ฉันพยักหน้า ตอนนี้อะไรก็ยอมทุกอย่างขอให้ตัวเองหลุดพ้นจากไอ้บ้ากามนี่ก็พอ ก่อนจะพยายามเอื้อมจับแขนเขาหาที่ยึดรั้ง และมองเข้าไปในนัยน์ตาดำขลับที่จ้องลงมา
ขอร้องล่ะ...ฉันไม่ไหวแล้ว อยากไปจากที่นี่ ฉันเกลียดเลือด เกลียดสภาพตัวเอง ต่อให้ต้องแลกด้วยอะไรฉันก็ยอมทุกอย่าง
ณ ที่ตรงนี้ คุณแทนไทปลอดภัยที่สุด... ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ
"ช่วยพาหนูไปจากตรงนี้ได้ไหมคะ... อยากได้อะไรหนูยอมให้หมด ไม่ว่าจะเงินหรือทอง หนูให้ได้หมดจริงๆ ...นะคะ คุณแทนไท"
มือหนาที่เชยคางเปลี่ยนมาบีบแก้มฉันหมับ แต่เขาไม่ได้ลงแรง แค่บีบให้ฉันแหงนขึ้นมองหน้าเขาอีกครั้งในระยะที่ใกล้กว่าเดิม
"พูดแบบนั้นออกมา... มีสติดีรึเปล่า?"
"ค่ะ"
"แน่ใจ?"
"นะ... แน่ใจค่ะ"
หลังจากนั้นเขาก็ไม่ตอบอะไร ช้อนตัวฉันอุ้มขึ้นอย่างใจเย็น และพยักหน้าบอกลูกน้องที่ยืนอยู่อย่างรู้กัน ก่อนที่คนพวกนั้นจะเดินไปเปิดท้ายรถหยิบซองซิปออกมาเก็บศพ และ
