีบเข้าไปคว้ากอดที่เอวของเขาเอาไว้เพื่อห้ามปรามไม่ให้เขาทำเกินกว่าเหตุ ชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงความห่วงใย ที่มินตรามอบมาให้ผ่านอ้อมกอดนั้น ทำให้ความโกรธของเขาลดลงไปได้บ้าง

“จำไว้ครั้งนี้แค่สั่งสอน อย่าแตะต้องเธออีก เพราะไม่อย่างนั้นคุณจะได้ไปหยอดน้ำข้าวต้มที่ยมโลกแน่!ผมจะยอมปล่อยคุณไปเพราะเห็นแก่มิน "

เจตต์ไม่พูดอะไรแต่มองออกไปด้วยสายตาที่อาฆาตแค้นต่อหนุ่มน้อย เขาไม่คิดมาก่อนว่าอดีตภรรยาจะสวยขึ้น จนมีเด็กหนุ่มรุ่นน้องคอยตามประกบขนาดนี้ เขารู้สึกเสียดายที่เซ็นใบอย่าให้เธอไปง่ายๆ แต่นั่นเป็นเพราะเขากลัวว่าเธอจะฟ้องหย่า แล้วเขาต้องเสียทรัพย์สินส่วนหนึ่งให้กับเธอ แต่เมื่อมาคิดทบทวนดูแล้วมันไม่คุ้มเลยกับการที่ต้องเสียเธอไปง่ายๆ แบบนี้