บ่วงรักกับดักนายหัว

กิจกรรมคณะต้องลงประกวดดาว

      เช้าวันจันทร์นายหัวโตมรก็ได้ขับรถมาส่งบัวที่มหาวิทยาลัย โดยวันนี้พ่อกับแม่บัวก็ได้มาส่งด้วย บัวเอารถมอเตอร์ไซค์ใส่หลังรถกระบะมาเพื่อใช้ขับจากหอพักไปยังตึกเรียนด้วย

    บัวเอาของเข้าเก็บยังที่พักเรียบร้อย วันนี้ตอนบ่ายสามโมงบัวจะต้องเข้าร่วมกิจกรรมการรับน้อง และทำกิจกรรมต่างๆ ของคณะ ลงทะเบียนเรียนในรายวิชาต่างๆ และจะได้ตารางเรียนของภาคการศึกษานี้ โตมรและพ่อแม่ของบัวจึงขอกลับบ้านก่อนหลังจากรับประทานอาหารเที่ยงด้วยกันเสร็จ

    “บัว พ่อกับแม่กลับบ้านก่อนนะลูกนะ ลูกตั้งใจเรียนนะอย่าลืมโทรหาแม่ด้วย” แม่ของบัวบอกลูกสาวและโอบกอดลูกสาวไว้

    “ค่ะแม่ บัวจะตั้งใจเรียนนะคะ” บัวบอกแม่

    “แล้วอาทิตย์หน้าบัวกลับบ้านได้หรือเปล่า” โตมรถามแฟนของตัวเอง

    “บัวยังไม่แน่ใจเลยค่ะไม่รู้ว่าจะว่างหรือเปล่า ที่คณะจะมีกิจกรรมอะไรหรือเปล่าบัวยังบอกไม่ได้เลยค่ะ ไว้จะโทรบอกอีกทีนะคะ”

    “ครับ ถ้าอย่างนั้นพี่พาน้าชิตกับน้าลีกลับบ้านก่อนนะครับ” โตมรบอกบัว

    “ค่ะ ขับรถกลับดีๆ นะคะบัวจะได้ไปรวมตัวกับเพื่อนๆ ที่ลานกิจกรรมของคณะด้วย” บัวรับคำโตมร

    “พ่อคะ แม่คะกลับบ้านดีๆ นะคะ บัวจะโทรหาบ่อยๆ นะคะ” บัวลาพ่อกับแม่พร้อมกับเข้าไปกอดแม่แน่น

    “ตั้งใจเรียนนะบัวลูกพ่อ บุญรักษาพระคุ้มครองนะลูกนะ” วิชิตให้พรลูกสาว

    เมื่อลาพ่อแม่และโตมรเสร็จแล้วบัวบุษบาก็ไปที่ลานกิจกรรมของคณะเมื่อไปถึงก็ได้เจอกับรุ่นพี่ และเพื่อนๆ แยกเป็นสาขาวิชานั่งกันอยู่ที่ลานกิจกรรมของคณะ

    “คณะศึกษาศาสตร์เอกคณิตศาสตร์ทางนี้เลยค่ะน้อง” รุ่นพี่คนหนึ่งส่งเสียงเรียกรุ่นน้อง บัวบุษบาเลยเดินตรงเข้าไป

    “สวัสดีค่ะพี่ หนูชื่อบัวบุษบา รหัสนักศึกษา 62159 ค่ะเอกคณิตศาสตร์หนูนั่งต่อแถวได้เลยใช่ไหมคะพี่” บัวถามรุ่นพี่อีกครั้งเพื่อความมั่นใจ

    “ใช่ค่ะนั่งได้เลยค่ะน้องคนสวย” รุ่นพี่อีกคนบอกบัว

    บัวจึงไปนั่งต่อแถว ด้านหลังเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง เธอคนนั้นหันมายิ้มให้บัว

    “เธอๆ เธอชื่ออะไรเหรอ เราชื่อมะปราง เธอสวยจัง” มะปรางหันมาคุยและแนะนำตัวกับบัวบุษบา

    “สวัสดีจ้ะมะปราง เราชื่อบัวบุษบา เรียกบัวเฉยๆ ก็ได้จ้ะ” บัวแนะนำตัว

    “ชื่อบัวเหมาะกับคนสวยเลยเนอะ” มะปรางพูดขึ้น

    "ขอบใจมะปรางจ๊ะ มะปรางก็สวยจ๊ะ" บัวชมมะปรางบ้างและยิ้มให้มะปรางด้วยความเป็นมิตร

    บัวคุยกับมะปรางเสียงเบาแต่ไม่วายรุ่นพี่ก็ยังดุว่าห้ามพูดกันเสียงดัง

    "คุยกันเสียงเบาๆ หน่อยนะคะน้อง ๆ" รุ่นพี่ดุ

    "น้องๆ คะ วันนี้เรามารวมตัวกันที่ลานกิจกรรมเพื่อให้รุ่นพี่รุ่นน้องได้ทำความรู้จักกันก่อนนะคะ และน้องๆ ก็จะได้จับฉลากหาพี่บัดดี๋ พี่สายรหัสของน้อง รวมถึงจะได้จับคู่บัดดี๋ในชั้นปีของน้องเองด้วย เมื่อเสร็จจากกิจกรรมตรงนี้ซึ่งเป็นในส่วนของกิจกรรมของเอกเรานะคะ ส่วนในวันพรุ่งนี้จะให้น้องๆ มารวมตัวกันอีกครั้งเพื่อทำกิจกรรมของคณะเรานั้นคือกิจกรรมการคัดเลือกน้องๆ ที่จะประกวดดาว เดือนของคณะเรา เอกคณิตศาสตร์ของเรามีคนหล่อคนสวยไม่น้อยหน้าเอกอื่นนะคะ ปีนี้ก็เช่นกันเราต้องมีตัวแทนส่งเข้าประกวดนะคะ " พี่โบประธานเอกชั้นปีที่2 เอกคณิตศาสตร์พูดชี้แจงแก่น้องๆ ชั้นปี1

    กิจกรรมของวันนี้ บัวบุษบา ได้เพื่อนบัดดี๋ที่ต้องเทคแคร์ชื่อมะปราง เมื่อจับรายชื่อคนที่เราต้องแทคแคร์ได้แล้วเราต้องห้ามบอกให้คนที่เราเทคแคร์เขารู้ตัวจนกว่าจะครบ 1 เดือนถึงจะเฉลยชื่อได้ ส่วนรุ่นพี่ที่บัวต้องเทคแคร์ชื่อ พี่นุ้ย กิจกรรมของวันนี้ผ่านไปด้วยดีบัวบุษบาเองก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่ จนเลิกกิจกรรมและเข้าหอพักของตัวเอง

    กิจกรรมวันที่2ช่วงเช้าบัวบุษบาได้ลงทะเบียนเรียนในภาคการศึกษาที่1 โดยมีรุ่นพี่และเพื่อนๆ แนะนำการลงทะเบียนเรียนจนเรียบร้อย ตอนเย็นของวันเดียวกันนั้น บัวบุษบาโดนเสนอชื่อให้เข้าประกวดดาวคณะเพื่อหาตัวแทนดาวคณะศึกษาศาสตร์ ไปแข่งขันเพื่อหาตัวดาวมหาวิทยาลัยกับคณะอื่นๆ ที่จะจัดขึ้นในอีก 2 เดือนข้างหน้า

    "น้องๆ คะ วันนี้พี่จะจัดให้น้องๆ ในชั้นปี 1 และพี่ๆ ชั้นปี 2 ทุกคนได้เสนอชื่อเพื่อนเพื่อส่งตัวเข้าประกวดเป็นดาวคณะนะคะ" พี่โบประธานเอกชั้นปี2พูด

    เมื่อทุกคนโหวตชื่อเสร็จก็ถึงเวลาประกาศรายชื่อ ปรากฏว่าบัวได้รับการเสนอชื่อให้เข้าประกวดเป็นอันดับ1 ส่วนเดือนคณะนั้นมีคนเสนอชื่อ วิทย์ หรือประวิทย์เพื่อนผู้ชายในเอกบัวซึ่งค่อนข้างหน้าตาดี ในตอนแรกบัวปฏิเสธเพราะกลัวว่าเรื่องจะรู้ถึงหูโตมร กลัวโตมรจะไม่พอใจเพราะก่อนมาเรียนโตมรได้สั่งกำชับไว้แล้วจึงปฏิเสธรุ่นพี่ไป

    "พี่โบว์คะ บัวคงไม่สะดวกลงประกวดค่ะ คือบัวอายด้วยและที่บ้านบัวก็คงไม่ชอบใจให้บัวลงประกวดด้วยค่ะ" บัวบอกรุ่นพี่ประธานเอก

    "ทำไมละน้องบัว มันไม่มีอะไรเสียหายเลยนะคะ น้องบัวลงประกวดเถอะพี่ขอร้องจะได้เป็นหน้าเป็นตาให้เอกเรา อีกอย่างนะน้องบัวเป็นนักศึกษาทุนโครงการด้วย พี่ขอร้องลงประกวดเถอะนะคะ เพื่อนๆ ทุกคนอุตส่าห์โหวตให้น้องลงประกวดนะคะ เรื่องที่บ้านไม่มีใครรู้หรอกค่ะ น้องบัวไม่พูดที่บ้านไม่รู้หรอกค่ะกิจกรรมนี้จัดและจบที่มหาวิทยาลัยของเรานะคะ" พี่ประธานเอกให้เหตุผลและขอร้อง บัวจึงปฏิเสธไม่ได้จำต้องลงประกวดดาวคณะเป็นตัวแทนของเอกคณิตศาสตร์คู่กับประวิทย์

    "บัวลงประกวดเถอะ ไม่เป็นไรหรอกนะมะปรางว่าอย่าคิดมากเลยนะ" มะปรางคุยกับบัวขณะซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ของบัวกลับหอพักหลังจบกิจกรรมแล้ว

    "จ้ะมะปราง แต่บัวไม่อยากประกวดเลยจริงๆนะ แต่ขัดรุ่นพี่และเพื่อนๆ ไม่ได้" บัวบอกมะปราง

    "ปรางเข้าใจบัวนะ บัวปรางว่าเหมือนโทรศัพท์ในกระเป๋าบัวมันสั่นนะ น่าจะที่บ้านบัวโทรมาให้มะปรางรับให้ไหม มันขึ้นชื่อว่าพี่โตนะ" มะปรางหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าบัวขึ้นมาแล้วถามบัวว่าจะให้รับสายให้ไหม

    "จ้ะมะปรางรับสายให้หน่อย บอกว่าบัวขับมอเตอร์ไซค์อยู่แล้วเดี๋ยวถึงหอพักแล้วบัวโทรจะกลับ" บัวขอช่วยมะปราง

    "สวัสดีค่ะ มะปรางเพื่อนบัวรับสายนะคะ พอดีบัวขับรถมอเตอร์ไซค์อยู่ค่ะ" มะปรางบอกโตมร