“หัวใจคุณเมฆเต้นแรงจังเลยค่ะ…” เพราะคิดว่าเขาหลับไปแล้วจึงได้กล้าเอ่ยขึ้นอย่างสงสัยเมื่อพบว่าหัวใจเขาเต้นแรงเหมือนกันกับหัวใจของเธอที่มักจะเต้นรัวเร็วทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา
“ที่เต้นแรงเพราะว่าตื่นเต้น แถมตอนนี้อย่างอื่นมันก็ตื่นด้วย!” เสียงเข้มเอ่ยตอบก่อนจะตวัดเอาคนที่กำลังเบิกตากว้างอย่างตกใจที่เขาไม่ได้หลับไปอย่างที่คิดให้ล้มไปอยู่ใต้ร่างของตัวเองเมื่อพูดจบ ไม่นานใบหน้าหล่อเหลาก็เลื่อนต่ำไปกระซิบแนบหูกันด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานที่นานๆ ครั้งจะมีโอกาสได้ยิน
“…แล้วเธออยากจะรู้ต่อรึเปล่าแม่ตัวช่างยั่วว่าอะไรของฉันที่มันตื่น” น้ำเสียงแหบพร่าที่มาพร้อมดวงตาหวานซึ้งทำให้เอมอรต้องรีบก้มหน้าโดยเร็ว ครั้งสุดท้ายที่เธอได้เห็นดวงตาแบบนี้ของเขาจำได้ว่ากว่าจะลุกจากเตียงได้ก็เป็นเที่ยงของอีกวัน ซึ่งนั่นมันไม่ใช่ผลดีต่อเธอเลยสักนิด อย่างไรเสียก็ไม่ใช่เวลาเช้าตรู่ที่ควรลุกแบบนี้ เพราะนั่นมันจะยิ่งทำให้เธอถ
