วิศวะขังรัก (Engineer’nSister)

EPISODE 11

วิศวะขังรัก

(Engineer’ nSister)

EPISODE 6

“อย่างที่ยัยหมี่ว่า เธออย่ายุ่งเลย” เจนนี่เตือน

“เกล้าแค่ถาม” รัดเกล้าว่า แล้วเดินไปหย่อนก้นงอนนั่งลงที่โต๊ะตัวใกล้ ๆ

“ไม่มีอะไรมากหรอกยัยเกล้า ก็แค่เมื่อวานยัยชะเอมดันไปอ่อยพี่แบงก์แฟนยัยเจนนี่เข้า ยัยเจนนี่ก็เลยอยากคุยให้รู้เรื่อง” เพื่อนสนิทของเจนนี่เล่าคร่าว ๆ นั่นทำให้รัดเกล้ายกแขนขึ้นกอดอก เอียงคอมองหน้าชะเอมอย่างรอให้เธอเล่าบ้าง

“ไม่จริงนะเกล้า เราไม่ได้อ่อยใคร เราแค่เดินสะดุดแล้วของหล่น จากนั้นแฟนของเจนนี่ก็แค่ช่วยเราเก็บ แค่นั้นจริง ๆ” ชะเอมเอ่ยอธิบายทำสีหน้าราวจะร้องไห้เสียให้ได้

ชะเอมคือผู้ถูกกระทำที่เพื่อน ๆ ต่างก็มองมาที่เธออย่างเห็นใจ ในโรงเรียนนี้คิดจะมีเรื่องกับใครก็ได้แต่ต้องไม่ใช่เจนนี่หลานสาวเจ้าของสถาบัน หรือรัดเกล้าลูกสาวมาเฟีย เพราะถ้าใครมีเรื่องกับพวกเธอขึ้นมา ตลอดปีการศึกษาคงหาความปกติสุขไม่ได้

แม้จะมีกิตติศัพท์ทรงอิทธิพลขนาดนั้น แต่ที่ผ่านดูเหมือนว่าจะไม่เคยมีใครมีปัญหากับรัดเกล้ามาก่อนเลย เพราะเธอเป็นพวกคุณหนูช่างเจราจา และเป็นมิตรกับทุกคนในโรงเรียน ผิดกับเจนนี่เจ้าแม่ตัวแรงที่พร้อมจะปะทะกับใครหน้าไหนก็ได้ที่ทำให้เธอผิดใจ

“ตอแหล!” นั่นทำให้เจนนี่กระชากเสียงสวนกลับทันควัน และทำท่าจะเข้ามาตบตีชะเอมอีกครั้ง

หมับ!

“ใจเย็นสิเจน เพื่อนกันทั้งนั้น” น้ำเสียงหวานเอ่ยปรามเพื่อนสาว

ข้อมือของเจนนี่ที่ง้างขึ้นหมายจะฟาดใส่คู่กรณีถูกรัดเกล้าคว้าไว้ ครั้นจะดึงมือกลับก็ไม่สามารถทำได้ง่าย ๆ นั่นทำให้เจนนี่หงุดหงิดใจไม่น้อย เห็นรัดเกล้าตัวเล็กตัวน้อยแค่นี้แต่ไม่รู้ไปเอาเรี่ยวแรงที่ไหนมารั้งเธอไว้ได้อยู่หมัด

“เธอจะขวางฉันให้ได้สินะ” เจนนี่หันมาถามเสียงเย็น

“เปล่า...แต่อาทิตย์หน้าก็จะสอบแล้ว ทำไมไม่จากกันด้วยดีล่ะ เธออาจจะเข้าใจชะเอมผิดก็ได้นะ อย่าเพิ่งตบตีกันเลยน่า” รัดเกล้าเอ่ยเสียงเนือย ปรายหางตามองมือของชะเอมที่มีรอยถลอกเพราะคงไปครูดกับอะไรบนพื้นเข้า

“เธอจะไปเข้าใจอะไรยัยเกล้า ยัยชะเอมก็แค่ตีหน้าซื่อทำตัวน่าสงสารให้เธอเห็นใจนั่นแหละ ที่จริงก็เป็นแค่อีคนหน้าด้านชอบอ่อยแฟนคนอื่น” เจนนี่เอ่ยเสียงหยัน จ้องจิกสายตามองชะเอมเขม็ง

“เฮ้อ! ในเมื่อชะเอมรู้ว่าพี่แบงก์คบกับเธอ ชะเอมคงไม่ทำแบบนั้นหรอก เพื่อนร่วมห้องกันทั้งนั้น” รัดเกล้ายังคงเอ่ยขัดใจอีกฝ่ายจนได้

“ยัยหมี่เธอเอายัยเกล้ากลับไปนั่งที่ก่อนได้ไหม” สุดท้ายเจนนี่ก็เหลืออดกับคนที่พยายามจะทำตัวเป็นศาลยุติธรรม ต้องไหว้วานให้มัดหมี่ช่วยพารัดเกล้าไปห่าง ๆ ก่อนที่เธอจะจัดการรัดเกล้าไปด้วยอีกคน

“ชะเอมก็เจ็บตัวแล้ว ตอนนี้เธอกับพี่แบงก์ก็ไม่ได้มีปัญหากันใช่ไหมล่ะ” รัดเกล้าเอ่ยถาม ทำให้เจนนี่ทำหน้างอง้ำ

“ก็ยังปกติอยู่ ถ้าไม่ปกติฉันเล่นอีหน้าด้านนี่หนักไปแล้ว” เธอตอบเสียงขุ่น

“นั่นไงล่ะ เธอก็อย่าโมโหไปเลยน่า” นั่นทำให้รัดเกล้าขยับตัวลงจากโต๊ะ ก่อนจะปล่อยมือออกจากข้อมือของเจนนี่ เรียวปากอิ่มสวยที่ขยับยิ้มน้อย ๆ ของเธอ ทำให้เจนนี่ได้แต่แค่นเสียงใส่อีกฝ่าย

“ย่ะแม่คนดี! ในโลกนี้จะมีใครเชื่อคนง่ายเท่าเธอบ้าง หืม...แม่คุณหนูรัดเกล้า” เจนนี่พูดใส่อย่างหมั่นไส้ และไม่วายยกมือไปดึงแก้มนุ่ม ๆ ของคนที่พยายามจะไกล่เกลี่ยปัญหาของเธอกับชะเอม

“ส้มก็พาชะเอมไปทำแผลเถอะนะ เจนนี่ก็แค่หัวร้อนไปหน่อย ชะเอมคงไม่โกรธเพื่อนหรอกใช่ไหม” สาวน้อยหันมาบอกเพื่อนของชะเอม

“มะ...ไม่หรอก ขอบคุณนะเกล้าที่เชื่อเรา เราไม่มีเจตนาจะยุ่งกับใครจริง ๆ งั้นเราไปห้องพยาบาลก่อนนะ” ชะเอมว่าก่อนจะเดินออกไปพร้อมเพื่อนสนิทของเธอ

คล้อยหลังชะเอมและเพื่อน มัดหมี่ก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาเบา ๆ วันนี้เพื่อนสาวของเธอก็ยังคงอยากยุ่งเรื่องไม่เป็นเรื่องของคนอื่นให้น่าปวดหัวจนได้

“เราไม่มีเจตนายุ่งกับใครจริง ๆ อี๋! ตอแหลสิไม่ว่า” เจนนี่จีบปากจีบคอเลียนแบบสิ่งที่ชะเอมทิ้งท้ายไว้อย่างหมั่นไส้

“หาเรื่องซึ่งหน้ามีแต่เสียชื่อ จัดการตอนจับได้คาหนังคาเขาสิถึงเรียกว่าชนะ แบบนั้น...เกล้าว่าสนุกกว่าเยอะ” น้ำเสียงหวานที่กระซิบบอกให้เจนนี่เข้าใจ ทำให้อีกฝ่ายขยับยิ้มนัยน์ตาพราว

“นั่นสินะ” เจนนี่พึมพำราวเข้าใจถึงสิ่งที่รัดเกล้ากำลังเสนอเธอ คนที่มันปากแข็งไม่ยอมรับ มีแต่ต้องจับให้ได้คาหนังคาเขาเท่านั้น