รักใส ๆ ของนายรุ่นน้อง

เรื่องของหัวใจ

วันแรกของการเปิดร้านลูกค้าที่หลั่งไหลเข้ามาทำให้มินตราต้องแปลกใจ เพราะหลายคนเธอไม่คุ้นหน้าและไม่น่าจะใช่คนแถวนี้ แต่ละคนก็สั่งกันหลายแก้วแถมยังซื้อกลับบ้านด้วย บางคนก็เดินเข้ามาพูดคุยกับเข็มทิศราวกับว่าสนิทสนมและรู้จักกันมาก่อน

มินตราเริ่มแปลกใจมากขึ้น เมื่อมีหนุ่มสาวรุ่นราวคราวเดียวกับเข็มทิศเดินกันมาเป็นกลุ่มใหญ่ ทุกคนเดินเข้ามานั่งในร้านแล้วเข็มทิศเดินไปรับเออเดอร์ ก่อนจะส่งให้มินตรา จากนั้นเขาก็นั่งลงเม้าท์กับหนุ่มสาวกลุ่มนั้น

“ถึงกับหยุดงานเลยนะมึงใช่ซี้...มึงลูกชายเจ้าของโรงงานจะหยุดกี่วันก็ได้ แต่พวกกูถ้าหยุดบ่อยๆ ต้องเขียนใบลาออกแน่” ไอลินพูดทีเล่นทีจริง เพราะตั้งแต่เธอทราบว่ามินตราย้ายเข้ามาในบ้านหลังเดิม ความหวังที่เธอจะได้ใจของเข็มทิศนั้นก็เริ่มริบหรี่ลงไปทุกที

“มึงก็เพื่อนสนิทลูกเจ้าของโรงงานกลัวอะไรวะ...ใช่ไหมเข็มทิศ” แอนเพื่อนอีกคนในกลุ่มพูดเสริมขึ้น หวังให้มินตราได้ยิน เพราะเธอก็เชียร์เข็มทิศกับไอลินให้เป็นแฟนกัน เพื่อนชายของเธอไม่เหมาะกับแม่ม่ายอย่างมินตราเลยสักนิด สู้ไอลินก็ไม่ได้สักอย่างไม่รู้ทำไมเข็มทิศถึงต้องหมางเมินในรักที่ไอลินมีให้ก็ไม่รู้..

“ทำไมไม่ขายข้าวด้วยวะ! กูหิวข้าว” มอสพูดขึ้นเพื่อเบรกแอนให้หยุด

“มึงเพิ่งแดก! ก๋วยเตี๋ยวมาหิวข้าวอีกแล้วเหรอ" เจมส์พูดแทรกขึ้นอีกคน ความจริงแล้วมอสไม่ได้หิวเพียงแค่ไม่อยากให้เข็มทิศอึดอัด ในสิ่งที่เพื่อนสาวของเขากำลังจะพูดยาวมากไปกว่านี้

“น้ำที่สั่งได้แล้วค่ะทานให้อร่อยนะคะ แล้วอย่าลืมแวะมาอุดหนุนอีกนะคะ”

“แม่ค้าสวยขนาดนี้รับรองผมจะแวะมาทั้งเช้าทั้งเย็นเลยครับ” เจมส์แกล้งแซวเล่นๆ

เพี๊ยะ!! ..เสียงฝ่ามืออรหันต์ของเข็มทิศ ตบลงยังหัวของเจมส์เพื่อนรักของเขาอย่างแรง

“ไอ้เชี้ยเข็มทิศมึงตบลงมาได้ยังไงวะ! เจ็บนะเว้ย” เจมส์พูดพร้อมกับลูบที่หัวเบาๆ ไปมา เขารู้ว่าเข็มทิศแอบชอบมินตรามานานแล้ว เขาก็แค่จะแกล้งพูดเล่นเฉยๆ แต่ไอ้เพื่อนของเขาเข็มทิศมันเอาจริง

“โทษทีวะ... มือมันลั่น!”

“อย่าเสือกลั่นบ่อยนะมึงหัวกูชาหมดแล้วเนี่ย” เจมส์ยังคงเอามือลูบลงไปที่ศีรษะ

“คราวหน้ามือกูไม่ลั่นแน่แต่ตรีน...กูจะลั่นแทน” เข็มทิศพูดคาดโทษเจมส์เอาไว้

“ไอ้เชี้ย!! มึงจะหวงพี่เขาไปไหนวะ! เขาตกลงคบกับมึงแล้วเหรอ” มอสถามเข็มทิศออกไปด้วยความหมั่นไส้เพื่อน

“พวกมึงจะชวนพวกกูมากินน้ำ หรือมาปรึกษาเรื่องหัวใจจะพูดอะไรดูด้วยพี่เขาอายุเท่าไหร่แล้ว เขาคงไม่กินหญ้าอ่อนแบบมึงหรอก...ใช่ไหมคะพี่” แอนหันหน้าไปทางมินตรา ขณะที่เธอกำลังเดินมาเสิร์ฟน้ำให้กับโต๊ะข้างๆ มินตราเพียงแค่ส่งยิ้มให้ไป เพราะไม่รู้ว่าหนุ่มสาวโต๊ะนี้คุยอะไรกัน

ก่อนจะเดินออกไปรับออเดอร์กับลูกค้าผู้มาเยือนคนใหม่ แต่ทำให้เธอถึงกับก้าวขาไม่ออกกับลูกค้าผู้มาเยือน เขาเดินเข้ามาในร้านก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ลงนั่งอย่างใจเย็น ในขณะที่มินตรายังยืนอยู่ที่เดิมตรงนั้น ความรู้สึกมันชาจนก้าวขาไม่ออก

“เป็นไงเปิดร้านวันแรกขายดีไหม” เขาพูดจบแล้วส่งซิกให้กับคนข้างนอกถือดอกไม้ช่อโตเข้ามาให้กับเธอ มันคือดอกกุหลาบแดง ที่เขาตั้งใจจะเอามาแสดงความยินดี และเซอร์ไพรส์เธอในวันนี้

“ยินดีด้วยนะขอโทษด้วยสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา” เจตต์พูดพร้อมกับยื่นชื่อดอกไม้นั้นให้กับเธอ มินตราสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะยื่นมือไปรับเอาไว้เพื่อรักษาน้ำใจอดีตสามี

เข็มทิศที่นั่งมอง เขายังคงทำหน้าเรียบเฉยไม่ได้แสดงทีท่าอะไรออกมา แต่ภายในใจนั้นมันกำลังร้อนรุ่มราวกลับโดนไฟสุมก็ไม่ปาน

“ใครอ่ะ...ผัวเก่าพี่เขาเหรอ” ไอลินลอยหน้าลอยตาถามออกมา

“ผัวเก่าก็มาแสดงความยินดีกูว่างานนี้มีรีเทิร์นแน่มึง” แอนพูดออกมาพร้อมกับแอบชำเลืองมองไปที่เข็มทิศ

“พวกมึงสองคนหุบปากบ้างก็ได้ ไม่มีใครเขาว่าพวกมึงเป็นใบ้หรอกมั้ง” มอสพอจะเดาความรู้สึกของเข็มทิศได้ เขาจึงรีบเอ็ดแอนกับไอลินออกมา

“ไอ้มอสทำไมมึงชอบขัดกูจังวะ...” แอนพูดออกมาด้วยทางที่ไม่ค่อยพอใจ

“พวกมึงก็หยุดพูดกันทั้งหมดนี่แหละ จะเถียงกันเอาโล่หรือไง รีบกินรีบกลับไปทำงาน กูจะไปรับออเดอร์ลูกค้าก่อน” เข็มทิศพูดพร้อมกับเดินไปยังอีกโต๊ะที่เพิ่งมีลูกค้าสองสามคนเนเข้ามา หลังจากนั้นเขาได้เดินเข้าไปหามินตรา ที่ยังยืนอยู่ตรงที่เจตต์นั่ง

“เอ้านี่! เออเดอร์โต๊ะสาม และดอกไม้เอามานี่ถืออยู่ได้เกะกะ อ้าว! มองหน้าอีก รีบไปทำให้ลูกค้าสิ”เข็มทิศดุหญิงสาวออกมา และที่มินตรามองหน้าคือจะขอบคุณเขาต่างหาก ความจริงแล้วการที่เธอต้องคุยกับเจตต์นั้น มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก

เมื่อมินตราเดินออกไปแล้วเข็มทิศก็เลื่อนเก้าอี้นั่งลงตรงข้ามกับเจตต์ เขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของชายผู้มาเยือน ด้วยความท้าทาย

“คุณจะรับน้ำอะไรดีครับ ไม่ว่าจะเป็นกาแฟ เย็นกาแฟร้อน หรือจะเอาชาเขียว ชามะนาวนมเย็นมีให้เลือกทุกน้ำเลยครับ แต่ยกเว้นน้ำใจที่นี่มีให้บางคน” คำพูดของเข็มทิศเจตต์พอจะเดาได้ ว่าชายหนุ่มรุ่นน้องกำลังสื่อถึงอะไร

“พอดีไม่ได้มาหาน้ำแถวนี้! มาหาเมียเก่า วัวเคยค้าม้าเคยขี่กันมา ยังไงแล้วของมันก็เคยกันอยู่ทำใจนะไอ้น้อง หน้าอ่อนแบบนี้อายุเท่าไหร่ล่ะ” ตอนนี้เข็มทิศนั่งกำหมัดแน่น เขาไม่ได้โกรธที่มินตราเคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว..แต่เขาโกรธที่ผู้ชายคนนี้พูดไม่ให้เกียรติเธอเลยสักนิด แม้เธอจะเคยเป็นภรรยาของ เขาแต่นั่นมันเมื่อก่อนเขาไม่ควรพูดถึงผู้หญิงในทางเสียหายแบบนี้..

“ถึงผมจะหน้าอ่อนแต่วุฒิภาวะผมไม่อ่อน ส่วนดอกไม้ช่อนี้ เชิญคุณเอามันกลับไปด้วย” เข็มทิศพูดพร้อมกับวางช่อดอกไม้ลงที่โต๊ะ แต่เจตต์กลับกระตุกยิ้มที่มุมปาก เขาทำราวกับว่าสิ่งที่ชายหนุ่มตรงหน้ากำลังเล่นตลกให้เขาดู เพราะเขาไม่เชื่อว่ามินตรากับเด็กหนุ่มนี้จะลงเอยกันได้..

“ฝากบอกมินตราด้วยนะวันหลังจะมาหาใหม่ ส่วนดอกไม้นั่นให้แล้วไม่รับคืน” เจตน์พูดพร้อมกับมองมาที่ใบหน้าของเข็มทิศราวกับว่าเขากำลังเป็นต่อ

“คุณควรจะเอามันกลับไปด้วย ไม่อย่างนั้นมันจะกลายเป็นขยะอยู่ที่ถังหน้าร้าน” เข็มทิศพูดออกมาเสียงดัง เมื่อเจตต์เดินออกไปโดยที่เขาไม่หยิบดอกไม้ช่อโตนั้นไปด้วย ชายหนุ่มจึงหยิบมันขึ้นมาจากโต๊ะแล้วเดินตามหลังเขาไป ก่อนที่จะโยนดอกไม้ช่อโตนั่นลงไปที่ถังขยะหน้าร้าน แล้วเดินกลับเข้ามาสิ่งที่เขาทำอยู่ในสายตาของมินตราตลอด..

“เสียดายเหรอทำหน้าแบบนั้น” เข็มทิศเอ่ยถามมินตราออกมาด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง

“เปล่า” คำตอบสั้นๆ ของมินตราทำให้เข็มทิศคิดไปไกล เธออาจไม่พอใจที่เขาเอาดอกไม้ช่อนั้นทิ้งลงถังขยะไป