“อย่าคิดมาก... หลังจากนี้ฉันจะไม่วุ่นวายกับแอร์คนไหน เพราะฉันเจอสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว”
“อะไรคือ... สิ่งที่ดีที่สุดคะ?” ฉันหันไปถามกัปตันต้นไม้ จนเขาเอาคางมาเกยไหล่
“เธอไง... ดีที่สุดที่เคยเจอ” เจอคำนี้เข้าไป อยู่ ๆ ฉันก็ใจเต้นตึกตักทำตัวไม่ถูก
“เอ่อ... ถ้าเจอดีกว่าเจแปนล่ะคะ? กัปตันจะมีอะไรกับเขา และพูดกับเขาแบบนี้ไหม”
“จะเจอได้ไง ในเมื่อฉัน ไม่คิดจะหาอีกแล้ว”
ฉันยิ้มตอบ ทั้งที่ฉันเองก็ไม่แน่ใจกับสิ่งที่กัปตันต้นไม้พูด แล้วไม่รู้อะไรทำสมองฉันช้า และประมวลผลไม่ทัน จนตัวเองเผลอไปเออ ออกับเขาแบบนั้น
หลังจากฉันนอนกับเขาทั้งคืนและได้กันสามสี่รอบ เขาก็กลับห้องไปเตรียมตัวบิน ฉันก็ด้วย... ฉันรีบอาบน้ำและหาอะไรมาปิดเตียง หาวิธีทำลายหลักฐานนู่นนั่นนี่ไม่ให้กวางเห็น ยิ่งคราบเลือดคราบสงครามที่ฉันโดนมาทั้งคืนเต็ม ๆ มันยิ่งชัดเจน จนฉันเผลอคิดถึงเรื่องเมื่อคืน
แต่พอทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ฉันก็พยา
