บทที่ 21

1169 Words

ฐิติรดาพยายามดึงมือเล็กออกจากแผงอกกว้าง เบี่ยงกายขยับหนีความแข็งแกร่งที่ดุนดันแนบชิดกับผิวกายของเธอ แต่หญิงสาวก็ถอยหนีไม่ได้มาก เพราะถูกดันไปชิดกับตู้เสื้อผ้าบานใหญ่ ด้านหน้าก็มีกำแพงมนุษย์ตัวใหญ่ยืนกักขังเธออยู่ ทำให้หนีออกไปไหนไม่ได้ มองดูแล้วเหมือนกระต่ายน้อยกำลังติดบ่วงแร้วของนายพรานไม่มีผิด “คุณ...คุณคามิลก็ไปทดสอบกับคนอื่นสิคะ คุยนักไม่ใช่หรือว่ามีผู้หญิงในสังกัดเป็นร้อย ก็ไปคว้ามาสักสิบยี่สิบคนสิคะ แต่ถ้าเลือกไม่ได้ ฉันแนะนำให้ใช้วิธีจับไม้สั้นไม้ยาวนะคะพี่คามิลขา...” เจ้าชายคามิลหัวเราะร่วนกับข้อเสนอแนะ และถ้อยคำประชดประชันในตอนท้ายของฐิติรดา ยิ่งทะเลาะเชือดเฉือนถ้อยคำกับหญิงสาว ก็ยิ่งเป็นการเพิ่มอารมณ์พิศวาสให้ลุกโชนขึ้นในทุกขณะ “เราเบื่อผู้หญิงพวกนั้นแล้วน้ำอิง ตอนนี้เราอยากพิสูจน์กับเจ้าซะมากกว่า และเราอยากได้ยินคำตอบจากเจ้าด้วยว่า เราจะทำให้เจ้ามีความสุขได้มากเพียงใด” ดู

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD