เล่ห์รัก..คุณหมอปฐพี

บทที่ 3 น่าสนใจ

สายๆ ของวันต่อมาวันนี้คุณหมอมาทำงานตามปกติ แต่คนที่ดูจะไม่ปกติก็เห็นจะเป็นเพื่อนของเขานั่นเอง

" เป็นไรมึงนั่งหน้างอ คอหักฝันว่า นอนไม่หลับหรอเมื่อคืน "

" ก็น้องนันของกูน่ะสิ นัดกันไว้ อย่างดิบดีดันเทกูซะได้ กว่ากูจะว่างอีกทีก็หลายวันเลย "

อ้อไอ้คนคลั่งรักมันโดนเทนี่เอง

" ยัยนันเป็นของมึงตั้งแต่เมื่อไหร่ฮ๊ะ พูดดีๆ นะมึงน้องกูเสียหายหมด "

" แหมไอ้ว่าที่คุณพี่เมียใครๆ ก็รู้มั๊ยว่ากูกับน้องนันดูๆ กันอยู่ "

" เออ แล้วยัยนันไปไหนล่ะถึงได้เทมึงแบบนี้ "

" ไปกับพี่วี่สุดสวยของเค้าโน่น เค้านัดกันไปไหนต่อไหน กูละเซ็ง "

" เรื่องแค่นี้มึงต้องหงุดหงิดด้วย งั้นคืนนี้กูพาไปตื๊ดมั๊ย "

" ไปดิคร้าบรออะไร กูแค่แกล้งทำหน้าเศร้าไม่คิดว่าจะได้กินเหล้าฟรีขอบใจโว้ยไอ้เพื่อนเลิฟ "

พูดจบมันก็วิ่งแจ้นหายไปเลยไอ้นี่มันวอน คืนนี้เจอกูแน่หึหึ..ผมคิดอะไรเด็ดๆ ออกแล้ว คืนนี้มึงเสร็จกูแน่ไอ้เข็มทิศ วันนี้ดีหน่อยเคสฉุกเฉินไม่ค่อยเยอะผมกับไอ้เข็มทิศเลยปลีกตัวออกมาได้

" เพื่อนครับ เพื่อนรักเพื่อนเลิฟเรามาร้านเหล้าครับไม่ได้ไปนั่งไหว้พระมึงจะเรียบร้อยไปไหม โยกครับโยกแบบนี้มึงเห็นไหม " พูดจบมันก็โยกไปโยกมา หมุนไปหมุนมาจนแขนมันจะฟาดหน้าของผมอยู่แล้วไอ้นี่

" เฮ้ยๆ มึงดูสาวโต๊ะโน้นดิแม่งอย่างแจ่มอ่ะ มึงดูได้โปรด "

" มึงลืมตัวป่ะครับว่ามึงหมดสิทธิ์นั้นแล้ว "

" เอาน่ามึงไม่พูดกูไม่พูด ก็ไม่มีใครรู้ป่ะวะ "

" นั่นน้องกูนะกูไม่ยอมให้ไอ้กระล่อนอย่างมึงหลอกน้องกูได้หรอก คอยดูเถอะกูจะยุให้นันเลิกกับมึง " ยังไม่ทันที่ผมจะตอบไอ้หมอก็มีเสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง ผมนี่เสียววาบเลย

" ไม่ต้องยุหรอกค่ะพี่นิกซ์ นันได้ยินหมดแล้วจริงหรอคะพี่เข็มทิศแต่นันว่าความลับไม่มีในโลกนะ " พูดจบก็ปลายตามองพ่อตัวดีที่เผลอเป็นไม่ได้

" คล้ายๆ ว่ากูได้ยินเสียงที่กูคุ้นเคยไหมวะแต่คงไม่มั้ง " คิดเข้าข้างตัวเองเข้าไว้

" นันขอนั่งด้วยคนนะคะพี่นิกซ์ "

" นั่นไงกูว่าแล้วไม่ใช่แค่เสียงแต่มาตัวเป็นๆ แบบจอ 3D เลยอ่ะชัดเจน " ปาดเหงื่อแป๊ปพอหันมองเท่านั้นแหละอึ้งครับอึ้ง

" ใครเลือกชุดให้หนูเนี่ย ดูสิชุดขาดแล้วพี่ว่าเอาไปทิ้งดีกว่าเดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่ " หัวใจกูจะวายโป๊ฉิบหาย

" มันเป็นแฟชั่นค่ะ คุณพี่ไม่เข้าใจวัยรุ่นเลยแก่แล้วก็งี้แหละค่ะ "

" พี่ก็ว่างั้นแหละ พี่เห็นว่าชุดหนูสวยดี "

ไอ้หมอเวร สวยเชี่ยอะไรผมพูดแบบไม่ออกเสียงกับเพื่อนเสร็จแล้วก็หันมาอ้อล้อสาวสวยต่อ

" โธ่นันขา ก็ดูสิคะสั้นก็สั้น เว้ามันทั้งตัว นี่ไม่ได้เรียกชุดค่ะ มันเรียกเศษผ้าต่างหากดูสินั่งก็เกือบไม่ได้มาค่ะมานั่งตักพี่นี่ " พูดจบเขาก็ดึงฉันลงไปตรงตักแถมเอาเสื้อมาคลุมขาให้ด้วย

" หวงหรอคะ "

" มากค่ะ "

" เราเป็นอะไรกันคะ "

" น้องนัน " พูดแบบนี้ผมชักไม่ปลื้มแล้วครับ

" ก็เมื่อกี้ยังเห็นสะกิดให้พี่นิกซ์มองสาวโต๊ะโน้นอยู่เลย " พูดจบเธอก็จ้องผมตาเขียวปัดเลย

" ก็แค่มองพี่ไม่ได้ทำอะไรเลยอยู่นิ่งๆ สิคะคนมองใหญ่แล้ว " ไม่มองก็แปลกแล้วตัวก็นิดเดียวแต่หน้าอกหน้าใจไม่รู้ไปขนมาจากไหนเยอะแยะเฮ่อพูดแล้วเพลีย...

" แล้วหนูมาได้ไงคะ แล้วมากับใคร "

" อ้อหนูมากับพี่วี่ค่ะ นั่นไงอยู่ตรงนั้น " ผมหันมองตามที่น้องบอก สภาพแต่งตัวไม่ได้ต่างกันเลยครับก็ไม่แปลกที่จะออกมาด้วยกันได้

" แล้วพี่นนท์ไม่มาด้วยหรอ "

" มาค่ะแต่ไปเข้าห้องน้ำงั้นหนูกลับโต๊ะก่อนนะ " พูดจบเธอเอาจมูกมาแตะที่จมูกของผมแล้วก็งับเข้าให้จากนั้นก็วิ่งหนีไปเลย มันน่ามั๊ยเจ็บไปสิพังแล้วมั้งจมูกกูเนี่ย..เสื้อคลุมก็ไม่เอาไปเฮ่อ..ผมก็ได้แต่ถอนหายใจ

" ฝีมือมึงใช่ไหมไอ้นิกซ์ " ผมหันมาหาพื่อนตัวดีถ้าไม่ใช่มันน้องคงไม่ออกมาหรอก

" ถ้าใช่แล้วจะทำไมกูเห็นมึงชอบเหล่สาวดีนักสมน้ำหน้า ยัยนันโดนเหล่บ้างแล้วโน่นมึงหันไปดู " ผมก็หันควับตามมันบอกสิครับรออะไรของของใคร คนนั้นก็ต้องหวงเป็นธรรมดา

" เดี๋ยวกูมามึงนั่งไปก่อน กูมาคลายเครียดแท้ๆ กลับต้องเครียดกว่าเดิม มึงนะมึงฝากไว้ก่อน " พูดจบมันก็วิ่งหน้าตาตื่นไปเลยทำไมน่ะหรอ มีหนุ่มๆ มาขอชนแก้วกับยัยนันสิครีบ หึ..ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใครไอ้เข็มทิศกูกับมึงยังห่างกันอีกเยอะ..

เวลาก็ค่อยๆผ่านไป ผมนั่งดื่มคนเดียวไปพลางๆ มันคงไม่มาง่ายๆ หรอกเพราะตอนนี้น้องนันเริ่มเมาแล้ว ในขณะที่ผมกำลังยกแก้วขึ้นดื่มสายตาดันไปปะทะกับใครคนหนึ่ง ซึ่งค่ำคืนนี้เธอดูโดดเด่นมาก ดาราหรอวะก็ไม่น่าจะใช่เพราะร้านนี้เป็นร้านเหล้านั่งชิวร้านไม่ใหญ่มากเหมาะสำหรับผ่อนคลายไม่น่าจะมีคนดัง

.... อีกด้าน ....

" ฉันบอกแกแล้วว่าไม่อยากมาแกก็ลากฉันมาจนได้นะยัยขนม "

" เอาน่าก็ฉันไม่มีเพื่อนนี่ แค่มาร้านเหล้าเองทำยังกับไม่เคยมานะยัยลิตา โน่นทางซ้าย 10 นาฬิกานั่งมองแกอยู่สักพักแล้ว โครตหล่อเลยแต่ดูหยิ่งๆ นะฉันว่า "

ฉันหันไปมองตามที่เพื่อนบอก อืมก็แค่ดูหล่อ ดูรวย ดูสุขุม แค่นั้นเองอ่ะจะตื่นเต้นทำไมวะ ฉันได้แต่คิดในใจ

" แค่มองแป๊ปเดียวแกก็รู้ว่าเขาหยิ่งแล้วหรอ แหมสแกนเร็วดีนะ "

" แกดูฉันส่งยิ้มให้เขา จนน้ำลายจะแห้งแล้วเขายังไม่มองฉันเลยมองแต่แกอ่ะ ฉันสู้แกไม่ได้ตรงไหนวะ นมก็มี ดั้งก็มี ตาก็ไม่ตี่ แต่งตัวก็คล้ายๆ แกอ่ะ เขาทำฉันหมดความมั่นไจไปเลย "

" เอาน่าก็อย่าไปมองเขาสิ ผู้ชายในร้านมีตั้งหลายคน นั่นอ่ะ 5 นาฬิกามองแกอยู่ "

" ก็ฉันอยากได้คนนั้นอ่ะท่าทางคงจะอร่อยน่าดู " พูดไปยิ้มไป

" มาร้านเหล้าแกจะจริงจังทำไมวะเขามาผ่อนคลายไม่ได้มาหาเนื้อคู่ "

" เถอะน่าแกนั่งรออยู่ตรงนี้ก่อนเดี๋ยวฉันกลับมา " พูดจบก็เดินสะบัดก้นออกไป

" ยัยขนมแกลากฉันมาแล้วทิ้งฉันไว้แบบนี้เนี่ยนะ ยัยบ้า " ฉันก็ได้แต่มองค้อนจะทำอะไรได้ล่ะ

" สวัสดีค่ะพ่อรูปหล่อไม่ทราบว่าชื่ออะไรหรอคะ " เธอถามอย่างมีจริตแล้วยิ้มยั่วไปที ขึ้นชื่อว่าขนมเจนเรื่องผู้ชายมากผิดกับเพื่อนของเธอที่ดูจะเรียบร้อยไม่รู้คบกันมาได้ไง

" ถามผมหรอครับ เฮ่ออยู่ดีๆ ผมก็เกิดจำชื่อตัวเองไม่ได้ขึ้นมาช่วงนี้เป็นแบบนี้บ่อยๆ ครับไม่รู้เพราะอะไร " ผมเป็นแบบนี้แหละครับเวลาจะปฏิเสธคนที่ไม่ชอบ

" แหม มามุขนี้เลยหรอคะก็ได้ค่าจบแยกย้าย อย่าได้เจอกันอีกเลย "

ชิ..คิดว่าฉันง้อหรอแค่ผู้ชายคนเดียว เธอเดินพึมพำไปจนถึงโต๊ะนั่นแหละ

" เป็นไงย่ะเหยื่อไม่เล่นด้วยหรอ หน้าบอกบุญไม่รับเลย "

" เออดิ ยังมาเย้ยฉันอีก หงุดหงิดเป็นบ้า " พูดจบก็ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

" เอาน่าคนนั่นน่ะ เหล่แกนานแล้วไม่สนใจจริงๆ หรอเดินมาโน่นแล้ว "

" สวัสดีครับผมอาร์มคุณณ...."

" ฉันขนมค่ะ "

" ครับคุณขนมไม่ทราบว่าคืนนี้ว่างไหม " สายตาที่เขาส่งมานั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่าต้องการอะไร เข้าใจป่ะ ผีเห็นผีอ่ะ

" ว่างสิคะคุณอาร์มจะพาฉันไปไหนหรอคะ "

" ไปถึงก็รู้เองครับ " พูดด้วยสายตาที่ดูยั่วสุดๆ

" นำไปเลยค่ะ ฉันไปก่อนนะจ๊ะยัยตา บาย " พูดกับชายหนุ่มเสร็จก็หันไปบอกเพื่อนแถมยิ้มหวานให้อีก แหมเปลี่ยนสีไวเป็นกิ้งก่าเลยทั้งที่เมื่อกี้หน้าหงอยเหมือนหมาแท้ๆ

" เอ้ายัยขนมแกเทฉันเนี่ยนะ แกลากฉันมาเองนะโว้ย..คราวหน้าฉันไม่มากับแกแล้วยัยขนม " ฉันตะโกนไล่หลังมันไปมีอย่างที่ไหนชวนฉันมาเอง แต่พอเจอผู้ชายเข้าหน่อยลายออกเลยเฮ่อ..ฉันคบมันมาได้ไงวะเนี่ย แล้วจะอยู่ต่อทำไมกลับสิคะรออะไร เซ็งโว้ย...

ผมเห็นเธอเดินออกไปไม่ได้การแล้วตามสิครับรออะไร

" ไอ้เข็มกูกลับก่อนนะ " ผมตะโกนบอกมันลั่นร้านด้วยความรีบร้อนเพราะกลัวตามเธอไม่ทัน

" เออๆ จะรีบไปไหนของมันวะ "

" นั่นสิคะพี่นิกซ์ดูรีบร้อนแปลกๆ " เห็นมั๊ยครับแม้คุณนันจะเมาแล้วยังดูออกว่ารีบ

" เราเองก็ควรกลับค่ะหนูเมาแล้ว " ผมบอกเธอด้วยความเป็นห่วง คือเมาแล้วดื้อด้วยไงคนนี้

" แต่นัน ยังไม่อยากกลับเลยค่ะ อึก "

" กลับได้แล้วยัยนันเมาจนพูดไม่รู้เรื่อง ให้คุณเข็มทิศไปส่ง พี่เองก็จะกลับเหมือนกัน "

เป็นเสียงของชานนท์ ที่บอกกล่าวน้องสาวเพราะตอนนี้เริ่มดึกแล้ว

" ก็ได้ค่ะบายนะคะพี่นนท์พี่วี่ " เธอทำเสียงอ้อแอ้เต็มที

" ฝากด้วยนะครับคุณเข็มทิศ "

" ได้ครับไม่ต้องห่วงคนของผมทั้งคน " หลังจากร่ำลากันเสร็จก็แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน