MAHİNUR

Bölüm 4

Çok şaşırtıcı bir şekilde babam kabul etti nasıl bir anda kabul etti diye düşünmeye veya şaşırmaya gerek olmadığını anladım kendini iyi göstermeye çalısıyordu. Çünkü annemin ailesi en ufak birsey sezerse bu babam için iyi olmazdı.

Anneme yaptıklarını öğrenirlerdi dedem olsa umursamazdı ama erkek kardeşleri öğrenirse geçmiş defterler açılır o hesabın altında ezilirdi. Kaanın seslenmesiyle kendime geldim.

" Abla hazırlanıp çıkalım Ertuğrul abimler bekliyor"

" Tamam canım birazdan geliyorum siz inin aşağıya"

Söylediklerinde en ufak bir iğneleme yoktu o da bizim birlikte olmamızı istiyordu ama bizden olmazdı o başkasını seviyordu ben araya girebilecek kadar güzel akılıydım ama o kıza bunu yapamam sırf ben istiyorum diye onu mutsuz edemezdim.

Hazırlandıktan sonra asağıya indim bütün kuzenlerim oradaydı bir çoğuyla bu vesileyle tanıstık gideceğimiz Cafe ye doğru yürürken bir anda biri omzuma ellerini attı kafamı attığımda Ertuğrul olduğunu gördüm.

Kalbim yerine dar gelmişcesine çarpıyordu sanki heran yerinden çıkıp Ertuğrulun ellerine gidecekmiş gibi yavaşlamadan çarpıyordu. Sonra ne oldu bilmiyorum bir anda cekti ellerini yüzüne baktığımda gözleri buğulanmıstı kafasını çevirdi bende soru sormadan yoluma devam ettim.

Bütün aksam gülüp muhabbet etmiştik çok keyifli bir aksam geçiriyorduk Kaanın olmadığını farkettim ona bakınırken Ertuğrul la uzakta hararet ile bişeyler konustugunu gördüm bizlik bişey olsa bizim yanımızda konusırlardı diye düşünüp boşverdim muhabbete devam ettim.

Kuzen zehranın anlattıkları krize sokuyordu en son okulda basına geleni anlattığı anda kahkayı bastım arkamı döndüğümde Ertuğrul kaşları çatmış bana öylece bakıyordu umursamadım ne diye böyle bakıyor bile demedim hakkı yoktu aynı benim olmadığı gibi.

Bir süre sonra masaya geldiler ama Ertuğrul yay gibi gergin etrafına bakıyordu nedeni neydi bu kadar gerilmesinin anlamıyorum ama vardır kendince bir bildiği bananeyse deyip önüme dönmüştüm ki Ertuğrul konustu.

" Kalkalım artık geç oldu yarın kına var"

Hiçbirimiz itiraz etmeden kalktık Ertuğrul hesabı ödüyordu bende kuzenlerle yürüyordm ayakkabımın bağcığı açılınca durdum eğilip onu bağlarken diğerleri çoktan gitmişti bile Ertuğrul gelmişti başımda dikiliyordu. İşimi bitirip ayaklandım yüreceğim sırada kolumu tuttu.

" Bir daha öyle gülmeyeceksin anladın mı beni"

" Abi ne diyorsun ne vardı gülmem de hem diğerleri de gülüyordu onları da böyle uyarabilecek misin"

" Sen gülmeyeceksin kimse o güzel gülüşünü görmeyecek anladın mı beni"

Söyledikleriyle şok olmus öylece bakıyordum neydi şimdi bu anlamadım bir öyle bir böyle derdi neydi bu adamın benle oyun mu oynamaya kalkıyor eğer öyleyse cevabını alır hiç şüphesiz.. Zehranın seslenmesiyle hiç cevap vermeden onların yanına doğru yürüdüm Kaan ise sırıtıyordu.

" Ne oldu ablam neye sırıtıyorsun sen öyle"

" Yok ablacım aklıma bişey geldi ona gülüyorum"

Ertuğrula bakıyordu bir yandan da daha fazla ilgilenmedim ve cansunun yanına gittim söylene söylene koluna girdim.

" Abla ne oldu neye sinirlendin sen biri mi rahatsız etti seni"

" Yok bişey bitanem yoruldum galiba ondan"

Pek inanmasada ısrar etmedi çok şükür eve doğru yürüdük eve vardığımız gibi üstümü değiştirip kendimi yatağa attım kimseyi dinleyecek halim yoktu. Gece boyu döndüm durdum saat kaçta uyudum bilmiyorum ama annemin seslenmesiyle gözlerimi açtım.

Kına için gidilecekti ama başım o kadar çok ağrıyordu ki annem dahi anlamı hızlıca yanıma gelip atesime bskmıstı.

" kuzum ne oldu sana betin benzin atmış ateşinde yok"

" Anne başım çok ağrıyor ben gelmesem bu aksam çok kötüyüm"

Anne yüzümden korkmus olacak ki hiç itiraz etmedi onlar çıktı ben geri yattım gece yarısına kadar yatakta o şekilde yattık bir süre sonra annemler geldi hemen gözümü kapattım uyuduğumu sandığı için ateşime bakıp çıktı bir süre sonra uykuya dalmışım.

Sabah erkenden kalktım çayı koydum herkes kalkınca kahvaltıyı hazırlayıp yedikten sonra teyzemler merkeze kuaföre gittiler bizde buradaki kuaföre doğru yola çıktık.

Benim cansunun zehranın işi bitince parayı ödeyip cıktık ama kendimi çok kötü hissediyorum suratımda makyaj saç baş yapılı çok dikkat çekiciydi hızlıca yolumuza devam ederken adamın biri gelip benimle konuşmak isteyince Zehra yaklaşıp canına mı susadın sen birader demesiyle adamın rengi attı hızlıca uzaklaştı.

" Abla burda herkes birbirini tanır sen yabancısın diye sokuldu bizimkileri herkes bilir beni görünce anladı salak altına yapacaktı garibim ya"

Zehranın söyledikleriyle kıkırdamama engel olamadım hızlıca eve gittik balkona attım kendimi kimse gelmeden bir sigara içmek istedim işimi bitirince içeri girdiğimde Ertuğrul gelmişti Kaanın söyledikleriyle arkasını döndü bana doğru.

" Allahum bu nedur bu nasul güzellıktır sen bu aksam bağa yardum et katil olmayayum"

Kaanın söyledikleriyle istemsiz kıkırdadım Ertuğrul döndüğü gibi dondu kaldı hiç tepkisiz bakıyordu en son gözlerini kaçıran ben olmustum çünkü bir söz vermiştim kendime sevdiği var kuzenden ilerisi olmayacak diye.

Zehranın getirdiği kahveleri yudumluyorduk tek konusan Zehra Kaan ve cansuydı biz sadece dinliyorduk en son Zehra bombayı patlattı.

" Abi bugun çarşıda birisi mahinur ablayı rahatsız etti ama ben konusunca kactı pis sapık".

Zehranın lafı bittiğinde Ertuğrul kıpkırmızı olmustu zehrayı masanın altından cimdikledim ama geç kalmıştım herşeyi anlattı saf kuzenim.

" Zehra kimlerden Di tanıyor musun o şerefsizi"

" Yok abi tanımıyorum ilk defa bugün gördüm"

" Tipini tarif et ben bulurum kim olduğunu"

Zehrayı ne kadar dürtsem de hatırladığı kadarıyla anlattı herşeyi ne kadar durdurmaya çalışsam da durduramadım ve Kaan ile gittiler sinirle zehraya döndüm.

" Zehra sen ne yaptın ablası He ne yaptın ya bişey yaparsa"

" Yapsın diye söyledim zaten ablacım sen takılma benim abim üstesinden gelir"

Sinirle önüme döndüm ya bir insan abisinin huyunu bildiği halde nasıl söyler ya başı belaya girerse yok yok bir kaza çıkmadan gitsek buradan daha bişey istemiyorum.

Üç saat geçmişti hala gelmemişti teyzemler dahi gelmişti ama Ertuğrul gelmemişti artık telaş yapma vakti geldiğini düşünüp teyzemin yanına gittim tam anlatacağım sırada çıktı geldiler vaz gectim ve balkona yönlendim o Ne demek istediğimi anladığı için pesimdem geldi.

" Abi neredeydin bunca vakit inşallah başını belaya sokmamışsındır ne yaptın abi"

" Sakin ol ballim bişey etmedim"

" Abi kandırmaya çalıma keyfin yerine gelmiş anlat lütfen üzme beni"

" Ben anlatayım ablacım benim aslan abim o tarife kim uyuyorsa hepsini topladı herkese sordu kimse itiraf etmeyince biraz hırpaladı en son biri itiraf edince adamı birazcık hırpaladı"

" Kaan sormaya korkuyorum ama birazcıktan kastın ne acaba "

" Abartılacak bişey yok ablacım bir iki ay pipetle beslenmek zorunda kalacak kadar sadece "