วิศวะขังรัก
(Engineer’ nSister)
EPISODE 7
พลั่ก!
“โอ๊ย! พี่เต้ทุบผมทำไมเนี่ย” ซึ่งคำพูดของแคชเชียร์หนุ่มทำให้พี่เจ้าของร้านอดเดินมาทุบหลังเขาไม่ได้
“กูไม่ทุบให้หลังแอ่นก็ดีแล้ว มึงจะใส่อะไร ปกใสน้องเขาเอาไปใส่เองได้ อย่าเยอะ!” พี่เจ้าของร้านว่า ทำให้ชายหนุ่มยกยิ้มเจื่อน
“ก็ใส่ปกไงพี่ ผมพูดผิดตรงไหน”
“มึงไม่ต้องมาแถเลย นี่ลูกค้าขาประจำของกู น้องเขายังเด็กอย่ามาเต๊าะเรี่ยราด”
คำพูดของ ‘เต้’ เพื่อนรุ่นพี่ทำให้ ‘เก้ากัลป์’ อมยิ้ม เพราะเต้รู้ทันว่าเขาตั้งใจพูดสองแง่สองง่ามหยั่งเชิงสาวน้อยทั้งสอง แต่ท่าทางพวกเธอจะไม่เล่นด้วยเท่าไหร่นี่สิ
“พนักงานใหม่ร้านพี่เหรอคะ” มัดหมี่ถามพี่เต้
“ไอ้นี่เหรอ อย่าเรียกพนักงานเลย เรียกว่าไอ้พวกว่างงานแล้วอยากมาวุ่นวายร้านพี่ดีกว่า” เต้ว่า แล้วส่ายหน้าให้รุ่นน้องหนุ่มที่มาขอทำงานในส่วนแคชเชียร์ทุกวันพุธ ที่แท้เป้าหมายของไอ้หมอนี่ ก็คือเด็กนักเรียนม.ปลายสาวสวยตัวเล็กคนนี้นี่เอง
“อย่างนี้นี่เอง” ทั้งมัดหมี่และรัดเกล้าต่างก็อดหัวเราะชายหนุ่มไม่ได้
“แหม! พี่ก็พูดเกินไป ผมอุตส่าห์มาช่วยขายนะเนี่ย” เก้ากัลป์ว่า มองดูเจ้าของดวงหน้าอ่อนใสที่แอบขำเขาไม่เลิก พอเธอยิ้มแล้วยิ่งทำให้ชายหนุ่มไม่สามารถละสายตาจากรอยยิ้มของเธอได้เลย เด็กอะไรทำไมถึงได้น่าจับฟัดแก้มขนาดนี้ก็ไม่รู้ ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอก็คงจะเป็นตอนที่มาหาหนังสือแต่งรถล่ะมั้ง เธอที่ทั้งตัวเล็กผิวขาวเนียนกระจ่างใสราวกับชีวิตนี้ไม่เคยโดนแสงแดด ทั้งหน้าตาก็สะสวยสะดุดตาไม่หยอก เวลาที่เห็นเธอตั้งอกตั้งใจอ่านหนังสือในมือมันดูน่ารักไปหมด นั่นทำให้เก้ากัลป์มักจะแวะมาส่องเธอที่นี่อยู่บ่อย ๆ จนได้รู้ว่าแม่สาวตัวเล็กมักจะมาที่นี่ทุกวันพุธ เขาจึงขอเต้มาเป็นแคชเชียร์ เพื่อที่จะได้พูดคุยกับเธอบ้าง และตอนที่ได้ยินเสียงหวานน่ารักนั่น ก็ทำให้เก้ากัลป์ยิ่งชอบใจเธอเข้าไปใหญ่
“ชื่อรัดเกล้านะครับ...ชื่อน่ารักจริง” เก้ากัลป์อ่านชื่อบนบัตรสมาชิกของเธอ แล้วพึมพำชมแค่ให้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าได้ยิน คำพูดของเขาทำให้รัดเกล้าช้อนดวงตากลมโตมองสบตาเจ้าของร่างสูงอย่างไม่อยากจะเชื่อหู
“ขอบคุณค่ะ” เธอเอ่ยแล้วขยับยิ้ม ทำให้เก้ากัลป์ได้ใจไม่น้อย ไม่คิดว่าเธอจะยิ้มให้
“ทั้งหมดหนึ่งร้อยห้าสิบบาทครับ รับแคชเชียร์เพิ่มไหมครับ เลี้ยงง่าย กินง่าย ตามใจทุกอย่าง” ว่าแล้วชายหนุ่มก็หยอดมุกจีบสาวน้อยนักเรียนเสียเลย
“โห! พี่นี่ไม่เบาเลยนะคะ จีบเด็กซึ่งหน้าเก่งขนาดนี้ คงมีสาวสวยเป็นฮาเร็มแล้วมั้ง อย่าไปหลงกลเชียวนะยัยเกล้า เพลย์บอยของแท้แน่นอน” มัดหมี่ที่จองเพื่อนสาวไว้ให้พี่ชายของเธอถึงขั้นเอ่ยขัดคอทันที
“ไม่เป็นไรค่ะ ที่บ้านคนเยอะพอแล้ว ปะป๊าคงไม่ให้เก็บใครกลับไปเลี้ยงง่าย ๆ หรอกคะ” รัดเกล้าว่า แล้วรีบยื่นเงินให้เขาทันที ทำให้เก้ากัลป์ได้แต่หน้าหงอย
“พี่ล้อเล่นครับ ขืนเก็บไปจริง พี่กลัวว่าปะป๊าของเราจะฝังพี่ไว้หลังบ้านมากกว่า” ชายหนุ่มว่า ทำให้รัดเกล้าอดหัวเราะออกมาเบา ๆ ไม่ได้
“ถ้าปะป๊าฝังจริง พี่ไม่เหงาแน่นอนค่ะ” เธอว่าติดตลก ก่อนจะคว้าถุงหนังสือมาถือไว้
“จะฝังกันได้ลงคอ ใจร้ายจังน้า” เก้ากัลป์ได้แต่เปรยตามหลังคนที่เดินออกจากร้านไป