เมฆานั่งรอคู่ค้าคนสำคัญอยู่นานก่อนอีกฝ่ายจะปรากฏตัวขึ้นในชั่วอึดใจ แต่คนที่กำลังเดินส่งยิ้มหวานมาให้กลับไม่ใช่พ่อเลี้ยงเสริมตามที่ทางนั้นได้บอกไว้ตอนแรก แต่กลับเป็นหญิงสาวในชุดรัดรูปที่สวยบาดตาจนเขาไม่อยากละสายตาไปไหน
“สวัสดีค่ะคุณเมฆ รสรินทร์ค่ะ พ่อดีว่าวันนี้คุณพ่อท่านติดธุระสำคัญก็เลยให้รสมาเจรจากับคุณแทน คุณเมฆคงไม่ว่าอะไรนะคะ” น้ำเสียงที่ฟังดูชัดเจนมีความมั่นใจทุกน้ำคำที่เปล่งออกมาทำให้หญิงสาวตรงหน้าดูน่าค้นหาไปไม่น้อย เมฆายิ้มรับพร้อมกับผายมือเชื้อเชิญแขกสาวคนสวยนั่งบนโซฟารับรองตรงหน้ากันอย่างเป็นมิตร สายตาทั้งสองจ้องมองกันนานก่อนเจ้าบ้านจะเอ่ยขึ้นเมื่อเดินนำเธอมาถึงที่หมายเป็นที่เรียบร้อย
“ผมจะว่าอะไรได้ครับ เชิญคุณรสรินทร์นั่งก่อนสิครับ”
“เรียกแค่รสก็พอค่ะ อีกหน่อยเราสองคนก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล คือรสหมายถึงว่าอีกหน่อยเราก็คู่ค้ากันค่ะ” ผู้หญิงคนนี้มีความฉลาดในการพูดอยู่มาก เมฆาคิด
